Καλό μήνα και ένα όμορφο μουσικό Σαββατοκύριακο σε όλους!

Καλό μήνα και ένα όμορφο μουσικό Σαββατοκύριακο σε όλους!

Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη

deadmau5 - Drama Free (feat. Lights)

Η παραγωγικότητα του καναδού Joel Thomas Zimmerman aka dead mouse, με τον παραμορφωμένο Μίκυ για logo, είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τα σχεδόν πενήντα σινγκλ που κυκλοφόρησε μέσα σε 13 χρόνια, μαζί με οκτώ δίσκους, συγχρόνως με τα ep και τα ρεμίξ του, καθιστούν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες τη παρακολούθησή του. Το νέο του τραγούδι βρίσκεται στο άλμπουμ συλλογή με τίτλο Mau5ville: Level 2. Στα φωνητικά συνδράμει μια ομοεθνής του, η Valerie Anne Poxleitner. Δεν μπορώ ότι με έχει συγκινήσει το high energy τριπ του στο παρελθόν, με εξαίρεση το υπνωτιστικά μινιμαλιστικό Mercedes του 2014, αλλά εδώ κάτι η χιπ χοπ ρυθμολογία, κάτι η παθιασμένη εκφραστική ερμηνεία της 31νος ετών τραγουδίστριας, λίγο τα όμορφα layers από τα συνθεσάιζερ, δημιουργούν μια ηλεκτρονική πρόταση που είναι ομολογουμένως από τις λίγες ενδιαφέρουσες καλές στιγμές του κατακλυσμιαίου συμφερτού νέων κυκλοφοριών του είδους της EDM.

Sasha Sloan – Again

Στο ερμηνευτικό της ξεκίνημά της βρίσκεται η αμερικανίδα, και αυτό είναι ένα δείγμα από το δεύτερο μόλις Ep της, μετά το επίσης φετινό Sad Girl. Η βραχνάδα της φωνής της δένει τέλεια με τo mid tempo του επιλόγου του μόλις λίγων ημερών Loser και με την ποπ ρυθμολογία που το υποστηρίζει. Δε θα αρέσει σε αρκετούς το ότι οι πλατφόρμες ψηφιακής προώθησης μουσικής, YouTube και Spotify δείχνουν μια ολοένα αυξανόμενη βάση ακροατών. Αν σας έλεγα ότι έχει γράψει τραγούδια για Camila Cabello, John Legend, Kygo και ότι είναι μόλις 24 χρονών, θα βελτίωνε λίγο την προοπτική;

Cari Cari – ANAANA

Περιμένοντας ακόμα να μπουν σε ταινία του Ταραντίνο κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο. Το Αυστριακό ντουέτο βγάζει ένα στοιχειωμένο τραγούδι που αποπνέει μια μορικονική αίσθηση. H Stephanie Widmer και ο Alexander Köck φτάνουν το νέο βλαστάρι τους ολοένα και πιο κοντά στον αμερικανό σκηνοθέτη. Στο μπλέντερ ροκ κιθάρες με κοφτά ριφ, σφυρίγματα, φωνητικά που σχεδόν σε κυνηγάνε, η τέλεια μουσική υπόκρουση για αχανές ερημικές εκτάσεις… εκπληκτικός δίσκο που θα επανέλθω αναλυτικότερα. Προς το παρόν το ομότιτλο…

RY X – YaYaYa

Είναι το τρίτο ορεκτικό που μας δίνει ο εν λόγω κύριος μετά τα απίθανα Bond και Untold. Από τον επερχόμενο τρίτο δίσκο του, με ανακοινωμένη ημερομηνία κυκλοφορίας τον Φεβρουάριο του 2019 και τίτλο Unfurl. Ο αυστραλός καλλιτέχνης Ry Cuming, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, είχε δείξει παρόμοια δείγματα γραφής το 2016 με το εκπληκτικό Dawn. Λιτά ηχοτόπια, ταιριαστό σάουντρακ για μια ζωή χωρίς παράφυση βιορυθμούς έστω και αν είναι ο ίδιος πλέον κάτοικος του LA. Τα φαλτσέτα του παντρεύονται με φολκ καταβολές και έρχονται να συνδυαστούν με μια επιλεκτική ηλεκτρονική ρυθμολογία στα όρια του μινιμαλισμού. Το βρίσκω ιδιαίτερα ελπιδοφόρο που στα κραυγαλέα συνεχόμενα μουσικά παραστρατήματα της Nicki Minaj υπάρχει στον αντίποδα χώρος για μια τόσο διαφορετικής αντίληψης σύγχρονη μουσική πρόταση. Ίσως θα έπρεπε να της κάνει ένα ρεμιξ όπως στην περίπτωση του Love on the brain της Rihanna… Ποιος μπορούσε να φανταστεί μια τέτοια μουσική εξέλιξη όταν άκουγε το 2010 το ομώνυμο, Ry Cumming, που βριθούσε από ποπ ροκ διαμαντάκια; Ίσως αν άκουγε πολύ προσεκτικά τις «ήσυχες» στιγμές του, Heartbreak, Home & Always Remember Me (με την Sara Bareilles)… εγώ πάντως όχι.
https://www.youtube.com/watch?v=yT13r0xVF5M

ANYA - Lift Me Up

Από την Δανία μας έρχεται με νέο τραγούδι η 29χρονη rnb/pop ερμηνεύτρια. Βραβευμένη για το Greet Me, ως καλύτερο τραγούδι του 2014 στα ενδιαφέροντα SCANDINAVIAN SOUL MUSIC AWARDS 2015. Θεωρείται μια νέα δύναμη στην αντίστοιχη σκηνή της χώρας της αλλά και γενικότερα της νορδικής περιοχής. Στα χνάρια του επίσης φετινού Avalanche.

Sophie Hunger – Silver LaneΙ

διαίτερα πετυχημένη στην πατρίδα της, την Ελβετία, η 35χρονη πολυοργανίστρια κυκλοφόρησε τον έκτο της δίσκο πριν τρεις μήνες με τίτλο Molecules. Συμπληρώνει ήδη δώδεκα χρόνια προσωπικής δισκογραφικής παρουσίας με ένα ενδιαφέρον ποπ/ηλεκτρόνικα μίγμα. Στις ιδιότητές της προσθέστε, συνθέτης και στιχουργός, ενώ συγχρόνως των ποπ περιπετειών της έχει γράψει μουσική και για τον κινηματογράφο, στην ταινία υποψήφια για βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, My Life as a Courgette του 2015. Οι φανατικοί φίλοι του Steven Wilson (Porcupine Tree) ίσως έχουν να προσθέσουν στα θετικά της, τη συνεργασία τους στο Song of I στο άλμπουμ του 2017 To the Bone.

Jon Allen – Stay

Κατά πάσα πιθανότητα έχετε ακούσει από τον τέταρτο δίσκο του βρετανού, τον ανοιξιάτικο Blue Flame, τη φάλαινα του Ιωνά. Σόουλ ερμηνευμένη αξιοπρεπώς από έναν λευκό. To Stay είναι μια στιγμή που ομορφαίνει την ακρόαση του σύγχρονου ραδιοφώνου. Τι και αν μοιάζει ύποπτα με μια ηχογράφηση της Barbara Acklin προ πενήντα σχεδόν χρόνια και που έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τη διασκευή των Swing Out Sister το 1992… το ότι άνοιγε φέτος το φθινόπωρο την ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης Dionne Warwick είναι ενδεικτικό της ποιότητας αυτού που θα ακούσουν όσοι βουτήξουν στην δουλειά του.

Obongjayar - Never Change

Από την Νιγηρία στο Λονδίνο, αλλά παρόλα αυτά ο καλλιτέχνης της XL, Steven Umoh, βουτάει στις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας στην Καλαμπάρ και δίνει μια απίθανη ερμηνεία στο νέο του τραγούδι. Αν σας μάγεψε το αφρο- τζαζ αριστούργημα Adjacent Heart και η συνεργασία του με τον συνιδρυτή της εταιρείας που ανήκει, τον Richard Russell και τον Kamasi Washington υπό την κολεκτίβα Everything Is Recorded, στο She Said, στις αρχές του 2018, θα αγαπήσετε και την νέα του δουλειά. Κοντολογίς όποιος έχει αυτιά ας ακούει.

Ryley Walker - Sweet Up and Down

Το τραγούδι αποτελεί μέρος της διασκευής ενός ολόκληρου ακυκλοφόρητου άλμπουμ των Dave Matthews Band. Το άλμπουμ θα ήταν η τέταρτη συνεργασία τους με τον παραγωγό Steve Lillywhite αλλά τελικά τα πράγματα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Ο Lillywhite θα απέχει για δεκατέσσερα χρόνια έως ότου να ξανακάνει παραγωγή στο αμερικάνικο γκρουπ, ενώ εκείνο περιπλανήθηκε σε διάφορες συνεργασίες αρχής γεννωμένης με τον Glen Ballard στο Everyday του 2001. Το χαμένο άλμπουμ θα διαρρεύσει εν τω μεταξύ στο διαδίκτυο της Napster εποχής, περνώντας σε ένα cult επίπεδο. Η τζαζ ροκ περιποίηση του 29χρονου αμερικάνου είναι εκπληκτικά ταξιδιάρικια σε ένα τραγούδι που δεν χώρεσε το 2002 στο άλμπουμ των DMB με τίτλο Busted Stuff που περιείχε εννιά από τα «χαμένα» τραγούδια. Τίτλος του νέου έκτου άλμπουμ, του εκ Σικάγο καλλιτέχνη, The Lillywhite Sessions.

Rhys Lewis - Could Have Been

Πριν από περίπου ένα χρόνο σας είχα προτείνει μια υπέροχη ραδιοφωνική στιγμή του νεαρού Lewis, https://www.apotis4stis5.com/lists-f/27053-10-190 , και τώρα ήρθε η ώρα για το καινούργιο του τραγούδι, ενώ είχε μεσολαβήσει και το EP Bad Timing, που ξεχώριζε το Bloodstains. Πιστεύω ότι έχει όλο το πακέτο για μια πετυχημένη καριέρα αλλά κυρίως είναι και δημιουργός της μουσικής του που βάζει πιο στερεές βάσεις για το μέλλον. Επίσης ηχητικά προτιμάει σοουλίζουσες κλασσικές συνταγές που δεν προδίδουν την επιλογή του ακροατή όταν αποφασίσει να επιστρέψει στη τέχνη του. Μια γήινη νέα φωνή που αν και έχει καθυστερήσει ο προγραμματισμένος δίσκος του, συνεχίζει να κρατάει το ενδιαφέρον όσων ταξιδεύουν με τη μουσική και δεν την έχουν ως υπόκριση μόνο όταν τρώνε χάμπουργκερ…