Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Η δεκαετία του ‘ 60 είναι, και δικαίως, από τις πιο αγαπημένες ανάμεσα στους λάτρες της μουσικής ειδικά αυτής που αποκαλείται με τη γενική έννοια του όρου, ποπ. Μεγάλοι καλλιτέχνες, απίστευτα άλμπουμ και επιρροές αστείρευτες για τις επόμενες γενιές. Πολλά τα αγαπημένα τραγούδια, ατελείωτες οι λίστες που με κόπο, φτιάχνουν οι φανατικοί της οπαδοί ανά τον κόσμο για να αποδείξουν του λόγου το αληθές.
Μια λίστα και εδώ λοιπόν που θα ολοκληρωθεί σε τρία μέρη, λίγο διαφορετική όμως αυτή τη φορά. Τραγούδια που γνώρισαν επιτυχία από το ’60 – ’69, φτάνοντας στην κορυφή της Αμερικής, οι κατάλογοι επιτυχιών άλλωστε, όχι απόλυτα αλλά ενδεικτικά, ειδικά στον δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα, ήταν ένας οδηγός «μουσικής ανάγνωσης» της εποχής. Επιτυχίες λοιπόν, αλλά όχι που τις θυμόμαστε και έχουμε μάθει απέξω, κάθε ριφ, κάθε στίχο τους, κάθε εισαγωγή, τα ρεφρέν τους. Μια λίστα με τραγούδια που έχουν… «ξεχαστεί».
Ένα ταξίδι στο χρόνο, μια ανάσυρση από τη λήθη ή και γιατί όχι μια απολαυστική ανακάλυψη, ποτέ δεν είναι αργά άλλωστε…
1967
The Association – Windy (Ιούλιος – 4 εβδομάδες)
Η δεύτερη φορά που θυμόμαστε το συγκρότημα τους, σε αυτό το αφιέρωμα. Η σύνθεση ανήκει στην φολκ τραγουδίστρια Ruthann Friedman, φίλη με το γκρουπ που συμμετέχει και στα δεύτερα φωνητικά. Ήταν μόλις 25 χρονών όταν έγραψε αυτή την ποπ σύνθεση που στρογγυλοκάθισε στην καρδιά του καλοκαιριού της αγάπης στην κορυφή της Αμερικής. Της πήρε μόνο 20 λεπτά…
Bobbie Gentry - Ode to Billie Joe (Αύγουστος – 4 εβδομάδες)
Υποψήφιο για τον εντυπωσιακό αριθμό των 8 βραβείων γκράμμι, με τέσσερα τελικά να γίνονται δικά του. Αυτό όμως που έχει εξίσου ενδιαφέρον είναι η υπέροχη ιστορία των στίχων του, η ένταση μεταξύ των χαρακτήρων που περιγράφει, και βέβαια η γοητεία του, κρύβεται στο ότι δεν εξηγεί τα πάντα δημιουργώντας ένα μυστήριο γύρω από την σύνθεση που ανήκει στην ίδια την ερμηνεύτρια. Την ίδια χρονιά θα το μεταφέρει στα γαλλικά ο Joe Dassin, θα εμπνεύσει βιβλίο, ταινία και ανθρώπους να πηδάνε από τη γέφυρα που πήδηξε ο ήρωας του τραγουδιού…
Strawberry Alarm Clock - Incense and Peppermints (Νοέμβριος – 1 εβδομάδα)
Μια ακόμη περίεργη ιστορία κρύβεται πίσω από ένα τραγούδι. Η σύνθεση εμφανίστηκε αρχικά ως ορχηστρικό κομμάτι κάτω από το όνομα Thee Sixpence. Επιπλέον το γκρούπ δεν είχε και πολύ εμπιστοσύνη στην ποιότητα του τραγουδιού, αφήνοντάς το έτσι στην δεύτερη πλευρά του σινγκλ The Birdman of Alkatrash. Σαν να μην έφτανε αυτό το «παραπεταμένο» τραγούδι θα το τραγουδήσει όχι ο επίσημος ερμηνευτής του γκρουπ αλλά ένας καλεσμένος τους, ο 16 χρόνος τότε Greg Munford που ακόμη και το γκρουπ πίστευε ότι ακουγόταν καλύτερα από τα πραγματικά μέλη…. Τέλος υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία για τα πνευματικά δικαιώματα που ποτέ δεν πήραν μερίδιο τα δύο μέλη του γκρουπ που έγραψαν τη μουσική αρχικά. Μέσα σε ένα μήνα το γκρουπ είχε αλλάξει όνομα, επηρεασμένο από το γνωστό τραγούδι των Beatles, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έπαιζαν την β πλευρά, με αποτέλεσμα την επανακυκλοφορία του και μάλλον το γκρουπ άλλαξε γνώμη για την αξία του τραγουδιού όταν σε μισό χρόνο από την κυκλοφορία του κατέκτησε την κορυφή του γενικού καταλόγου επιτυχιών της χώρας μαζί με ένα εκατομμύριο πωλήσεις. Όσο για τη διαχρονικότητα του θα το τραγουδήσουν μέχρι και οι Simpsons…
1968
Hugh Masekela - Grazing in the Grass (Ιούλιος – 2 εβδομάδες)
Ο νοτιαφρικάνος τρομπετίστας σε μια άλλη εποχή για τη δισκογραφία κατάφερε να πουλήσει 4 εκατομμύρια αντίτυπα με αυτή την κυκλοφορία της άνοιξης του 1968. Απίστευτο και όμως αληθινό. Καθόλου άσχημα για ένα κομμάτι που μπήκε την τελευταία στιγμή στον δίσκο, για να συμπληρωθούν τα συμφωνηθέντα 30 λεπτά διάρκειας. Του το είχε προτείνει ο φίλος του και παραγωγός του δίσκου Stweart Levine που είχε θυμηθεί το δισκάκι που έφερε από την Ζάμπια ο καλλιτέχνης με τίτλο Mr. Bull #5.
Young Rascals - People Got to Be Free (Αύγουστος – 5 εβδομάδες)
Το να γράφεις τραγούδια για θέματα που έχεις ζήσει φαίνεται να αποδίδει γιατί αναβλύζει μια αλήθεια που επικοινωνείται με το κοινό. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να έγινε στην περίπτωση των Young Rascals που το ότι έπεσαν θύματα εκφοβισμού νωρίτερα την ίδια χρονιά το μετέτρεψαν σε μια δημιουργική απάντηση. Βοήθησε επίσης και το σωστό timing αφού οι οικουμενικοί στίχοι της σύνθεση είναι επηρεασμένοι και από τα γεγονότα του πρωινού της 4ης Απρίλιου της ίδιας χρονιάς όταν … «Shot rings out in the Memphis sky». Αποτέλεσμα, ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια της χρονιάς για την Αμερική. Η τέλεια συνέχεια των Good Loving και του πολυαγαπημένου Groovin’.
Jeannie C. Riley - Harper Valley P.T.A. (Σεπτέμβριος – 1 εβδομάδα)
Πριν ως ξαναγεννημένη χριστιανή αρχίσει να ηχογραφεί γκόσπελ δίσκους στα τέλη του ’70 η JeannieC. Riley ήταν μια πετυχημένη κάντρι τραγουδίστρια. Και μάλιστα από το ξεκίνημα της καριέρας της. Με το πρώτο της σινγκλ έγινε και η πρώτη κάντρι τραγουδίστρια που ανέβηκε στην κορυφή των κάντρι τραγουδιών και στο hot 100 των ΗΠΑ, κάτι που για να ξαναγίνει χρειάστηκαν 13 χρόνια, μια ταινία, η Τζέιν Φόντα και το άστρο της Dolly Parton με το 9 to 5, ένα τραγούδι με επίσης δυναμικούς στίχους. Το Harper Valley PTA, ενέπνευσε ταινία και τηλεοπτική σειρά, πήρε βραβείο γκράμμι και πούλησε πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα.
1969
Tommy James & the Shondells - Crimson and Clover (Φεβρουάριος – 2 εβδομάδες)
Ένα πετυχημένο συγκρότημα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’60 με δεκαοχτώ επιτυχίες στα 50 πρώτα μέχρι το 1970 και ενεργοί έως και σήμερα. Ποιος δεν έχει ακούσει τα Mony Mony και I think we are alone now, αν όχι τα αυθεντικά πιο πιθανό να έχει ακούσει τις διασκευές τους από Billy Idol, Tiffany από τη δεκαετία του ‘80. Το συγκρότημα έκανε τα πάντα, σύνθεση, ενορχήστρωση, παραγωγή, μέχρι και το εξώφυλλο του δίσκου. Το Crimson and Clover βγήκε από το στούντιο σε μόλις 5 μιση ώρες, στην εκτέλεση που έγινε και επιτυχία, την rough mix του, και είναι μαζί με το Crystal Blue Persuation από τις πιο ενδιαφέροντες στιγμές του συγκροτήματος και η μεγαλύτερη επιτυχία τους.
Peter, Paul & Mary - Leaving on a Jet Plane (Δεκέμβριος – 1 εβδομάδα)
Τέλος της δεκαετίας, τελευταία επιτυχία για το πετυχημένο τρίο, τραγούδι αποχωρισμού και ιδανικός τελευταίος σταθμός για αυτό το μικρό αφιέρωμα στις «ξεχασμένες» Νο1 στιγμές της πιο μυθικής δεκαετίας της σύγχρονης μουσικής.
