Η υπεροχή της υπερβολής και του εξεζητημένου που οδήγησε στη rock n roll δόξα
Τα παιδιά της επανάστασης ήθελαν προκαλέσουν και το έκαναν. Υιοθέτησαν τις μορφές εκείνες που έκαναν εντελώς δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ αρρενωπότητας και θηλυκότητας. Στολίστηκαν με πολύ glitter, πλατφόρμες, επιδεικτικά κουστούμια, ξεπέρασαν πολύ τα όρια της συμβατικής μόδας, έχοντας αντιληφθεί πως η υπερβολή στη μουσική προσέγγιση συνάδει και με την αντίστοιχη υπερβολή στη μόδα. Η θεατρικότητα αυτή επεκτάθηκε στα live shows, αποτέλεσε δε τη βάση για τα ροκ παρακλάδια που μονοπώλησαν τα charts στα 80s. Η δεκαετία του 70 είχε βάλει τους σπόρους, προμηθεύοντας τους με το καλύτερο δυνατό λίπασμα.
Το γκλαμ ροκ δεν είναι παιχνίδι. Ποτέ δεν ήταν. Όταν καταλήγεις να επηρεάσεις από ένα μεγάλο μέρος της μουσικής κοινότητας, μέχρι και τον ίδιο τον Yves Saint Laurent (δεν πρόκειται για σχήμα λόγου), σημαίνει ότι εκτός από την extravaganza της παρουσίας σου, γνωρίζεις να κουρδίζεις, να πατάς στις νότες και να γράφεις τραγούδια τα οποία μένουν. Τραγούδια τα οποία χαρακτήρισαν μια ολόκληρη δεκαετίας της υπερβολής, με την αθωότητα των 60s να έχει δώσει τη θέση της στον κυνισμό και την τάση για εξερεύνηση των άκρων. Ο Marc Bolan, ο David Bowie, οι Roxy Music και πολλοί άλλοι έδειξαν πως γίνεται. Έδωσαν αέρα και εμπορική χροιά σε ένα είδος το οποίο είχε τα πάντα. Τη λάμψη, το ταλέντο, την υπερβολή. Φυσικά και την αυτοκαταστροφή.
Κανένας δεν μπόρεσε να κοροϊδέψει τα Παιδιά της Επανάστασης.
Παρακατώ ακολουθούν 10+1 σπουδαία glam rock albums της δεκαετίας του 70. Χωρίς αξιολογική σειρά και με τον άγραφο κανόνα του 1 album ανά καλλιτέχνη.
