Ένα ταξίδι στην ιδιαίτερη δισκογραφία του Ιρλανδού κιθαρίστα, μέσα από ξεχωριστά τραγούδια
Συνεχίζοντας τα "μακροβούτια" στις δισκογραφίες αγαπημένων καλλιτεχνών, κάνουμε στάση στην Ιρλανδία και στον guitar hero Rory Gallagher, ο οποίος μας άφησε πολύ νωρίς, έχοντας να δώσει ακόμα περισσότερα. Ωστόσο μέσα στα μόλις 47 χρόνια της ζωής του (και 24 στη δισκογραφία) άφησε έναν μουσικό πλούτο ο οποίος στέκει μέχρι σήμερα οδηγός σε όλους τους επίδοξους rock και blues μουσικούς.
Τραγούδια όπως τα Moonchild, A Million Miles Away και Shadow Play έχουν γίνει δεύτερη φύση στους πολυάριθμους οπαδούς του. Το υποτιμημένο υλικό του που δεν έχει λάβει τη δέουσα προσοχή δεν εξαντλείται στα δέκα τραγούδια της παρακάτω λίστας, ωστόσο είναι μια καλή αρχή για όποιον θέλει να μπει στα βαθιά νερά της δισκογραφίας του Ιρλανδού. Όπως πάντα δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη χρονολογική ή αξιολογική σειρά στα τραγούδια.
1) Livin' like a Trucker
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς από το Tattoo, ένα πάρα πολύ καλό album της πρώτης περιόδου που μας έδωσε τον ύμνο A Million Miles Away. To Livin' like a Trucker είναι από τις πιο rock στιγμές του δίσκου, όπου ξεχωρίζει εκτός των άλλων το ταλέντο του drummer Rod de Ath (RIP), ενός επί χρόνια συνεργάτη του Gallagher.
2) Seventh Son of a Seventh Son
Καμία σχέση με το ομώνυμο έπος των Iron Maiden, το Seventh Son of a Seventh Son του Rory Gallagher αποτελεί μια πολύ φιλόδοξη σύνθεση από το Blueprint album. Με ένα ιδιαίτερο intro στα οποία δε μας έχει συνηθίσει ο Rory, και με αρκετά περίπλοκη δομή, το τραγούδι ξεχωρίζει για το χαρακτηριστικό riff του που παραπέμπει στις πρώτες μέρες των συμπατριωτών Thin Lizzy.
3) Crest of a wave
To Deuce είναι το album το οποίο έκανε τον πρώτο θόρυβο γύρω από το όνομα του Rory, κυρίως λόγω της επιτυχίας του σπουδαίου I'm Not Awake Yet. Το Crest of a Wave κλείνει ιδανικά το δίσκο με το mid tempo ρυθμό και το βασικό θέμα, που βρίσκεται με το ένα πόδι στα 60s και το άλλο στα 70s. Πάνω από όλα δε, θα ξεχωρίσει η ιδανική χρήση της slide κιθάρας.
4) I Fall Apart
Ντεμπούτο για τον Gallagher του οποίου το ταλέντο γίνεται αμέσως φανερό, αλλά φαίνεται ότι ακόμα διαμορφώνει τον προσωπικό του ήχο. Το I Fall Apart είναι μία από τις καλύτερες, αργές-σαγηνευτικές στιγμές του album, ένα πανέμορφο τραγούδι κάπου ανάμεσα σε μπαλάντα και γρήγορο μπλουζ, με τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Rory σε πρώτο ρόλο.
5) Jack-Knife Beat
Το Calling Card περιείχε τα Moonchild και Do You Read Me, κάτι που εξ ορισμού σημαίνει αδικία και σχετική αφάνεια για τα υπόλοιπα τραγούδια. Με το Secret Agent να είναι κάπως πιο γνωστό, επιλέγεται για τη λίστα το Jack-Knife Beat, με τον ροκ προσανατολισμό να υπερισχύει πλέον στα albums του Ιρλανδού, και το πιάνο να δένει ιδανικά με την εξαιρετική αυτή σύνθεση.
6) At the Depot
Το Top Priority είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της δεύτερης περιόδου του Rory Gallagher, με τις καλύτερες παραγωγές και το rock στοιχείο ακμαιότατο. Αν και βασισμένο στα blues, το At the Depot ξεχωρίζει για τον ξέφρενο ρυθμό και τη για άλλη μια φορά κορυφαία χρήση της slide κιθάρας. Παραμένει ένα εξαιρετικό δείγμα του δίσκου που μας έδωσε κυρίως τα έπη "Philby" και "Bad Penny".
7) Early Warning
Το Photo Finish είναι ίσως το πιο hard rock album του Gallagher, καθώς τόσο τα γκάζια όσο και ο όγκος είναι σημαντικά αυξημένα. Το Early Warning αποτελεί leftover καθώς δε βρήκε τη θέση του στο αρχικό tracklist του δίσκου. Κάτι που ακούγοντας το συνειδητοποιεί κανείς το εγκληματικό της απόφασης, καθώς αποτελεί έναν σπάνιο δυναμίτη, εφάμιλλο ενός Shadow Play.
8) Admit it
Ιδανικό κλείσιμο για το Tattoo album και ιδανικό επίσης τραγούδι για να διαδεχτεί το σπουδαίο A Million Miles Away. Ο Gallagher έχει πλέον δημιουργήσει τον προσωπικό του ήχο, έχει βρει τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στα blues και το rock, το Admit It είναι ένα τραγούδι ιδανική πάσα για την πολύ μεγάλη δισκογραφική συνέχεια που θα ακολουθούσε.
9) Cloak and Dagger
Το Photo Finish αποτελεί το "ένοχο καλύτερο album" πολλών οπαδών του Ιρλανδού, παρά το γεγονός ότι το Shadow Play απολαμβάνει ολομόναχο τα φώτα της δημοσιότητας. Αργόσυρτο, βαρύ και επιβλητικό, το Cloak and Dagger έχει ένα κολλητικό ρεφρέν και πολύ καλή κιθαριστική δουλειά από τον Rory, κάτι που το κατατάσσει άνετα ανάμεσα στο κορυφαία του δίσκου.
10) Out On The Western Plain
Το Against the Grain είναι ένα album που δε συγκαταλέγεται στις πολύ μεγάλες στιγμές του Rory Gallagher, ωστόσο έχει σίγουρα και αυτό τα πολύ δυνατά του σημεία. Στο Out on the Western Plain ο Rory φαίνεται να περνάει τον Ατλαντικό και να ταξιδεύει ως την Αμερική, καθώς η country αύρα του τραγουδιού είναι παραπάνω από αισθητή. Όταν ο Gallagher έπαιζε ακουστικά, απλά μεγαλουργούσε.
