O Hurt κατά την γνώμη μου ήταν ένας ηθοποιός που θα θεωρείτο πολύ σημαντικός αν η καριέρα του είχε διανυθεί στην δεκαετία τού 50 ή τού 60 , ή αν υπήρχαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι για αυτόν από το 90κάτι και μετά , μιά smooth ερμηνεία πού σε άγγιζε έντονα δεν ήταν αναγκαία πλέον στο σινεμά , η εσωτερικότητα δεν λογίζεται πιά σαν ηθοποιία , πές μας να καταλάβουμε γιατί είμαστε χαζοί και αν δεν μάς πείς δεν θα καταλάβουμε τίποτα , οι ηθοποιοί είναι κυρίως σπήκερ τού κειμένου , δεν το νιώθουν απλά το απαγγέλλουν .
Ο κινηματογράφος έχει πεθάνει και αφορμές σαν τον θάνατο τού Hurt μάς το θυμίζουν , αν ρωτάγαμε τον εαυτό μας προχθές για 20-30 καλές ταινίες τού 80 η απάντηση ίσως δεν θα περιείχε καμμία απο τις ταινίες του , αν κάποιος όμως ξαναδεί τώρα κάποιες από αυτές θα αντιληφθεί όχι το λάθος στην μνήμη του αλλά την πικρή πραγματικότητα , ο κινηματογράφος αλλά και η μουσική από προιόν ευρύχωρης για όλους τέχνης και έμπνευσης έχουν μεταβληθεί σε ένα λασπώδες περιβάλλον ανταγωνισμού μικρόνοων και προσωρινών οικονομικών συμφερόντων.
