Σιγά σιγά διαβάζουμε για κινήσεις να ανοίξουν οι κινηματογράφοι στην Αγγλία μέσα στον Μάιο, ενώ ανάλογες προσπάθειες με αποτέλεσμα έχουν γίνει ήδη στην Αμερική.
Το θέμα είναι ποια θα είναι η αντίδραση του κοινού.
Τα επόμενα 2-3 χρόνια θα δούμε ακόμα μεγαλύτερη άνοδο στον αριθμό των ταινιών με μαύρους και μάλλον και με Ασιάτες, όμως θα βλέπουμε και σταδιακή υποχώρηση του ενδιαφέροντος για το σινεμά, γιατί δεν είναι εύκολο να πείσεις την συντηρητική Αμερική να λατρέψει ξαφνικά τον κάθε μέτριο μαύρο ηθοποιό για να τηρήσει τις ισορροπίες.
Προχθές ένα μεγάλο Αμερικάνικο κανάλι είχε ρεπορτάζ για τις πιθανές υποψηφιότητες για τα όσκαρ 2022 και τον πρώτο ρόλο τον είχαν πάλι οι μαύροι, μιλάμε για τάσεις αυτοκτονίας, θα δούμε και τα εισιτήρια που θα κάνουν οι βραβευμένες ταινίες, που όμως δεν έχουν την αίγλη της μεγάλης ταινίας.
Πόσοι μαύροι θα πάνε να δουν την ταινία με θέμα την Ma Rainey, που μην τρελαθούμε, δεν ήταν κάτι το φοβερό από ιστορικής απόψεως, αλλά και σαν φωνή.
Η ταινία για την Billie Holiday με την Diana Ross, είχε μία αίγλη, έκανε εισιτήρια, δύσκολα θα το επαναλάβει η καινούργια.
Δεν είναι θέμα αν υποστηρίζουμε τους μαύρους ηθοποιούς, αλλά είναι κουτό το 10% να θέλει να επιβληθούν οι δικοί του όροι και να υπάρξει ισορροπία, ήδη στις Χρυσές σφαίρες το 40% της επιτροπής θα είμαι μαύροι,. στον αθλητισμό και σε μεγάλο βαθμό στην μουσική, οι μαύροι υπερτερούν, έχουν μεγαλύτερο ταλέντο, αλλά στο σινεμά δεν νομίζω.
Μεγάλη η άνοδος και για τις γυναικείες παρουσίες και συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, σκεφτείτε να είχε λόγο και συμμετοχή στα όσκαρ η γνωστή Ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, τι θα γινόταν, για τα κόμματα δεν συζητάμε, τα όσκαρ έχουν πια κατεύθυνση, θέλουν να γίνουν κάτι σαν τα Ευρωπαϊκά κινηματογραφικά Φεστιβάλ .
Κώστας Ζουγρής
