Κριτική της παράστασης χορού πάνω στην μουσική του Χατζιδάκι «Χορός με τη σκιά μου»

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

Κριτική της παράστασης χορού πάνω στην μουσική του Χατζιδάκι

«Χορός με τη σκιά μου»

Βαθμολογία: 8,5/10

Η τρίτη χρονιά του Κύκλου Μάνος Χατζιδάκις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) ανοίγει με τέσσερα έργα του Μάνου Χατζιδάκι (1925-1994) – Ο κύκλος του C.N.S. (1954), Ο καπετάν Μιχάλης (1966), Το καταραμένο φίδι (1949), Το χαμόγελο της Τζοκόντας (1965) – που χορογραφούνται και σκηνογραφούνται από τον Κωνσταντίνο Ρήγο (1967) και παρουσιάζονται από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μία ενιαία παράσταση με τίτλο Χορός με τη σκιά μου σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού. Ο Ρήγος πραγματοποιεί ένα από τα πιο μεγάλα του όνειρα: να παρουσιάσει χορογραφία βασισμένη σε έργα του Χατζιδάκι. Ο συνθέτης με το έργο του χάρισε ένα δημιουργικό κράμα ανατολής και δύσης. Από αυτό το γεγονός εμπνεύστηκε ο Κωνσταντίνος Ρήγος για την νέα του χορογραφία, εντάσσοντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τα οποία περιδιαβαίνει η μουσική του Χατζιδάκι, σε μία σπονδυλωτή παράσταση. Δημιουργεί τέσσερα διαφορετικά δωμάτια – ένα για κάθε έργο – «για να φτιάξει ο κάθε θεατής την προσωπική του μυθολογία».

Ο κύκλος του C.N.S. (1954)

Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Βαθμολογία: 7/10

Πρόκειται για έργο για βαρύτονο και πιάνο σε ποίηση του συνθέτη (κύκλος έξι τραγουδιών). Γράφτηκε για τον θάνατο του νεαρού Etienne Rohrich Moritz και χαρίστηκε στον Ισπανό φίλο του Moritz και του Χατζιδάκι Carlo Novi Sanchez (CNS). Συμβολίζει για τον χορογράφο τον Βορρά και για τον συνθέτη το ερημικό λιμάνι. Ο Ντανίλο Ζέκα χορεύει τον Άνδρα, ντυμένος στα μαύρα και ο Βαγγέλης Μπίκος χορεύει ως Ψυχή, ντυμένος στο χρώμα της πούδρας. Μαζί τους 11 άνδρες χορευτές, ενώ πιάνο έπαιξε στις 17/11/19 ο Θοδωρής Τζοβανάκης και τραγούδησε ο βαρύτονος Διονύσης Σούρμπης. Αυτό το πρώτο κομμάτι της παράστασης αποπνέει ευαισθησία, ενώ η φωνή του σολίστ μαγεύει και συγκινεί, κυρίως όταν δεν καταλήγει σε λυρικό τραγούδισμα. Τα κοστούμια των Deux Hommes υπηρετούν μία κοινή γραμμή και στα τέσσερα έργα, ειδικά όσον αφορά στις αντρικές δημιουργίες, με τα γιλέκα να θυμίζουν σωσίβια. Στο Μια θλιμμένη αρχόντισσα η δημιουργία απογειώνεται.

Ο καπετάν Μιχάλης (1966)

Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Βαθμολογία: 8/10

Η μουσική για την θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος (1953) (https://apotis4stis5.com/more-music/vivlio/32257-30-vivlia-ws-ta-30) του Νίκου Καζαντζάκη (1883-1957) – συμβολίζει για τον χορογράφο τον Νότο, και για τον συνθέτη την λαχτάρα για ελευθερία. Η Μαρία Κουσουνή χορεύει με ποιότητα ως Κρασογιώργαινα. Η Μαργαρίτα Κώστογλου, η Ελευθερία Στάμου και ο Γιάννης Μητράκης κλέβουν το βλέμμα σου ακόμα και ακίνητοι. Η Κώστογλου διατηρεί την σωστή έκφραση. Ξεχωρίζει και ο Φίλος του Αγάπιου Αγαπιάδη. Οι Κρητικοί του κομματιού πετυχαίνουν τον απόλυτο συγχρονισμό στο Δεν ήταν νησί

Οι Deux Hommes ντύνουν, χωρίς να καπελώνουν. Ωραίο το ντουέτο Διονύση Σούρμπη (φωνή) – Στέλιου Κατωπόδη (χορός).

Το καταραμένο φίδι (1949)

Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Βαθμολογία: 8,5/10

Η σουίτα μπαλέτου για δύο πιάνα που ο συνθέτης έγραψε για το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος – είναι για τον χορογράφο η Ανατολή, μια χώρα όπου το παλιό και το καινούριο συνυπάρχουν αλληλοσπαρασσόμενα. Την ίδια χρονιά ο Χατζιδάκις έδινε την ιστορική διάλεξη για το ρεμπέτικο, μουσική που η καθεστηκυία τάξη απεχθανόταν. Στο κομμάτι ξεχωρίζει η παρουσία της Ελεάνας Ανδρεούδη (Βεζιροπούλα). Και παίζει και χορεύει τον ρόλο της, θυμίζοντας γυναίκα-αιλουροειδές. Δίνει όλο το ύφος της χορογραφίας. Πολύ ωραία τα ντουέτα Ντανίλο Ζέκα (Καραγκιόζης)-Μαργαρίτας Κώστογλου και Ντανίλο Ζέκα-Ελεάνας Ανδρεούδη. Ο Γιώργος Χατζόπουλος έχει όμορφη έκφραση. Την παράσταση κλέβει το Φίδι του Γιώργου Παπαδόπουλου. Δυστυχώς τα - περισσότερο θεατρικά και λιγότερο χορευτικά - κοστούμια αποσπούν την προσοχή. Έχουν όμως σπάνια χρώματα, όπως το ρούχο της Άννας Φράγκου. Η ερμηνεία του Διονύση Σούρμπη στο Κάτω στο Ρέμα είναι αισθαντική (πιάνο: Θοδωρής Τζοβανάκης).

Το χαμόγελο της Τζοκόντας (1965)

Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος

Βαθμολογία: 10/10

Το έργο-ορόσημο (10 τραγούδια για ορχήστρα) για την μεταπολεμική ελληνική δημιουργία (https://apotis4stis5.com/ellhnika/ellhnikh-gwnia/25536-2017-07-05-04-58-17) – είναι για τον χορογράφο η Δύση και για τον συνθέτη μία δημιουργία για την έρημη γυναίκα μέσα στην μεγάλη πόλη, αντλώντας έμπνευση από μοτίβο του Antonio Vivaldi (1678-1741) και τον Leonardo da Vinci (1452-1519)

Ο δίσκος του 1965 είναι σε διεύθυνση παραγωγής του Quincy Jones (1933). Ο Ρήγος εκπλήσσει, χορεύοντας επί σκηνής με τους χορευτές του, κάνοντας αναφορά στον νεανικό εαυτό του. Προσφέρει έναν καταπληκτικό ρόλο μιας μεθυσμένης στην Μαργαρίτα Κώστογλου, η οποία τον χορεύει άψογα, ντυμένη στα λευκά. Αποκορύφωμα της δουλειάς της στο κομμάτι Δολοφόνοι. Εντυπωσιακή παρουσία, που σε κάνει να περιμένεις με ανυπομονησία την επόμενη. Πολύ καλοί και ο Γιώργος Παπαδόπουλος, η Έλενα Κέκκου, ο Ντανίλο Ζέκα, ο Βασίλης Μπίκος, η Ζωή Σχοινοπλακάκη, η Άννα Φράγκου, ο Άνχελ Μαρτίνεθ Σάντσεθ, η Ελευθερία Στάμου, ο Στέλιος Κατωπόδης, ο Έλτον Ντιμρότσι, η Ευρυδίκη Ισαακίδου και ο Γιάννης Γκάντσιος.

Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη. Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας. Βίντεο: Βασίλης Κεχαγιάς. Καλλιτεχνική επιμέλεια Κύκλου Μάνος Χατζιδάκις: Γιώργος Χατζιδάκις. Με μουσικά σύνολα (άξια απόδοση στο Χαμόγελο της Τζοκόντας), τους Α’ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de ballet της ΕΛΣ (πολύ καλοί οι Γιάννης Γκάντσιος, Μιχάλης Κριεμπάρδης, Γιάννης Λάβνερ, Κρίστιαν Μάνεβ, Τζορντάνο Μπότσα, Ρέα Τσαντούρη).

«ΧΟΡΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΚΙΑ ΜΟΥ» ΧΟΡΟΣ. Κύκλος Μάνος Χατζιδάκις – Πρώτη παρουσίαση.

• • Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος». Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Διάρκεια: 120’ λεπτά (με ένα διάλειμμα 20 λεπτών μετά το δεύτερο έργο). Λοιπές παραστάσεις: 24/11/2019 και 01/12/2019. Ώρα έναρξης: 18.30. Τιμές εισιτηρίων: 15, 20, 30, 35, 40, 45, 50, 70 ευρώ. Φοιτητικό, παιδικό: 12 ευρώ. Περιορισμένης ορατότητας: 10 ευρώ. *Περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων με 2 ευρώ μέσω του προγράμματος «Ένα προς Ένα».