Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«Maleficent (3D)»****
«Maleficent» σημαίνει «επιβλαβής». Αυτό είναι το όνομα της νέας ηρωίδας, που υποδύεται η Αντζελίνα Τζολί. Πρόκειται για την ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης, η οποία έχει εξελιχθεί μέσα σε τέσσερις αιώνες. Τα πρώτα ίχνη της ιστορίας εντοπίζονται σε ένα γαλλικό μυθιστόρημα του 1527, για να επανεμφανιστούν το 1636 σε μία ιταλική συλλογή παραμυθιών. Το 1697, επέστρεψε μία εκδοχή της ιστορίας, από την οποία δανείστηκαν πολλά στοιχεία οι αδερφοί Γκριμ, που έγραψαν την δική τους παραλλαγή το 1812. Ο κάτοχος δύο βραβείων Όσκαρ (το 2010 και το 2011 για την καλλιτεχνική διεύθυνση στα «Άβαταρ» και «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» αντίστοιχα) Ρόμπερτ Στρόμπεργκ, προερχόμενος και αυτός όπως ο σκηνοθέτης του «Godzilla» από τον χώρο των οπτικών εφέ, σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία. Ο Στρόμπεργκ δημιουργεί μία νέα ιστορία. Όχι την γνωστή που μας αφηγήθηκε ο Ντίσνεϊ το 1959 («SleepingBeauty»). Σκοπός του να απαντήσει στο ερώτημα του αν υπάρχει η αληθινή αγάπη. «Είχε σημασία για μένα να διατηρήσω στοιχεία της Ωραίας Κοιμωμένης ώστε οι οπαδοί της να μην απογοητευτούν» σχολιάζει ο σκηνοθέτης.
Ένας άλλος κόσμος παρελαύνει μπροστά στα μάτια μας. Ξωτικά, νεράιδες, δέντρα-πολεμιστές. Στο κέντρο του παραμυθιού η Maleficent της Αντζελίνας Τζολί. «Ο χαρακτήρας είναι καταπληκτικός και από τη στιγμή που είχαμε εξασφαλίσει την Αντζελίνα Τζολί, η δουλειά μου ήταν να συνδυάσω τα δύο στοιχεία όχι για να ξαναφτιάξω την κλασική ταινία, αλλά για να δημιουργήσω μία εξ ολοκλήρου διαφορετική Maleficent» λέει η σεναριογράφος Λίντα Γούλβερτον. Παρουσιάζεται ως ένα πληγωμένο από την αγάπη πλάσμα. Ο άτυχος έρωτάς της (ο Σάρλτο Κόπλεϊ του «District 9») αποδεικνύεται ένας φιλόδοξος διάδοχος του θρόνου. ΕπιλέγειναθυσιάσειτηνΤζολί, γιαναγίνειΒασιλιάς. Η Maleficent χάνειτηνλάμψητης. Επιλέγει να γίνει Βασίλισσα σε έναν σκοτεινό κόσμο. Αναθέτει τον ρόλο του ακολούθου στον «Ντίαβαλ/Diaval» (ο Σαμ Ρίλεϊ του Control), που μεταμορφώνει ανάλογα με την όρεξή της σε άνδρα, κοράκι, δράκο, λύκο, άλογο. Ο ακόλουθος με το δυσοίωνο όνομα την βοηθά στην εξ αποστάσεως ανατροφή της πριγκίπισσας «Αυγής/Ορόρας». Αυτό είναι και το twist του σεναρίου, αφού η Maleficent προσπαθεί αποτυχημένα να ανακαλέσει την κατάρα του αιώνιου ύπνου.
Η πανέμορφη Τζολί κυριαρχεί στην ταινία. Είτε με μακριά μαλλιά (ούσα ερωτευμένη) είτε κερασφόρος. Για να μεταμορφωθεί η πασίγνωστη φυσιογνωμία της Τζολί σε Maleficent χρειάστηκαν επιθέματα από σιλικόνη τα οποία προστέθηκαν στα μήλα, τα αυτιά και τη μύτη της. Εκτός από κέρατα φέρει παραμυθένια κοστούμια και ξεστομίζει με θράσος την ατάκα «Δεν μου αρέσουν τα παιδιά» στην κόρη της Βιβιάν, που κάνει το ντεμπούτο της ως 5χρονη «Αυγή».Κάνει δε με τον ρόλο της ξανά μόδα τα μακριά νύχια της Μπάρμπρα Στράισαντ. Η Λάνα Ντελ Ρέι τραγουδά μία νέα, πιο σκοτεινή εκδοχή του «OnceUponaDream» ως το τραγούδι των τίτλων τέλους της ταινίας, που ακουγόταν και στην «Ωραία Κοιμωμένη» του 1959, το οποίο έχει ηχογραφήσει και η Στράισαντ. Προς το τέλος η ενδυματολόγος Άννα Μπ. Σέπαρντ το «χάνει» και η Maleficent θυμίζει την «Λάρα Κροφτ» με φτερά. Στους δεύτερους ρόλους οι Βρετανίδες Ιμέλντα Στάντον, Λέσλι Μάνβιλ, και Τζούνο Τεμπλ ως αγαθιάρικα αερικά. Το πρώτο μισάωρο κυλά ευχάριστα με πλούσια δράση. Στο δεύτερο μέρος, που καλύπτει την ανατροφή της «Αυγής», το φιλμ κάνει «κοιλιά». Στο τρίτο και τελευταίο μισάωρο τα «αίματα ανάβουν», καθώς λαμβάνει χώρα η τελική αναμέτρηση μεταξύ των παλιών εραστών.
Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό
