Κριτική της περιπέτειας Terminator: Dark Fate/Εξολοθρευτής: Σκοτεινό Πεπρωμένο

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

Terminator: Dark Fate/Εξολοθρευτής: Σκοτεινό Πεπρωμένο
7/10

Ζει άραγε ο σύγχρονος σινεφίλ το τέλος του Hollywood; Πώς αλλοιώς να ερμηνευθεί αυτό το μη προαναγγελθέν ριμέικ του Terminator 2 (Judgement Day); Εδώ και τρία χρόνια ζούμε στον πυρετό των αναβιώσεων. Μετά από 100 χρόνια σινεμά οι επιλογές του αμερικάνικου σινεμά δείχνουν περιορισμένες. Όλα τα παλιά φιλμς (West Side Story, κλπ) ή και τα όχι τόσο παλιά (Aladdin, κλπ) επιστρέφουν με άλλο καστ, με μικρότερους ρόλους των παλιών πρωταγωνιστών, αλλά δεν φτάνουν την αξία των πρωτότυπων. Ξαφνικά όλο το αμερικανικό κινηματογραφικό σύμπαν δουλεύει μόνο για τους έφηβους, αλλά χωρίς ορμή και έμπνευση. Ναι μεν ο παροξυσμός των αναγεννήσεων κάνει στους νέους γνωστές κινηματογραφικές ιστορίες, που αγνοούν, λόγω της ανυπαρξίας των κλασικών φιλμς από τα τηλεοπτικά προγράμματα. Από την άλλη και οι ώριμοι θεατές τσιμπούν το δόλωμα, καθώς μπαίνουν στην διαδικασία της σύγκρισης. Απορίας άξιο πού θα οδηγήσει όλη αυτή η λατρεία του παρελθόντος. Θα έπρεπε να δίνεται χρόνος και χρήμα στους φερέλπιδες δημιουργούς να προσφέρουν σύγχρονες ιστορίες και να μην ξοδεύεται το ταλέντο τους στο ξεζούμισμα δοκιμασμένων συνταγών. Διαφορετικά δεν θα βρει τον δρόμο του ο νέος Cukor, ο νέος Cameron, ο νέος Scorsese, ο νέος Tarantino, η νέα Campion.

Για την ιστορία της λοιπόν αυτή η ταινία αξίζει 8/10, για την εκτέλεση όμως λαμβάνει 6/10, οπότε τελικά 7/10. Ο σκηνοθέτης του Deadpool (2016), αλλά και του επεισοδίου Ice Age της καλής σειράς Love, Death & Robots (2019), που βλέπεις στο Netflix, κάνει ότι μπορεί παλεύοντας με τον θρύλο, που δημιούργησε ο James Cameron προ 35ετίας, χωρίς να δύναται να τον ξεπεράσει. Το φιλμ απογοητεύει στην δράση, καθώς αυτή απουσιάζει αρκετά μετά το 30ο λεπτό και μέχρι το 90ο. Ενώ ξεκινά δυνατά με μία μεγάλη σκηνή έντασης, η οποία έχει πολύ καλό ρυθμό, μετά η ταινία κάνει μεγάλη κοιλιά.

Στα θετικά της παραγωγής πρέπει να αναφερθεί το επικεντρωμένο στην γυναικεία δύναμη σενάριο. Μία γυναίκα από το παρόν (Natalia Reyes), μία από το μέλλον (Mackenzie Davis) και μία από το παρελθόν (Linda Hamilton) παρατάσσονται ενωμένες απέναντι από τον εξελιγμένο Εξολοθρευτή (Gabriel Luna). Η Davis (Tully, 2018) είναι πανέμορφη και δυναμική, η Reyes γίνεται γνωστή παγκοσμίως και η Hamilton (Beauty and the Beast, 1987-90) είναι γοητευτική παρουσία, φέρουσα περήφανα τις ρυτίδες της ηλικίας της, υποδυόμενη την αλκοολική κυνηγό Εξολοθρευτών. Για το σενάριο η γυναίκα είναι το μέλλον του κόσμου και δεν χρειάζεται να γεννήσει τον σωτήρα, για να αποδειχθεί η αξία της επιβίωσής της.

Παράλληλα ο Arnold Schwarzenegger εγκαταλείπει την καρικατούρα του γαμιά, εισάγοντας στην υπόθεση την νέα του οικογένεια από την Γουατεμάλα.

Η ταινία κυκλοφορεί στις 31 Οκτωβρίου 2019 από την Odeon.