Μνημόσυνο της υπέροχης δημιουργού και σταθμός στην καριέρα της το "Sans toit, ni loi" με την καταπληκτική Sadrine Bonnaire, κυνικός ρεαλισμός και η ενσυναίσθηση στα "κόκκινα" ... μία "road movie" της πρωτόγονης ανθρώπινης μοναξιάς που αναζητεί το "σκοπό" της ύπαρξής της, εγκαταλείποντας τη βολεμένη ζωή που της επέβαλε το κοινωνικό κατεστημένο, έρμαιο στην ανοχή της πολιτισμένης γαλλικής επαρχίας και στη σκληρότητα της έννομης στα όρια του φασισμού κοινωνίας ή της άνομης στα όρια της αναρχίας εξουσίας ... παραδίδει ψυχή και σώμα στο θάνατο για να λυτρωθεί από την άσκοπη περιπλάνησή της.
Σκληρή, καταθλιπτική ταινία για γερά "στομάχια" με μία επίγευση προβληματισμού "αυτή τη ζωή ονειρεύτηκα για μένα ?".
Gogo P.
