Σύμφωνα με τους κριτικούς της εφημερίδας Observer, η ταινία «ο Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι μια από τις 25 κορυφαίες και πιο σημαντικές ταινίες όλων των εποχών για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
«Στην εποχή του Brexit, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να αισθανθούμε κομμάτι της πλούσιας κληρονομιάς του ευρωπαϊκού σινεμά με όλες του τις περίεργες και υπέροχες πτυχές. Όποιες κι αν είναι οι επιπτώσεις των σημερινών πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων, είναι εμφανές ότι οι κινηματογραφιστές στη Βρετανία είναι μέρος μιας ευρύτερης παράδοσης ενός σινεμά χωρίς σύνορα, την οποία πρέπει να γιορτάσουμε και να εξερευνήσουμε, τώρα περισσότερο από ποτέ».
Με αυτά τα λόγια αρχίζουν το κείμενό τους πέντε δημοσιογράφοι και κριτικοί κινηματογράφου του βρετανικού Observer, οι οποίοι επέλεξαν 25 ταινίες – όχι τις καλύτερες ευρωπαϊκές, όπως ξεκαθαρίζουν, αλλά αυτές που θεωρούν τις πιο σημαντικές, καινοτόμες και επιδραστικές – σε μια περίοδο που καλύπτει σχεδόν 100 χρόνια. Ανάμεσά τους και ο «Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, τον οποίο θεωρούν ιδιαίτερα απαιτητική ταινία, που αποτελεί τοιχογραφία της επαρχιακής Ελλάδας από το 1939 έως το 1952, με αναφορές στη μυθολογία.
Η λίστα ξεκινάει με το «Νοσφεράτου» του Φ. Β. Μουρνάου (1925) και «Τα Πάθη της Ζαν ντ’ Αρκ» του Καρλ Ντράγιερ (1928) για να φτάσει μέχρι την πρόσφατη (2017) ταινία της Ίλντικο Ενιέντι «Η Ψυχή και το Σώμα», από την Ουγγαρία. Με χρονολογική σειρά, έχει ως εξής:
Νοσφεράτου (Φ.Β. Μουρνάου, 1922, Γερμανία)
Τα Πάθη της Ζαν ντ' Αρκ (Καρλ Ντράγιερ, 1928, Γαλλία)
Αταλάντη (Ζαν Βιγκό, 1934, Γαλλία)
Οι Βιτελόνοι (Φεντερίκο Φελίνι, 1953, Ιταλία)
Ο Ηδονοβλεψίας (Μάικλ Πάουελ, 1960, Βρετανία)
Ο Ρόκο και τ' Αδέρφια του (Λουκίνο Βισκόντι, 1960, Ιταλία)
Persona (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1966, Σουηδία)
Daisies (Βέρα Χιτίλοβα, 1966, Τσεχοσλοβακία)
Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Ρ.Β. Φασμπίντερ, 1973, Γερμανία)
Η Σελίν και η Ζιλί πάνε Βαρκάδα (Ζακ Ριβέτ, 1974, Γαλλία)
Το Αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ (Βέρνερ Χέρτζογκ, 1974, Γερμανία)
H Κυρία και ο Ναύτης (Λίνα Βερτμίλερ, 1974, Ιταλία)
Ζαν Ντιλμάν (Σαντάλ Άκερμαν, 1975, Βέλγιο/Γαλλία)
Ο Θίασος (Θόδωρος Αγγελόπουλος, 1975, Ελλάδα)
Το Δέντρο με τα Τσόκαρα (Ερμάνο Όλμι, 1978, Ιταλία)
Stalker (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1979, ΕΣΣΔ)
A Lonely Woman (Ανιέσκα Χόλαντ, 1981, Πολωνία)
Οι Λεγεωνάριοι (Κλερ Ντενί, 1999, Γαλλία)
Τραγούδια από τον Δεύτερο Όροφο (Ρόι Άντερσον, 2000, Σουηδία)
Fat Girl (Κατρίν Μπρεγιά, 2001, Γαλλία)
Μίλα της (Πέδρο Αλμοδόβαρ, 2002, Ισπανία)
Μακριά (Νουρί Μπίλγκε Τζεϊλάν, 2002, Τουρκία)
4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Ημέρες (Κρίστιαν Μουνγκίου, 2007, Ρουμανία)
Girlhood (Σελίν Σιαμά, 2014, Γαλλία)
Η Ψυχή και το Σώμα (Ίλντικο Ενιέντι, 2017, Ουγγαρία)
Πηγή: CNN.gr
