Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΒΕΙ ΠΟΙΟΝ;/»
6/10
Βαλένθια. Βρέχει καταρρακτωδώς. Η κάμερα του σκηνοθέτη Daniel Calparsoro εστιάζει στο κτήριο, που στεγάζει την τράπεζα Μεντιτερανέο. Το εξωτερικό θυμίζει την Εθνική στη Σταδίου και το εσωτερικό το Ταμείο Παρακαταθηκών στην Ακαδημίας. Ο ισπανικός δρόμος τη Σοφοκλέους. Ξάφνου με τα όπλα ανά χείρας μία συμμορία εφορμά στην τράπεζα για ληστεία. Παραδόξως η αστυνομία το παίρνει χαμπάρι μόνο όταν ένας υπάλληλος πατάει το κουμπί του συναγερμού, αφού δεν έχει ειδοποιηθεί εν τω μεταξύ από κάποιον περαστικό. Από κει και πέρα ακολουθεί μία περιπέτεια με μέτρια αγωνία, την οποία προσπαθεί να εντείνει η εμπλοκή στο σενάριο (του Jorge Guerrica echevarria) των ισπανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος ερεύνησαν και άντλησαν έμπνευση από ιστορικές ληστείες, που είχαν συμβεί ανά τον κόσμο, αλλά και κάποιες, που έλαβαν χώρα στην Αργεντινή και έτσι αποφάσισαν ότι ήθελαν οι κλέφτες να μιλούν ισπανικά. Η ταινία προσπαθεί να συνδυάσει πραγματικά και φανταστικά στοιχεία της κινηματογραφικής κουλτούρας των ταινιών ληστείας, που άρεσαν σε σκηνοθέτη και σεναριογράφο, ενώ σε πολλά σημεία γίνονται αναφορές στην ισπανική κοινωνία των μνημονίων.
Το ατού της ισπανικo-αργεντίνικης ταινίας είναι το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Luis Tosar (ElNino-2014, Ο θυρωρός https://www.apotis4stis5.com/filmtv/4809-sleep-tight-review, Ακόμα και η βροχή-2010, Κελί 211-2009, Los lunes alsol, 2002) και Rodrigo Dela Serna (The Motorcycle Diaries-2004). Ο παραγωγός Alvaro Augustin γνωρίζει τον Tosar από το Κελί 211, ενώ οι παραγωγοί Juan Gordon, Emma Lustres και Borja Pena και από τα Ακόμα και η βροχή και ElNino. Οι δύο άρρενες ηθοποιοί αποδίδουν με επιτυχία την κόντρα Ισπανού υπαρχηγού και Ουρουγουανού αρχηγού αντίστοιχα. Ο ένας ήρεμος, ο άλλος νευρικός συγκρούονται για του ποιου η γνώμη θα επικρατήσει.
Όμως τα όσα παρακολουθείς δε σε εντυπωσιάζουν. Οι ανατροπές είναι προβλεπόμενες και η πλοκή χιλιοειπωμένη. Υπάρχει ένα ατμοσφαιρικό, κλειστοφοβικό κλίμα (βασική τοποθεσία γυρισμάτων της ταινίας είναι η τράπεζα), το οποίο υποστηρίζουν η ψυχρή φωτογραφία του Josu In chauste gui και τα μελανόχρωμα σκηνικά του Juan Pedro De Gaspar. Στο γεμάτο τεστοστερόνη καστ ξεχωρίζεις και τον υψηλόβαθμο δημόσιο υπάλληλο Φεράν (αγνώριστος ο Raul Arevalo του «I’m so excited!»-2013, που έπαιζε και στο Ακόμα και η βροχή) και τον Συνταγματάρχη Μελίθο του Jose Coronado. Δείτε τον Coronado στο El Cuerpo-2012. Χαμηλόβαθμοι ληστές ο Τρελός του Joaquin Furrielκαι ο Βαρέλα του Luciano Caceres. Μοναδικός γυναικείος πρωταγωνιστικός ρόλος αυτός της διευθύντριας της τράπεζας, την οποία υποδύεται η Patricia Vico, που βάζει φυτιλιές στους κακοποιούς. Μικρός ο ρόλος της Marian Alvarez (Cristina).
Μοντάζ: Antonio Frutos. Μουσική: Julio de la Rosa. Κοστούμια: Patricia Monne.
