Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«This Is Not A Coup»****
Το γνωστό #This Is A Coup παραποιεί ο τίτλος του ελληνικού ντοκιμαντέρ, που αποτελεί την επιστροφή στο είδος των δημιουργών των «Debtocracy»****, «Catastroika»**** και «Fascism Inc»*****. Όπως και τα τρία προηγούμενα ντοκιμαντέρ της Infowar Productions, τα οποία παρακολούθησαν πάνω από 6,5 εκατομμύρια άτομα στο ίντερνετ, το «This is not a coup» χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους θεατές του. Το σενάριο υπογράφει ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου και την επιστημονική επιμέλεια ο οικονομολόγος και δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτης.
Το «This is not a coup» παρακολουθεί τις «πραξικοπηματικές» (coup=πραξικόπημα) παρεμβάσεις της ΕΕ και της ΕΚΤ σε χώρες, όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ελλάδα. Η αφήγηση ξεκινά με την ίδρυση της ΕΚΤ, που αποτελεί την άτυπη κυβέρνηση της Ευρώπης. Αναδεικνύεται η εκδίωξη του διεφθαρμένου Μπερλουσκόνι από την εξουσία, ο οποίος αντιστεκόταν στις πολιτικές λιτότητες, που προσπαθούσαν να του επιβάλλουν Μέρκελ-Σαρκοζί. Με την άνοδο των ιταλικών spreads επετεύχθη η πολιτική ανατροπή το Νοέμβρη του 2011.
Είχε προηγηθεί ο πολιτικός εκβιασμός στην Ιρλανδία μέσω του ELA (μηχανισμός παροχής έκτακτης ρευστότητας). Οι δημιουργοί επιχειρηματολογούν υπέρ του μύθου του success storyτης Ιρλανδίας. Η πίεση στην Κύπρο ασκήθηκε μέσω του «κουρέματος» με το περίφημο PSI στην Ελλάδα το 2012. Αποτέλεσμα: η κατάσχεση των καταθέσεων των Κυπρίων και η δημιουργία ακόμα μιας αποικίας χρέους, η Δημοκρατία θυσιάστηκε στο βωμό του υπόγειου «βρώμικου» πολέμου μεταξύ Γερμανών και Ρώσων ολιγαρχών. Τι και αν η Κύπρος πρόσφατα βγήκε από το μνημόνιο; την έξοδο - μεταξύ άλλων - συνοδεύουν, αποπληθωρισμός και μετανάστευση.
Στην περίπτωση της Ελλάδας το ντοκιμαντέρ δεν αποφεύγει να αναδείξει το ρόλο των εγχώριων ΜΜΕ, ειδικά κατά την περίοδο διεξαγωγής του δημοψηφίσματος του 2015. Εμφανίζεται η κα. Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία ευθύνεται προσωπικά για την ολοκλήρωση των εργασιών της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος. Οι δημιουργοί δεν «χαρίζονται» στον Έλληνα διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ο οποίος φέρεται να ομολογεί ότι παρασκηνιακά υπέσκαπτε τα σχέδια για παράλληλο νόμισμα της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία ήδη είχε «πουλήσει» τις εξαγγελίες της περί διαγραφής του χρέους.
Το ντοκιμαντέρ αποδεικνύει πόσο δεν είχε σημασία το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, όπως έγινε και με προηγηθέντα ευρωπαϊκά δημοψηφίσματα σε κρίσιμα ζητήματα. Το σενάριο δεν παραλείπει να αναφερθεί το πώς πείστηκαν οι λαοί της Ευρώπης ότι χρειάζονται το ενιαίο νόμισμα και πώς αυτό επιβλήθηκε στις εθνικές οικονομίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έφτασε σήμερα να υποστηρίζει μία αντιδημοκρατική ιδεολογία, μη εμπιστευόμενη τις λαϊκές ετυμηγορίες. Το φρένο χρέους, που προβλέπει το σύμφωνο σταθερότητας για το έλλειμμα και το χρέος, επιφέρει τις δυσάρεστες συνέπειες, που βιώνουν κυρίως οι λαοί της Νότιας Ευρώπης. Η κυριαρχία του ευρώ στερεί τη δυνατότητα υποτίμησης και οδηγεί σε εσωτερική υποτίμηση ήτοι τιμωρία του εργατικού δυναμικού μιας χώρας. Παράλληλα η κρίση αποτελεί ευκαιρία πλουτισμού για τη Γερμανία, ενώ αναδεικνύει τα φασιστικά «τέρατα» του παρελθόντος με την άνοδο της ακροδεξιάς. Άραγε υπάρχει πια σχέση μεταξύ Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Η σκηνοθετική επιμέλεια και το μοντάζ είναι του Άρη Τριανταφύλλου, κάμερα και post production κάνει ο Θάνος Τσάντας, ενώ τη μουσική γράφει ο Ερμής Γεωργιάδης.
Η ταινία κυκλοφορεί σήμερα στους κινηματογράφους Τριανόν στην Αθήνα, Ζέα στον Πειραιά, Μακεδονικόν στη Θεσσαλονίκη και Άνεσις στο Αγρίνιο. Από τις 19/5 στο Σινέ Παράδεισος στον Κορυδαλλό.
Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό
