Οι συνέπειες του πολέμου γίνονται πλέον αισθητές παντού στη χώρα. Όπως και τα καφέ σχεδόν όλες οι άλλες μη απαραίτητες επιχειρήσεις ή καταστήματα έχουν κλείσει. Δρόμοι και διασταυρώσεις έχουν στενέψει από τα τσιμεντένια οδοφράγματα. Παγίδες τεθωρακισμένων συγκαλυμμένες με χαλύβδινους δοκούς σε σχήμα σταυρού, που εδώ ονομάζονται "σκαντζόχοιροι", στέκονται μπροστά από σημεία ελέγχου, όπου οι περαστικοί για να συνεχίσουν το δρόμο τους πρέπει να δείξουν ταυτότητες. Το Κίεβο είναι σαν πόλη φαντάσματα. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι οι μισοί κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει την πρωτεύουσα. Σχεδόν κανένας από όσους παρέμειναν, δεν κυκλοφορεί. Όσους βλέπετε στο δρόμο είτε κουβαλούν τσάντες με ψώνια, είτε βγάζουν βόλτα τους σκύλους.
Ωστόσο, πολλά πράγματα λειτουργούν σε αυτή την ακρωτηριασμένη καθημερινότητα. Τα ράφια στα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα. Εκτός από το αλκοόλ, σχεδόν ολόκληρη η γκάμα προϊόντων είναι ακόμα διαθέσιμη. Το ισπανικό ζαμπόν υπάρχει σε μαγαζί delicatessen, δημοφιλές πριν από τον πόλεμο για τις πιο εύπορες τάξεις. Επιπλέον, ζωντανοί αστακοί κολυμπούν σε ενυδρεία. Και για να πληρώσεις μπορείς να το κάνεις με την κάρτα σου στο ταμείο.
Από το πολυτελές σούπερ-μάρκετ μέχρι τα προάστια, όπου οι άνθρωποι κρύβονται στα υπόγεια εδώ και μέρες, απέχει 20 χιλιόμετρα. Εκείνο που τους απασχολεί είναι εάν μπορέσουν να φύγουν όταν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί. Πριν λίγες μέρες πέθανε εκεί μια μητέρα με δύο παιδιά. Ήταν εκεί όταν μια ρωσική οβίδα έπεσε δίπλα τους. Η φωτογραφία της νεκρής οικογένειας ανάμεσα στις βαλίτσες της έκανε τον γύρο του κόσμου. Λίγες μέρες αργότερα πήγαμε στο ίδιο μέρος. Μαζί μας ήρθαν και άλλοι δημοσιογράφοι. Με τα μαύρα κράνη και τα προστατευτικά γιλέκα ξεχωρίζουμε ανάμεσα στο πλήθος των προσφύγων.
Πηγή: Deutsche Welle, μέσω Capital
