Ο Β. Μαρινάκης αγόρασε τα δικαιώματα της Ελευθεροτυπίας έναντι 8,1 εκ. ευρώ

"Η Alter Ego Media ανακοινώνει ότι απέκτησε μέσω δημόσιου πλειστηριασμού που διενεργήθηκε σήμερα, 4 Μαρτίου 2024 στο Πρωτοδικείο Αθηνών, τα εμπορικά σήματα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" και "WWW.ENET.GR" της πρώην εταιρείας "Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ

Ξεκίνησε να εκδίδεται στις 21 Ιουλίου του 1975 και υπήρξε η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε μετά τη μεταπολίτευση, καθώς οι υπόλοιπες της εποχής είτε απλά επανεκδόθηκαν μετά τη διακοπή της κυκλοφορίας τους κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, είτε δεν είχαν διακόψει την κυκλοφορία τους.

Το πρώτο φύλλο της στήθηκε πάνω στα χνάρια του απεργιακού φύλλου Αδέσμευτη Φωνή, το οποίο είχε πρωτοκυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου του 1975, εν μέσω της μεγάλης απεργίας των δημοσιογράφων. Το απεργιακό εκείνο φύλλο ήταν η απάντηση των απεργούντων αρχισυντακτών σε ένα αντίστοιχο φυλλάδιο που εξέδιδε τον καιρό της απεργίας η ένωση ιδιοκτητών και εκδοτών εφημερίδων με τα καθημερινά «νέα» της επιλογής τους.

Εμφανίσθηκε ως «η εφημερίδα των 70 συντακτών», με αρχικούς ιδιοκτήτες τον Χρήστο Τεγόπουλο, τον Χρήστο Σιαμαντά, τον Αλέξανδρο Σουδενό και άλλους, και με διευθυντή σύνταξης τον Αλέκο Φιλιππόπουλο. Τον Απρίλιο του 1976 τη διεύθυνση σύνταξης ανέλαβε ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Μετά από δύο χρόνια (Μάιος 1978), ο έλεγχος της εφημερίδας περιήλθε αποκλειστικά στον πρώτο μέσω της εκδοτικής εταιρίας «Χ.Κ. Τεγόπουλος και Σία Εκδόσεις Α.Ε. - Ε.Π.Ε. - Α.Β.Ε.» και παρέμεινε έως τον θάνατό του (Νοέμβριος 2006).

Τον Νοέμβριο του 1975 κυκλοφόρησε και η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, η πρώτη κυριακάτικη έκδοση απογευματινής εφημερίδας, ενώ τον Μάιο του 1978 κυκλοφόρησε και η Πρωινή Ελευθεροτυπία, παράλληλα με το απογευματινό φύλλο, χωρίς μάλιστα η έκδοση της μίας να επηρεάσει την κυκλοφορία της άλλης. Η πρωινή αυτή έκδοση διακόπηκε τρία χρόνια αργότερα (Μάιος 1981). Από τον Ιανουάριο του 1984 η εφημερίδα άλλαξε το σχήμα της σε ταμπλόιντ, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών.

Η Ελευθεροτυπία υπήρξε εξαρχής αντιπολιτευόμενη εφημερίδα προς τις τότε κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας ενώ με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία φάνηκε να έχει φιλοκυβερνητικό χαρακτήρα. Είχε μάλιστα υιοθετήσει το σλόγκαν «Στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία». Ωστόσο κατά καιρούς άσκησε στο ΠΑΣΟΚ έντονη κριτική, όπως στην περίοδο του Σκανδάλου Κοσκωτά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήρθε σε ρήξη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαιτίας της δημοσίευσης προκηρύξεων τρομοκρατικών οργανώσεων που απαγορευόταν με νόμο της εποχής.

Ένα πρόσωπο που συνέδεσε το όνομά του με την εφημερίδα ήταν αυτό του Σεραφείμ Φυντανίδη, που υπήρξε διευθυντής της για περισσότερα από 30 χρόνια (μία θητεία από τις μακρότερες στον αθηναϊκό τύπο), από το ξεκίνημα της έκδοσης της εφημερίδας το 1976 (με μικρά διαλείμματα) μέχρι την παραίτησή του τον Απρίλιο του 2007. Τον αντικατέστησε ο Βαγγέλης Παναγόπουλος. Η καλύτερη κυκλοφοριακή περίοδος της εφημερίδας υπήρξε τον Νοέμβριο του 1977, όταν ο μέσος όρος πωλήσεων τον μήνα εκείνο έφτασε τα 160.448 φύλλα (105.066 σε Αθήνα - Πειραιά, 54.370 στη Θεσσαλονίκη).

Από τα χαρακτηριστικά της εφημερίδας ήταν και η σχετική με την επικαιρότητα φράση - σλόγκαν της τελευταίας σελίδας που καθιερώθηκε τη δεκαετία του 1990. Γραφόταν από τον αρχισυντάκτη Γιώργο Παπαδόπουλο-Τετράδη.

Από το Μάιο του 1990 η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία φιλοξενούσε στο περιοδικό Ε την ομάδα ερευνητών-δημοσιογράφων Ιός. Ο Ιός λειτουργούσε με ελευθερία επιλογής των θεμάτων των ερευνών του και του σχεδιασμού των σελίδων του[6] και ασχολήθηκε εκτεταμένα με την ελληνική ακροδεξιά. Το Νοέμβριο του 2010, μετά από έναν επανασχεδιασμό της Ελευθεροτυπίας, έπαυσε η δημοσίευση του Ιού και οι «φορείς» του, όπως ονομάζονταν οι συντάκτες του, έγιναν απλώς συντάκτες της εφημερίδας.