Δύο μήνες περίπου μετά τις εκλογές του Ιουνίου, διανύουμε τον πέμπτο χρόνο της διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. Τα γεγονότα του καλοκαιριού, αλλά και η καθημερινότητα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσει την ασφάλεια και την προοπτική που έχουν ανάγκη η χώρα και οι πολίτες. Αντιθέτως, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου η κυβέρνηση της ΝΔ έχει γίνει πιο αλαζονική, πιο κυνική και πιο αδιάφορη για τα προβλήματα της κοινωνίας.
Τα στοιχεία της ανικανότητάς της, της συνειδητής απραξίας και της άρνησης ανάληψης οποιασδήποτε πολιτικής ευθύνης είναι προκλητικά. Για παράδειγμα οι πυρκαγιές έκαναν και κάνουν στάχτη επί δύο μήνες εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών και ιδιοκτησίες πολιτών, χωρίς να δίνεται καμία εξήγηση για το τι λάθος έχει πάει στον κρατικό μηχανισμό.
ADVERTISING
Remaining Time-0:00
Fullscreen
Mute
Ακόμα η δολοφονική επιδρομή ακροδεξιών Κροατών Χούλιγκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια που διέσχισαν σε κομβόι τη χώρα, έχει προκαλέσει σοκ και απορίες σε όλη τη χώρα για το πώς η αστυνομία, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση γνώριζαν μεν, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν το έγκλημα.
Τα νέα αντεργατικά σχέδια δημιουργούν συνθήκες πλήρους διάλυσης και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, με τον αρμόδιο υπουργό να μιλά για 16ωρη εργασία. Όλα αυτά είναι ενδεικτικά του πλαισίου στο οποίο κινείται η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ένα πλαίσιο που επιδιώκει να διαμορφώσει μία κοινωνία μηδενικών προσδοκιών και απαιτήσεων, μία κοινωνία ανασφαλή σε όλα τα επίπεδα, μία κοινωνία υπό πίεση.
Αρκούν αυτές οι διαπιστώσεις -και πολλές ακόμα- ώστε να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία; Σαφώς και όχι. Αυτό που απαιτείται είναι μια διαφορετική στρατηγική για το μέλλον της χώρας: με συγκεκριμένες προτάσεις, με συγκροτημένη κριτική προς την κυβέρνηση, με κοινωνικές συμμαχίες αλλά και με κινητοποίηση από τα κάτω, ώστε να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα.
Ο πολιτικός φορέας που μπορεί να εκπληρώσει έναν τέτοιο στόχο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Για να γίνει αυτό απαραίτητα συστατικά είναι η ενδυνάμωση και η ενότητά του, η αναδιοργάνωσή του σε ένα κόμμα των δομών και των μελών, η επιστροφή του σε δυναμική τροχιά ανάληψης της διακυβέρνησης. Προκειμένου να σπάσουμε το φράγμα του φόβου και τη λογική των μηδενικών προσδοκιών που θέλει να εμπεδώσει η Δεξιά στην ελληνική κοινωνία απαιτείται μια συνολική κινητοποίηση του κόμματος και των μελών του σε όλα τα επίπεδα.
Απαιτείται μια μαχητική, δομική και δημιουργική αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο και την κοινωνία. Με μεγάλες μάχες στο πεδίο των ιδεών, χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους. Με κινητοποίηση, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και στη συλλογική ευφυΐα του κόμματος, με τον δυναμισμό και τη ζωντάνια των ιδεών μας και με στόχο να διευρύνουμε τον πολιτικό χώρο που θέλουμε να εκφράσουμε.
Για μία τέτοια πορεία ανασύνταξης και αντεπίθεσης ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να είναι παντού: στα συνδικάτα, στις επιστημονικές ενώσεις, στα επιμελητήρια, στην αυτοδιοίκηση, σε κάθε θεσμική έκφραση των κοινωνικών ομάδων που θέλει να εκπροσωπεί, αλλά και στα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα. Σε κάθε ριζοσπαστική κινηματική μορφή που αναδύεται, είτε αναφέρεται σε παλιά είτε σε νέα ζητήματα. Πρέπει να έχουμε σαφές ότι η πολιτική έχει τη θεωρία της, τις αρχές της και τις αξίες της, όπως στην Αριστερά τις ορίζουμε, αλλά παίρνει υπόσταση και γεννά νέες λύσεις στην καθημερινή τριβή με τα προβλήματα του κόσμου, με τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις στο κοινωνικό επίπεδο.
Σε αυτό το πλαίσιο στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. οφείλουμε να καταθέτουμε προτάσεις, να σχεδιάζουμε τομές και να υλοποιούμε πολιτικές που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Ταυτόχρονα χρέος μας είναι να διευρύνουμε το ιστορικά προσδιορισμένο όριο αυτών των αναγκών. Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι δεν θέλουμε μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, αλλά μια κοινωνία που διεκδικεί και διευρύνει διαρκώς τις απαιτήσεις της: για καλύτερο μισθό, δικαιώματα στην εργασία, οικολογική προστασία, κοινωνικά δικαιώματα, ατομικές και δημοκρατικές ελευθερίες, κρατική αποτελεσματικότητα, κοινά αγαθά. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία που θέλει και μπορεί να ζήσει καλύτερα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι πρωτίστως το κόμμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η στήριξη και η ενίσχυση του κόσμου της εργασίας, του κόσμου που παράγει και δημιουργεί, αποτελεί τη βασική προγραμματική μας διαφορά από τους αντιπάλους μας. Εκεί που η ΝΔ βλέπει 16ωρα και δουλειά όποτε, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης, χωρίς σταθερούς κανόνες και με αμοιβή που δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, εμείς αντιτάσσουμε τη στήριξη του κόσμου της εργασίας, με επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, με ουσιαστικές αυξήσεις, με εκτεταμένους ελέγχους και καταπολέμηση της εργοδοτικής παραβατικότητας, με ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των εργαζομένων.
Για να πείσουμε χρειάζεται μια συγκεκριμένη μεθοδολογία δουλειάς. Κάθε πολιτική μας πρόταση θα είναι προϊόν σοβαρής επεξεργασίας και θα εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πολιτικό σχέδιο που θα πείθει και θα κερδίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εισέρχεται σε πορεία ανασύνταξης και αντεπίθεσης. Το έχει ανάγκη όχι μόνο ο ίδιος ως πολιτικός φορέας, αλλά και όλοι όσοι επιθυμούν μία ρεαλιστική και προοδευτική προοπτική διακυβέρνησης της χώρας.
*Η Έφη Αχτσιόγλου είναι Βουλεύτρια Δυτικού Τομέα Αθηνών και υποψήφια πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Από συνέντευξη στο news 247
