O Κώστας Καββαθάς, έγραψε: «Ρωτάτε (ακόμα) τι έπαθα και «χάθηκα» 7 μήνες. Τα πάντα! Από επέμβαση στην καρδιά (mitral cop στο Ωνάσειο) ως εγκεφαλίτιδα (με 2% πιθανότητα επιβίωσης), δύο άγριες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, Covid και πλήρη απώλεια κινητικότητας.
Όλα αυτά και άλλα που δεν ενδιαφέρουν με διάλυσαν. Βαδίζω με Π, κάνω φ/θεραπεία κι ονειρεύομαι πως η ζωή μου δεν πήγε χαμένη. Όμως πήγε!
Το λέω στον γάτο μου στον Λάκη αλλά δεν φαίνεται να καταλαβαίνει.
Ετοιμάζω βαλίτσες όπως λένε για το «τελευταίο της ζωής μου ταξίδειον» ευχαριστώντας όσους συμπαραστάθηκαν.
Κρίμα όμως να πεθαίνεις μόνος – προφανώς πληρώνοντας για το κακό που έχεις κάνει στους ανθρώπους
Strange are the ways of the Lord eh? @@@@@@@@@@@@. Απαραίτητη διευκρίνιση… Στα σχόλια μου αναφέρομαι (με όποιο χιούμορ νομίζω ότι έχει διασωθεί), στη δυσκολία που έχει κάποιος της …ηλικίας μου στην καθημερινότητα του.
Η πολύμηνη ακινησία αχρηστεύσει την ικανότητας να κινηθώ – εύκολα και αυτό με καταβάλει. Αν δεν ήταν οι άνθρωποι που με κράτησαν όρθιο (κοντινοί φίλοι και συγγενείς) και οι Αναγνώστες δεν θα υποφέρατε τώρα την «γκρίνια» μου!».