Υπέγραψε στην RCA από τον Stan Greeson, ο οποίος είδε ένα πιθανό αστέρι και τον έβαλε να αλλάξει το όνομά του σε Peter Nero. Μια σταθερή ροή εκπομπών κλαμπ στις αρχές της δεκαετίας του 1960 οδήγησε σε τακτικές εμφανίσεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση και σε 20 άλμπουμ RCA σε διάστημα μιας δεκαετίας.
Ο Nero κέρδισε τα βραβεία Grammy το 1961 για τον καλύτερο νέο καλλιτέχνη και το 1962 για την καλύτερη ερμηνεία από ορχήστρα ή οργανοπαίκτη για το δίσκο του "The Colorful Peter Nero".
Ένα άλμπουμ του 1963, το "Hail the Conquering Nero", έφτασε στο Νο. 5 του ποπ άλμπουμ του Billboard. Περιλάμβανε ερμηνείες των "My Bonnie Lies Over the Ocean" και "Mack the Knife".
«Theme from «The Summer of ’42», ένα τραγούδι που έγραψε ο Michel Legrand για την ταινία του 1971. Η έκδοση του Nero έφτασε στο Νο. 21 στο Billboard pop single chart.
Ο Νero έγραψε επίσης τη μουσική για την ταινία της Τζέιν Φόντα του 1963 «Sunday in New York» και εμφανίστηκε στην ταινία.
Γεννημένος ως Bernard Nierow το 1934, ο Nero μεγάλωσε στο Μπρούκλιν. Άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα πιάνου σε ηλικία 7 ετών και, στα 11 του, λέγεται ότι μπορούσε να παίξει το Κοντσέρτο για πιάνο σε Ρε Μείζονα από μνήμης του Haydn. Αργότερα κέρδισε μια υποτροφία για να παρακολουθήσει μαθήματα στο Juilliard, κέρδισε αρκετούς διαγωνισμούς ταλέντων και αποφοίτησε από το Brooklyn College.
