Αυτό πού μού έδινε χαρά όταν έκανα μια εκπομπή για την τηλεόραση ήταν να έχω μπροστά μου ένα λευκό χαρτί, τον σκηνοθέτη δίπλα μου κι αν ήμουνα σε φόρμα να κατέβαζα ιδέες και κουκκίδα κουκκίδα, να γέμιζα το χαρτί, με ένα σενάριο διαφορετικό κάθε φορά. Έτσι μού άρεσε να δουλεύω, αλλά στην Μουσική βραδιά με τον Στέλιο Καζαντζίδη στο τέλος τού 1981, όλα γίνανε αλλιώς.
Ο νέος Γενικός τής ΕΡΤ Βασίλης Βασιλικός που «είχε τάξει στον Πράσινο Ήλιο» όπως ο ίδιος μού είπε να βγάλει στην τηλεόραση τον Στέλιο, ήθελε να γίνουν όλα γρήγορα. την ίδια μέρα αν γινότανε. Αλλά δεν γινότανε αφού κι ο Στέλιος δεν ένοιωθε ακόμη έτοιμος. Ο Βασιλικός είχε αναθέσει στον Χάρρυ Κλυνν να διαλέλέξει τα τραγούδια που θα αναδείκνυαν ένα ιδανικό προφίλ τού λαϊκού ειδώλου και στον Λευτέρη Παπαδόπουλο είχε αναθέσει να πάρει την συνέντευξη.
Η Δάφνη Τζαφέρη ανέλαβε την σκηνοθεσία και αυτά εγώ έπρεπε να τα συνδέσω για να γίνουν εκπομπή. Την ώρα τής προβολής μού τηλεφώνησε η Αθηνά Γληνού, φίλη δημοσιογράφος και μού είπε «είσαστε ηλίθιοι, πέσατε στην παγίδα τους». Την επομένη η τηλεκριτικός Μαρία Παπαδοπούλου που μέχρι τότε με υμνούσε, μού έγραψε μια πολύ κακή κριτική στα Νέα» συστήνοντάς μου περίπου να πάψω να κάνω τηλεόραση. Πείσμωσα, και είπα «τζάμπα κουράζομαι, δεν αξίζει» και για ένα διάστημα έπαψα να βγαίνω στην τηλεόραση. Με έκανε να το ξανασκεφτώ η Κατερίνα Κατωτάκη που μού είπε «Ποιον νομίζεις πως τιμωρείς, το χατίρι τους κάνεις, άλλο που δεν θέλουν».
Κι έτσι το 1982 ξεκίνησα τον επόμενο κύκλο εκοπμών, τους «Παλιούς μας φίλους» που κράτησαν ως το 1993 που έφυγα από την ΕΡΤ για το ραδιόφωνο τού ΣΚΑΪ. Όμως εδώ τώρα εμείς σάς δείχνουμε ξανά την τελευταία Μουσική βραδιά τού 1981 με τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Γιώργος Παπαστεφάνου
