Νίκος Πορτοκάλογλου, Αιώνιος 25άρης, Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, μαζί με την Καραπατάκη, πολύ καλό

Άκουσα το νέο τραγούδι του Νίκου που ερμηνεύει μαζί με την Ιουλία Καραπατάκη και πραγματικά εντυπωσιάσθηκα γιατί είναι ένα τραγούδι που δεν ξέρω αν είναι αριστούργημα, όλα τα τραγούδια τα κρίνει ο χρόνος, όχι οι ακροατές του μόλις τα ακούσουν για πρώτη φορά, αλλά με εντυπωσίασε γιατί απλά είναι ένα όμορφο τραγούδι και δεν έχω συνηθίσει συχνά να ακούω όμορφα τραγούδια από καλλιτέχνες που έχουν πίσω τους 43 χρόνια δισκογραφίας.

Ο Πορτοκάλογλου έχει ένα τόσο πλούσιο δισκογραφικό έργο σαν συνθέτης και ερμηνευτής που νομίζω ότι ήλθε ο καιρός να σκεφτούμε ότι του ανήκει δικαιωματικά μια θέση δίπλα στους μεγάλους της ιστορίας του Ελληνικού τραγουδιού, γράφει συνέχεια και πάντα είναι επίκαιρος και φρέσκος, ενώ παρουσίασε και την εκπομπή στην τηλεόραση που είναι από τις καλύτερες μουσικές που έχουμε δει.

Έχει 6-7 δίσκους με τους Φατμέ, καμιά 20ριά προσωπικούς, 4 δίσκους με μουσική για ταινίες, συνεργασίες με σημαντικούς τραγουδιστές που ερμηνεύουν τραγούδια του, είναι ένας χαρισματικός μουσικός που καταφέρνει να είναι πάντα νέος και επίκαιρος.

Αν και παρακολουθώ από μικρό παιδί το Ελληνικό τραγούδι και το αγαπώ ίσως πιο πολύ και από το ξένο, γιατί το νιώθω δικό μου, δεν είχα στην αρχή την ευκαιρία να ασχοληθώ με αυτό και να ανακαλύπτω  ή να παρουσιάζω ταλέντα, αργότερα βοήθησα πιστεύω, συνήθως μαζί με τον Πετρίδη,  αρκετούς Έλληνες καλλιτέχνες στο να γίνουν γνωστοί ή να βελτιώσουν την καριέρα τους. 

Αλλά και πριν είχα ανάμειξη στην πορεία διαφόρων καλλιτεχνών, σε μερικούς μάλιστα άλλαξα την ζωή και καριέρα τους, πιο πολύ δίνοντας συμβουλές, αν και η βασική μου ασχολία ήταν τα ξένα τραγούδια, στα Ελληνικά βοήθησα κυρίως μεγάλους μας συνθέτες να γνωρίσουν επιτυχία στο εξωτερικό με τραγούδια τους.

Δεν θέλω να γράψω ονόματα, όσοι είναι εν ζωή το ξέρουν και η βοήθεια τους ήταν και δικιά μου ευχαρίστηση.

Γιατί όλα αυτά που δεν έχουν σχέση με τον Πορτοκάλογλου; Το 1979 πιστεύω, ο αξέχαστος  Τάσος Φαληρέας μας έφερε στην Φώνογκραμ τους Φατμέ, προσπαθήσαμε τότε με τον Πετρίδη να πείσουμε τον διευθυντή της εταιρείας να τους υπογράψει, αλλά ένας από τους παραγωγούς δεν συμφωνούσε και έτσι πήγαν στην ΕΜΙ.

Αυτό το συμβάν, μαζί με το ότι δεν πείσαμε αρκετά χρόνια αργότερα τα Διάφανα Κρίνα  να συνεργασθούν μαζί μας γιατί ήθελαν να είναι σε μικρή εταιρεία και το ότι δεν μπόρεσα να πείσω την Μελίνα Κανά, ήταν μερικές δύσκολες στιγμές στις επαφές μου με το Ελληνικό τραγούδι, γιατί δυστυχώς ανήκω σ' αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να υλοποιούν τις επιθυμίες τους, κάτι που συμβαίνει μερικές φορές, αλλά όχι βέβαια πάντα.

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου είναι από αυτούς που βοηθούν να παραμένει  ζωντανό το Ελληνικό τραγούδι που συμβαδίζει με τις διεθνείς εξελίξεις χωρίς να χάνει το Ελληνικό χρώμα, ευχαριστούμε Νίκο.