Αν αυτή η συζήτηση γινόταν 20-30-40 χρόνια πρίν , θα έλεγε κάποιος ότι καλοί μου άνθρωποι παραμεγαλώσαμε και δεν βρίσκουμε ευχαρίστηση σε τίποτα .
Ομως γίνεται σήμερα στο 2022 , δεν παραβλέπω την επίδραση τού Χρόνου αλλά θα ήταν κολοσσιαία ουτοπία αν η δυσκολία εύρεσης μουσικής εστιαστεί εκεί , ούτε η πλειοψηφία τών νέων δεν βρίσκει ΝΕΑ μουσική , εντάξει υπάρχει ένα κομμάτι που ακούει χιπ χοπ , ένα σημαντικό κομμάτι νέων που ακούει λαικοντισκοπόπ τής ατάκας , κάποιοι όχι λίγοι που ξεσηκώνονται και καλά κάνουν με το κάποτε έντεχνο αλλά στην ουσία η μουσική με την έννοια που την γνωρίζαμε έχει πεθάνει , και θα ήταν ενδιαφέρουσα μιά άποψη για το μονοπάτι που την οδήγησε εκεί .
Εβλεπα βιντεάκι με προ ημερών συναυλία τού Θανάση στην Λάρισα , είδα βιντεάκι από Μάλαμα προχθές στο Κατράκειο ( είχε πάει ο γιός μου ) , μιλάμε για χαμό , κόλαση πυρός , όμως κάπου με μιζέριασε το θέαμα νέων ανθρώπων όταν η ψυχή τους εκτινάσσεται με μουσική κοντά στην ηλικία τους , δεν είναι κακό αυτό αλλά σαν αναγκαστικό μοιάζει , το σύγχρονο έχει έστω καθ ́υπερβολή πεθάνει .
Η αγκύλωση με το χθες είναι πρόβλημα τού σήμερα και αφορά νομίζω γερούνδια και τζόβενα ισοτίμως .
Neverwill
