Ο Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1934 και έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαΐου 1990.
Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λαϊκούς τραγουδιστές όλων των εποχών, με τεράστιες και διαχρονικές επιτυχίες. Παιδιά του είναι οι τραγουδιστές Στέλιος Διονυσίου, Διαμαντής Διονυσίου και Άγγελος Διονυσίου.
Παρόλο που είχε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, το 1959 μετακόμισε στην Αθήνα, μερικούς μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη. Μέσα από εμφανίσεις στην οδό Σατωβριάνδου γνωρίστηκε με πολλούς τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων η Καίτη Γκρέυ. Η Γκρέυ του πρότεινε να συνεργαστούν και ξεκίνησαν να εμφανίζονται στον Αστέρα της Κοκκινιάς. Την ίδια χρονιά, γραμμοφώνησε δίσκο 45 στροφών με το τραγούδι "Δεν είμαι ένοχος" σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική Σταύρου Χατζηδάκη.
Είχε ηχογραφήσει σε δίσκο το τραγούδι του Νίκου Μαύρου "Παράγκες και παλάτια" για την εταιρεία Odeon. Τρία χρόνια αργότερα υπέγραψε συμβόλαιο με την Columbia.
Τραγούδησε τη διασκευή του Μπάμπη Μπακάλη με τίτλο "Δεν με πόνεσε κανείς", εμπνευσμένη από το ινδικό τραγούδι "Duniya mein hum aaye hain" της Nargish. Άλλη διασκευή που τραγούδησε είναι αυτή του Μπάμπη Μπακάλη ονόματι "Της αγάπης μου το δίσκο", το "Ηλεκτρόφωνο" και το "Φύγε-Φύγε" σε μουσική Ατταλίδη και στίχους Κώστα Βίρβου. Έκανε επίσης διασκευές τα τραγούδια: "Αχάριστη" του Βασίλη Τσιτσάνη, "Το Παλιογέφυρο" και "Πριν το χάραμα", τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου, "Η Μπαμπέσα" του Γιώργου Μητσάκη και "Το Φτωχομπούζουκο" του Μανώλη Χιώτη.
Το 1967 άρχισε να συνεργάζεται με τον συνθέτη Άκη Πάνου. Ο Πάνου του έδωσε τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως: "Και τι δεν κάνω", "Γιατί καλέ γειτόνισσα", "Του κόσμου το περίγελο", "Άστη να φύγει", "Εγώ καλά σου τα 'λεγα", "Στο σταθμό του Μονάχου", "Θα ρίξω ροδοζάχαρη", "Ήταν ψεύτικα", "Μια γυναίκα" και "Φέρτε το παιδί του χάρου".
Το μαγαζί ΣΟΥ-ΜΟΥ όπου εμφανιζόταν, ήταν δεύτερο όνομα, παρτενέρ της Ανθούλας Αλιφραγκή. Στο ίδιο μαγαζί τον άκουσε το 1969 ο Μίμης Πλέσσας και έπειτα από δύο μήνες έγραψε το θρυλικό ζεϊμπέκικο "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Το τραγούδι γράφτηκε για την ταινία Ορατότης μηδέν (1970).
Έπειτα, κυκλοφόρησε τα επιτυχημένα τραγούδια "Ο παλιατζής", "Μπαγλαμάδες και μπουζούκια", "Ένας αητός γκρεμίστηκε", Αγάπη μου επικίνδυνη" και "Αφιλότιμη".
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, συνεργάστηκε με τη Χαρούλα Αλεξίου, με τη Λιζέτα Νικολάου και τη Σόφη Παππά σε δεύτερες φωνές.
Το 1973 τραγούδησε το τραγούδι «Άιντε πού το πας και που το φέρνεις», σε μουσική Μίμη Πλέσσα, στην ταινία της Φίνος Φιλμ Ο φαντασμένος. Το ίδιο έτος φυλακίστηκε για οπλοκατοχή και χασίς που βρέθηκαν στο αυτοκίνητό του. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για πλεκτάνη και σκευωρία ανταγωνιστών. Αποφυλακίστηκε την άνοιξη του 1976. Σε αυτή τη στιγμή του συμπαραστάθηκε ιδιαίτερα ο συνάδελφος και φίλος Τόλης Βοσκόπουλος, ο οποίος το 1977 του έγραψε το τραγούδι "Αποκοιμήθηκα".
Συνεργάστηκε για 11 χρόνια με τον Γιάννη Πάριο, του οποίου τις φωνητικές ικανότητες αντιλήφθηκε. Το πρώτο τραγούδι του Πάριου που τραγούδησε ο Διονυσίου, ήταν το "Μινόρε Παράπονο", σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη, που κυκλοφόρησε το 1976.
Από το 1980 μέχρι την άνοιξη τού 1989, ακολούθησε συνεργασία με τη Μαρίνα Βλαχάκη, ενώ το τελευταίο διάστημα στο πλευρό του ήταν η Κική Λουκά. Ο Διονυσίου είχε προγραμματίσει ξανά εμφανίσεις με τη Βλαχάκη σε Θεσσαλονίκη και Τουρκία.
Στη δεκαετία του 1980 έκανε τις επιτυχίες «Υποκρίνεσαι», «Τα πήρες όλα», «Και λέγε-λέγε», «Άκου βρε φίλε», «Μόνο οι ερωτευμένοι» ,«Ο λαός τραγούδι θέλει», «Ο Σαλονικιός», «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα», «Εγώ ο ξένος», «Ένα λεπτό περιπτερά», «Καλύτερα μαζί σου και τρελός», «Θυμήσου», «Της γυναίκας η καρδιά»,«Νομίζεις», «Ο ταξιτζής», «Και τότε μόνος» και άλλα. Παράλληλα συνεργάστηκε και με τους Τάκη Μουσαφίρη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Γιάννη Πάριο, Αλέκο Χρυσοβέργη, Σπύρο Γιατρά, Τάκη Σούκα, Σπύρο Παπαβασιλείου, Χρήστο Νικολόπουλο και Λευτέρη Παπαδόπουλο.
Τα Χριστούγεννα του 1987 άνοιξε το νυχτερινό κέντρο με όνομα Στράτος στην οδό Φιλελλήνων.
Ο Στράτος Διονυσίου υπήρξε από τις στιβαρότερες και δυνατότερες φωνές μιας και επηρεασμένος μουσικά από τον ιεροψάλτη πατέρα του απέκτησε μια ένρινη βυζαντινή δωρικότητα, αξιοθαύμαστο μουσικό φαινόμενο στο λαϊκό πεντάγραμμο. Ο Τάκης Μουσαφίρης τον θεωρούσε Θεϊκό τραγουδιστή μιας και ήταν ο μόνος στη παγκόσμια δισκογραφία που ηχογραφούσε δίσκο σε λίγες ώρες καθιστώντας τον ανεπανάληπτο και αφήνοντας του πάντες άναυδους.
Ο Τάκης Σούκας έχει δηλώσει για τον Διονυσίου ότι «είναι ο μόνος τραγουδιστής που δεν έχασε ποτέ, ούτε για μια φορά στα τόσα χρόνια τον τόνο του!». Ο Γιάννης Πάριος έχει δηλώσει ότι με την φωνή του κούρδιζε συμφωνική ορχήστρα. Τη στιβαρότητα της φωνής του έχει μνημονεύσει και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Απεβίωσε στις 11 Μαΐου του 1990, σε ηλικία 55 ετών, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, τραγουδούσε στο μαγαζί Στράτος, ενώ νωρίτερα, το ίδιο απόγευμα, ηχογράφησε 9 τραγούδια για τον δίσκο "Ποιος άλλος" που κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά τον θάνατό του, κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Σύμφωνα με τον στιχουργό Τάκη Μουσαφίρη, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε εκείνη την ημέρα ήταν το "Μη μ’ αφήνεις μόνο μου".
ΒΡΕΧΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΑ ΜΟΥ
ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ
ΑΦΙΛΟΤΙΜΗ
ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ
Ο ΠΑΛΙΑΤΖΗΣ
Ο ΣΑΛΟΝΟΚΙΟΣ
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ
ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΕ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ
Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ
ΝΑ ΕΙΧΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
ΗΤΑΝ ΨΕΥΤΙΚΑ