Την τελευταία φορά που τον συνάντησα ήταν στους Αγίους Αναργύρους στην Κάτω Κηφισιά, πριν το νοσοκομείο το τραυματίσει θανάσιμα ο σεισμός.
Έτυχε να βρίσκομαι εκεί, κι εκείνες τις μέρες είχαν φέρει άρρωστο βαριά τον Άκη Πάνου. Όταν το έμαθα, ζήτησα να τον δω. «Δεν ξέρω αν θα σάς δεχθεί» μού είπε ο αστυφύλακας, που τον φύλαγε έξω απ’ το δωμάτιο. Ο Άκης είπε «εν τάξει, να περάσει» και από το κρεβάτι, με υποδέχθηκε ζεστά, αν και τού είχε κολλήσει στο μυαλό του η ιδέα, πως δεν τον εκτιμούσα σαν συνθέτη. «Αυτός είναι τού Τσιτσάνη» είπε μετά για μένα, σε κάποιο φίλο μου γιατρό.
Για την παρεξήγηση ευθυνόταν ο Βασίλης Βασιλικός, αναπληρωτής Γενικός τής ΕΡΤ μετά το ‘81. Τότε είχαμε ξεκινήσει στην τηλεόραση την Σαββατιάτικη ωριαία εκπομπή «Αφιερώματα», που κάθε φορά έδινε το πορτρέτο ενός διαφορετικού δημιουργού ή ερμηνευτή από τον χώρο τού ελληνικού τραγουδιού. Έτσι πρόχειρα θυμάμαι μερικά ονόματα. Θάνος Μικρούτσικος, Κώστας Βίρβος, Δημήτρης Χριστοδούλου, Σταμάτης Κόκοτας, Ελένη Καραΐνδρου, Γιώργος Ζαμπέτας κλπ.
Είχαμε προγραμματίσει και εκπομπές για τον Μάνο Λοΐζο και την Φλέρυ Νταντωνάκη, που δυστυχώς ναυάγησαν πριν ακόμα ξεκινήσουν. Κάποιο πρωί, ο Βασίλης Βασιλικός μού ανήγγειλε περιχαρής πως είχε εγκρίνει για αυτή τη ζώνη 4 εξωτερικές παραγωγές, 4 ωριαία αφιερώματα στον Βασίλη Τσιτσάνη. Τον ρώτησα από που βγήκε αυτό το 4 που θα δημιουργούσε προηγούμενο. «Όλο την καταστροφή μού φέρνεις» με μάλωσε. Και φυσικά έκανε το δικό του. Κάποια στιγμή πολύ αργότερα με φώναξε ο Βασίλης στο γραφείο του. Με περίμενε εκεί ο Άκης Πάνου. «Συνεννοήσου με τον Άκη» μού είπε ο Βασίλης «για να κάνεις και σ’ αυτόν αφιερώματα». Σαν πόσα δηλαδή; έκανα την απορία μου, ερώτηση. «Τρία» απάντησε ο Βασίλης. «Τρία εγώ και τέσσερα ο Τσιτσάνης; Αποκλείεται. Θέλω τέσσερα κι εγώ όπως εκείνος» διαμαρτυρήθηκε ο Άκης.
Όμως ο Βασίλης δεν απάντησε και τα αφιερώματα δεν έγιναν ποτέ. Και ο Άκης έμεινε με την εντύπωση πως ήμουν εγώ η αιτία. Ποιος ξέρει και τι θα τού είπε ο αναπληρωτής κ.Τενικός. Με τον Άκη Πάνου (1933-2000) γνωριζόμασταν από πολύ παλιά. Μάλιστα, το 1974, όταν έκανα τις «Χρυσές φωνές» στην ΥΕΝΕΔ, τον είχα καλέσει μαζί με την Πόλυ Πάνου στην ίδια εκπομπή.
Η Πόλυ ήρθε, μαζί με την μαμά της, που μάς μίλησε για το καλλιτεχνικό ξεκίνημα τής κόρης της στην Πάτρα, ο Άκης όμως δεν έκανε καν τον κόπο να μάς τηλεφωνήσει πως άλλαξε γνώμη και να μην τον περιμένουμε. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά, είναι περασμένα, ξεχασμένα. Θα προτιμούσα να σταθούμε στα αξέχαστα. Ιδού λοιπόν ένα από τα ωραιότερα τραγούδια τού Άκη Πάνου, που το έχουμε συνδέσει με την φωνή τού Γρηγόρη Μπιθικώτση, εδώ τώρα όπως το τραγούδησαν στην εκπομπή τού Σπύρου Παπαδόπουλου «Στην υγειά μας ρε παιδιά», η Φωτεινή Βελεσιώτου και η Γιώτα Νέγκα, καλές μου φίλες και οι δύο. Η εκπομπή που τότε παιζότανε στον ΑΛΦΑ ήταν αφιερωμένη στην Φωτεινή και εγώ ως θαυμαστής της, μαζί με τον κολλητό μου, τον Αλέξη Κωστάλα, είχα δηλώσει με πολλή χαρά συμμετοχή. Το βίντεο είναι για άλλη μια φορά, δάνειο απ’ το διαδίκτυο.
Γιώργος Παπαστεφάνου
