Πέθανε ένας από τους θρύλους της ελληνικής ροκ μουσικής, ο Νίκος Τζονιχάκης, ο γιος του «Μπάμπη του Φλου».
Ο γιος του «Μπάμπη του φλου»
Ο Νίκος Τζονιχάκης, ο γιος του «Μπάμπη του Φλου», υπήρξε για χρόνια συνοδοιπόρος και αδελφικός φίλος του «πρίγκιπα» του ελληνικού ροκ, Παύλου Σιδηρόπουλου. Τον θάνατό του έκανε γνωστό ο μπλουζίστας φίλος του, Γιώτης Κύτταρης.
Ο κολλητός φίλος του Σιδηρόπουλου, εξιστορούσε συχνά, τις περιπέτειες του πατέρα του, Μπάμπη, που ήταν άνεργος, θυμόσοφος, γυναικάς, επιρρεπής στο ποτό, και είχε το παρατσούκλι «Φλου», αφού συνήθιζε να λέει «τα πάντα είναι φλου». Με αυτές τις διηγήσεις, ο Παύλος εμπνεύστηκε το τραγούδι «Ο Μπάμπης ο Φλου» που αγαπήθηκε πολύ από τη ροκ νεολαία.
Πώς έφυγε ο γιος του «Μπάμπη του Φλου»
Τα τελευταία 3 χρόνια ο Νίκος Τζονιχάκης έμενε στους Καθενούς Ευβοίας, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του όρους Δίρφη.
Τη βραδιά που έφυγε επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες και τον βρήκαν οι συγχωριανοί του την επομένη, πεσμένο μέσα στο χιόνι. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, δυστυχώς, όμως, ήταν ήδη αργά.
Το ποίημα του Τζονιχάκη που μελοποίησε ο Σιδηρόπουλος
Υπενθυμίζεται ότι ένα ποίημά του το έκανε τραγούδι ο Παύλος Σιδηρόπουλος στον δίσκο του με τους Απροσάρμοστους «Εν Λευκώ» το 1982, με τίτλο το «Τζονιχάκειο Άσμα».
Παράλληλα με τη μουσική, το κυρίως επάγγελμά του ήταν υδραυλικός, όπως και ο πατέρας του και υπήρξε ο ιδρυτής του Οργανισμού Ενωμένων Υδραυλικών Ελλάδος, το 1980. Στο επάγγελμά του αφοσιώθηκε από τη δεκαετία του ’70, όταν εγκατέλειψε τη μουσική, χωρίς όμως ποτέ να σβήσει η φλόγα του γι’ αυτή.
Η πιο συνηθισμένη ατάκα, εμπνευσμένη από τα βιώματά του, ήταν η εξής: «Μέσα στην τρέλα του μυαλού μου θ’ αφήσω μια τρύπα κι αν μπορείς να μπεις μέσα».
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Μια ιστορία θα σας πω
για το Μπάμπη το Μπάμπη τον φλου
που του ‘λεγες βρε Μπάμπη τι τρέχει εδώ
σού ‘λεγε φλου, φίλε μου όλα είναι φλου
Πάντα πιωμένος κι άνεργος
ήταν ωραίος ο Μπάμπης ο φλου
μουρμούραει μόνος και διαρκώς
σού ‘λεγε φλου, φίλε μου όλα είναι φλου
Πείραζε όποιον του ‘ρχότανε
χωρίς να το σκεφτεί
κι άμα ψιλοβαριότανε
άραζε όπου ‘βρισκε να λιαστεί
Πείραζε όποιον του ‘ρχότανε
χωρίς να το σκεφτεί
κι άμα ψιλοβαριότανε
άραζε όπου ‘βρισκε να λιαστεί
Πείραζε τις μελαχρινές
ήταν ωραίος, ο Μπάμπης ο φλου
τσιμπολογούσε τις ξανθές
ήταν ωραίος, ο Μπάμπης ο φλου
Κι όταν τον μπουζουριάζανε
ψόφιος κοριός ο Μπάμπης ο φλου
κι αν τον πολυρωτάγανε
σού ‘λεγε φλου, φίλε μου όλα είναι φλου
Πείραζε όποιον του ‘ρχότανε
χωρίς να το σκεφτεί
κι άμα ψιλοβαριότανε
άραζε όπου ‘βρισκε να λιαστεί
Πηγή: Νέα Σελίδα
