«Τί θα γίνει με σένα! Δεν θα σού γράψουν και καμιά κακή κριτική;». Ασφαλώς ο Φώτης δεν το εννοούσε!
Στα αστεία μού το έλεγε, καθώς οι Μουσικές βραδιές που είχαμε ξεκινήσει στην τηλεόραση της ΕΡΤ παίρνανε πράγματι την μια διθυραμβική κριτική μετά την άλλη, κυρίως από την Μαρία Παπαδοπούλου, που έγραφε στα ΝΕΑ. Εκείνη την εποχή, άνοιξη του 1976, η ΕΡΤ ζούσε την δική της πολύ ωραία άνοιξη με τον Γιάννη Λάμψα και τον Ροβήρο Μανθούλη επικεφαλής, σε μια από τις πιο δημιουργικές της φάσεις. Ο Φώτης Μεσθεναίος είχε τη θέση τού διευθυντή της Τηλεόρασης.
Από παιδί τον ήξερα. Από το 1958. Τότε, μαζί με άλλα παιδιά που μαθαίναμε σε Ινστιτούτο αγγλικά, είχαμε ανεβάσει στο θέατρο Αθηνών τής οδού Βουκουρεστίου το έργο του Ουίλλιαμ Σαρόγιαν «Η καρδιά μου εκεί πάνω στα ψηλά». Ο Ροβήρος Μανθούλης, που μόλις είχε γυρίσει απ’ την Αμερική, ήταν ο σκηνοθέτης μας. Η παράσταση είχε επιτυχία και το ίδιο καλοκαίρι την μεταφέραμε και στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης στη Λευκάδα. Στον θίασο συμμετείχαν και κάποιοι σπουδαστές της Σχολής Σταυράκου, αφού εκεί κάναμε τις πρόβες ένα ολόκληρο χειμώνα. Ανάμεσά τους ο Μάνος Ελευθερίου, ο Σπύρος Βραχωρίτης, ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης.
Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα οι υπόλοιποι, ο Ροβήρος και ο Φώτης μείνανε στο νησί για να γυρίσουν ένα ντοκυμανταίρ για την Λευκάδα, αρχή της μακρόχρονης και πολύ αποδοτικής συνεργασίας τους. Ο Φώτης ήταν ανεψιός του Δημήτρη Περδικόπουλου, ενός εξαιρετικού λαϊκού τραγουδιστή (1914-1952), που συνδέθηκε με τα πρώτα τραγούδια τού Τσιτσάνη, αλλά και με αρκετά δημοτικά, όπως «Ωραία Αιγιώτισα», «Νεράιδα είσαι μάτια μου», «Ροδίτισσα μικρούλα μου, τής Ρόδου το καμάρι».
Ο Φώτης καμάρωνε πολύ για την συγγένεια, άλλωστε αγαπούσε με πάθος το ρεμπέτικο και το 1982-83, το απέδειξε και εμπράκτως με ένα πολύ ωραίο σήριαλ, «Το μινόρε της αυγής». Η σειρά που ο Φώτης σκηνοθέτησε, ολοκληρώθηκε σε δύο κύκλους και 27 επεισόδια. Η Ντίνα Κώνστα, που έπαιζε την Ντίνα, θυμάται πόσο πολύ πρόσεχε ο Φώτης και την τελευταία λεπτομέρεια.
Κι αυτό νομίζω φαίνεται και στη σκηνή που διάλεξα τώρα για να δούμε. Η Δόμνα Σαμίου με τους μουσικούς της τραγουδά την «Δημητρούλα» απ’ την Μικρά Ασία, για να χορέψει το ερωτευμένο ζευγάρι, ο Αντώνης και η Χαρά. Η Χαρά Αγγελούση και ο Αντώνης Καφετζόπουλος είναι τέλειοι στους ρόλους τους. Στην παρέα, στον ρόλο τού Βαγγέλη, ο Δημήτρης Καταλειφός. Και καθώς τώρα τους κοιτάζω, λογαριάζω για άλλη μια φορά, πόσο γρήγορα περάσανε τα χρόνια. 60 χρόνια από το 1958 που γνώρισα τον Φώτη Μεσθεναίο, 30 από το 1988 που ο Φώτης έφυγε απ’ τη ζωή. Ήταν 57 ετών.
