1959... Η Ζωίτσα Κουρούκλη ηχογραφεί το τραγούδι αυτό σε μουσική Γιάννη Σπάρτακου και στίχους Αλέκου. Σακελλάριου -- Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Την συνοδεύει το εξαίρετο τρίο Μέλοντυ, τρείς κοπέλλες απο την χορωδία του Αλέξανδρου Αινειάν (οι παλαιότεροι ίσως τον θυμούνται, ήταν ένας ακούραστος εργάτης της μουσικής, που της προσέφερε πάρα πολλά, και στην πράξη καί στον τομέα της θεωρίας).
Το τραγούδι αυτό πρωτοακούστηκε απο τον Κώστα Μανιατάκη στην επιθεώρηση ''Τα ίδια Παντελάκη μου'' στο ''ΠΕΡΟΚΕ'' το καλοκαίρι του 1943.
Ο Γιάννης Σπάρτακος (Σπάρτακος -- Ιωάννης Αναστασίου όπως ήταν το κανονικό του όνομα -- αργότερα 'έφυγε' το επώνυμο και έμεινε το Γιάννης Σπάρτακος - ) υπήρξε μία απο τίς μεγάλες φυσιογνωμίες στον χώρο της μουσικής για αρκετές δεκαετίες, με εμφανίσεις σε μεγάλες ορχήστρες του εξωτερικού, και διεθνή καταξίωση κα αναγνώριση.... και βεβαίως ένας εξαίρετος jazz πιανίστας).
Οι περιοδείες του στο εξωτερικό με την Ρένα Βλαχοπούλου έχουν μείνει ιστορικές.