Ένα πολύ όμορφο μελαγχολικό τραγούδι...
Στισ αρχέσ του φθινοπώρου
Πέσαν κάμποσεσ βροχέσ
Και σκορπίσανε τα φύλλα
Σαν παλιοί συμμαθητέσ
Κι ανοιχτήκαν οι ομπρέλεσ
Και βραχήκαν οι φωτιέσ
Και πεθάναν καλοκαίρια
Μόνα στισ ακρογιαλιέσ
Στισ αρχέσ του φθινοπώρου
Κάτι έχω να σου πω
Πωσ το στέμμα ήταν ψέμα
Βασιλιάσ δεν είμαι εγώ
Και του ρολογιού η ώρα
Ήταν ψέματα κι αυτή
Σου ‘πα είναι εφτά και δέκα
Κι ήταν δέκα και μισή
Στισ αρχέσ του φθινοπώρου
Θα κλειδώσω δυο ζωέσ
Τα κλειδιά τουσ θα πετάξω
Στου μεσημεριού το χτεσ
Στισ αρχέσ του φθινοπώρου
Μη γυρίσεισ να με βρεισ
Θα ‘χουνε αλλάξει όλα
Σαν τα χρώματα τησ γησ