Πρέπει να' ταν 1968 όταν τελείωνα την στρατιωτική μου θητεία στην στρατιά στη Λάρισα.
Παράλληλα είχα αρχίσει κάθε τόσο να φέρνω Αθηναϊκά συγκροτήματα στα Διονύσια. Δεν θυμάμαι το περιστατικό που ακολουθεί σε ποια συναυλία είχε συμβεί, μπορεί να ήταν και με τους MGC ή τους Charms.
Στο διάλειμμα της συναυλίας έκανα ερωτήσεις στους θεατές και τους μοίραζα δισκάκια 45'. Το θυμάμαι σαν σήμερα που ρώτησα ποιο συγκρότημα έλεγε το Ferry Cross The Mercey, ένας νεαρός, νομίζω αεροπόρος, όρθιος πίσω από τα τελευταία καθίσματα σήκωσε το χέρι του και μου είπε Gerry and The Pacemakers.
Μου έκανε τρομερή εντύπωση, ότι κάποιος ήξερε αυτό το συγκρότημα που στην χώρα μας τότε δεν ήταν κι από τα πιο γνωστά όπως οι Animals, οι Stones, οι Kinks η οι Beatles.
Όταν μετά από λίγο του έδινα το δώρο του πιάσε μια κουβέντα για τα αγαπημένα μας συγκροτήματα και τραγούδια εκείνης της εποχής.
Μου είπε ότι με λένε Νίκο Παπάζογλου, παίζω σε ροκ συγκροτήματα της Θεσσαλονίκης, υπηρετώ κι εγώ στην στρατιά και ακούω τις εκπομπές σου.
Τα επόμενα χρόνια ο Νίκος εξελίχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους τραγουδοποιούς της γενιάς του, το συνάντησα αρκετές φορές και πάντα στην κουβέντα μας θυμόμασταν εκείνη την ημέρα στα Διονύσια και τους Gerry and The Pacemakers.
Γιάννης Πετρίδης