Στο Rubber Soul, οι Beatles εγκατέλειψαν τα τυπικά όργανα ροκ εν ρολ ιδιαίτερα όταν ο Χάρισον χρησιμοποίησε το ινδικό σιτάρ στο "Norwegian Wood".[59] Έχοντας μυηθεί στο έγχορδο όργανο στα γυρίσματα της ταινίας Βοήθεια! του 1965, το ενδιαφέρον του Χάρισον τροφοδοτήθηκε από τους συναδέλφους Ινδούς θαυμαστές της μουσικής Ρότζερ ΜακΓκίν και Ντέιβιντ Κρόσμπι των Μπερντς, εν μέρει στην περιοδεία των Beatles στις ΗΠΑ. Ο μουσικός δημοσιογράφος Paul Du Noyer περιγράφει το μέρος του σιτάρ ως "απλώς ένα σημάδι της πείνας ολόκληρου του συγκροτήματος για νέα μουσικά χρώματα", αλλά επίσης «η κομβική στιγμή του Rubber Soul». Οι Beatles έκαναν επίσης χρήση αρμονίου κατά τη διάρκεια των συνεδριών, σηματοδοτώντας την εισαγωγή αυτού του οργάνου στη ροκ μουσική.
Η προθυμία του συγκροτήματος να πειραματιστεί με τον ήχο αποδείχθηκε περαιτέρω όταν ο McCartney έπαιζε fuzz μπάσο στο "Think for Yourself" πάνω από το τυπικό μέρος του μπάσου και χρησιμοποίησε ένα πιάνο φτιαγμένο για να ακούγεται σαν μπαρόκ τσέμπαλο στο "In My Life Το τελευταίο αποτέλεσμα προέκυψε όταν, ως απάντηση στον Λένον που του πρότεινε να παίξει κάτι «σαν τον Μπαχ», ο Μάρτιν ηχογράφησε το σόλο του πιάνου με την κασέτα να τρέχει στη μισή ταχύτητα· όταν αναπαράγεται σε κανονική ταχύτητα, η ταχύτητα Ο επάνω ήχος έδινε την ψευδαίσθηση ενός τσέμπαλου. Με αυτόν τον τρόπο, οι Beatles χρησιμοποίησαν το στούντιο ηχογράφησης ως μουσικό όργανο, μια προσέγγιση που αυτοί και ο Μάρτιν ανέπτυξαν περαιτέρω με το Revolver. Σύμφωνα με την περιγραφή του Prendergast, τα "φωτεινά έθνικ κρουστά" ήταν μεταξύ των άλλων "εξαιρετικών ήχων" που γέμισαν το άλμπουμ.
