Το πρώτο πραγματικά μεγάλο album της παρέας του Ian Anderson
Οι δύο προειδοποιητικές βολές είχαν δοθεί. Τα This Was και Stand Up ήταν δύο πολύ καλά και ελπιδοφόρα albums, από ένα γκρουπ που ήξερε με μαεστρία να συνδυάζει το ψυχεδελικό rock όπως είχε διαμορφωθεί, με τη folk παράδοση. Είχαν δε πάντα σε πρώτο πλάνο το μαγευτικό φλάουτο του ξωτικού Ian Anderson. Αυτό που θα ερχόταν μετά, ουσιαστικά αυτό που έλειπε, ήταν ο σούπερ συμπαγής δίσκος που πέρα από τα hits θα έδειχνε με τον καλύτερο τρόπο ότι οι Jethro Tull είχαν δημιουργήσει τον δικό τους ξεχωριστό, εντελώς προσωπικό ήχο. Το album αυτό ήταν το Benefit του 1970, το οποίο λειτούργησε μεταξύ άλλων και ως προπομπός του πρώτου, από τα πολλά, πραγματικού αριστουργήματος τους.
Τα δύο albums που προηγήθηκαν έδωσαν κάποια "hits", με τη σχετική έννοια του όρου, όπως τα Bouree, My Sunday Feeling και A Song for Jeffrey. Στο Benefit, οι Jethro Tull όχι απλά δε δείχνουν να "ψάχνονται" ως προς την τελική τους κατεύθυνση, αλλά με περίσσεια αυτοπεποίθηση παίρνουν τις όποιες επιρροές και παραστάσεις τους από το χέρι, δημιουργώντας ένα σύνολο τραγουδιών το οποίο από τη μία ακούγεται "νεράκι", από την άλλη έδωσε κλασικά για το γκρουπ μέχρι σήμερα τραγούδια. Η κιθάρα του Martin Barre δείχνει να συμμετέχει περισσότερο στην όλη διαδικασία, ωστόσο ο Ian Anderson ακούγεται πιο ώριμος από ποτέ καθώς καταφέρνει και ταιριάζει με εξαιρετικό τρόπο τον χειμαρρώδη χαρακτήρα της εποχής, με ουσιαστικές συνθέσεις. Πολιτικοποιημένος, χιουμορίστας, στωικός σε κάποια σημεία και φαφλατάς σε άλλα, θα δώσει έναν δίσκο που για πολλούς οπαδούς είναι ο "παράνομος" καλύτερος δίσκος των Jethro Tull. Όλα τα τραγούδια έχουν οπωσδήποτε τις στιγμές τους, ίσως όμως αξίζει να ξεχωρίσει το To Cry you A Song, ένα τραγούδι το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να βάλει κάποιος να ακούσει ως πρώτο ερέθισμα, ο τυχερός-άτυχος που ως τώρα δεν έχει έρθει σε επαφή με τη μουσική του γκρουπ.
Δεν είναι μόνο η ποιότητα του Benefit που το κάνει κλασικό και σημαντικό. Είναι το γεγονός πως όπως προαναφέρθηκε, έδωσε "πάσα" στο πρώτο μεγάλο αριστούργημα των Jethro Tull, για πολύ κόσμο δε το καλύτερο album που κυκλοφόρησαν. Το Aqualung του 1971 είναι κάτι παραπάνω από ένας ιστορικός και κλασικός δίσκος, ένα album που οι γραμμές της παρούσας κριτικής φαντάζουν ιδιαίτερα περιοριστικές για την όποια περαιτέρω αναφορά.
