Ένα μουσικό σοκ, ακόμα και για τους υποψιασμένους του ψυχεδελικού ροκ
Μια εποχή εξαιρετικά έντονη πολιτικά και ταυτόχρονα εξαιρετικά ρομαντική και ποιοτική καλλιτεχνικά. Το ελληνικό ροκ άνθισε με τόσο όμορφο τρόπο στα 70s που είναι πραγματικά που αυτοί οι δίσκοι που κυκλοφόρησαν δεν απολαμβάνουν μεγάλης δημοφιλίας σήμερα, ούτε καν από τους εγχώριους rockers που ανδρώθηκαν στα 80s και 90s. Οι εξαιρέσεις των ρομαντικών είναι αυτές που μπορούν να εκτιμήσουν τα θρυλικά βινύλια που κυκλοφόρησαν τότε, με ένα από αυτά να παρουσιάζεται στο παρόν άρθρο. Το πόσο μεγάλο κεφάλαιο υπήρξαν για την εγχώρια μουσική σκηνή ο Μπονάτσος, ο Κιουρκτσόγλου και οι υπόλοιποι, μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας μας. Στο παρόν, γίνεται μια προσπάθεια για περιγραφή (και σε καμία περίπτωση κριτική) του σπουδαίου ομώνυμου album των Πελόμα Μποκιού.
Καταντάει πλέον κλισέ αλλά ισχύει απόλυτα το ότι πολλά από τα albums που κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή στη χώρα μας, δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από αντίστοιχα του εξωτερικού. Οι Δαπέρης, Μπονάτσος, Λογοθέτης, Κιουρκτσόγλου και Μαρινάκης είχαν μεταξύ τους μια εξαιρετική χημεία, η οποία διατηρήθηκε και με τα μέλη τα οποία αντικατέστησαν τους Κιουρκτσόγλου και Λογοθέτη αργότερα. Τα τραγούδια των Πελόμα είναι αρκούντως σφιχτοδεμένα και σαφή ως οντότητες, αφήνοντας όμως χώρο στο κάθε μέρος να λάμψει και να φανερώσει το ταλέντο του. Ένας πραγματικά συγκινητικός Μπονάτσος, εκπλήσσει όσους τον έμαθαν πολλά χρόνια αργότερα, ως performer και ουχί ως τραγουδιστή, ενώ τα πανέμορφα τραγούδια συνθέτουν έναν δίσκο που ακούγεται "νεράκι", όντας ποικιλόμορφος, αλλά με σαφή προσανατολισμό ταυτόχρονα. Μελωδίες και κιθαριστική δουλειά που παραπέμπουν στην τεράστια (και πολλές φορές υποτιμημένη) επιρροή του Carlos Santana, στοιχεία από εξαιρετικές μπάντες της εποχής όπως οι Lucifer's Friend και οι Atomic Rooster, ήχος που παραπέμπει στην αντίστοιχη περίοδο του Διονύση Σαββόπουλου, με σαφή ωστόσο πιο ψυχεδελικό και ροκ προσανατολισμό και με εξαίρετη χρήση πλήκτρων και synthesizer. Όλα τα τραγούδια μπορούν να αγαπηθούν εξίσου, ωστόσο για τον γράφοντα τα "Ανατριχίλα" και "Αν ήξερα" στέκουν ένα σκαλί παραπάνω.
Το album ως γνωστόν αποτέλεσε τη μοναδική ολοκληρωμένη δουλειά των Πελόμα Μποκιού, με τα μέλη να ακολουθούν μετά το δικό του δρόμο ο καθένας. Μεγαλύτερη και γνωστότερη δε επιτυχία του γκρουπ παραμένει το "Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε", τραγούδι του 1971. Πιο επιτυχημένος φυσικά από όλους, στη συνέχεια, ο Βλάσης Μπονάτσος με τη σπουδαία καριέρα σε τραγούδι και τηλεόραση, ο Μπονάτσος που έφυγε πολύ νωρίς, το 2004 και σε ηλικία μόλις 55 ετών. Όσοι δεν έχετε ακούσει το δίσκο ετοιμαστείτε για ένα σεμινάριο ψυχεδελικού ροκ. Η ακρόαση του spotify προφανώς και δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μαγεία του βινυλίου, όποιος δε το έχει στην κατοχή του είναι πραγματικά πλούσιος.
