Βιβλία που διάβασα και θες να διαβάσεις

Ο τρόπος που επιλέγω τα βιβλία για ανάγνωση τις περισσότερες φορές είναι διαισθητικός και χαρακτηρίζεται από παρορμητισμό. Η επιλογή εξαρτάται από τις ανάγκες, τις πνευματικές ή τις ψυχικές. Η εβδομάδα που πέρασε είχε έντονο φιλοσοφικό χαρακτήρα. Το ένα ερώτημα έφερνε το άλλο. Η μια σκέψη οδηγούσε σε μια άλλη σκέψη. Επέλεξα να διαβάσω αφορισμούς του Antonio Porchia από τις εκδόσεις στιγμή Επιλογή από τις Voces καθώς και τις Ιστορίες του κυρίου Κόινερ του Bertolt Brecht από τις εκδόσεις ΚΕΙΜΕΝΑ.

Το Voces του Antonio Porchia εξερευνά φιλοσοφικά θέματα, όπως η φύση της ύπαρξης, η ανθρώπινη κατάσταση και τα μυστήρια της ζωής. Οι αφορισμοί του είναι σύντομοι, με λιτή και βαθιά σημασία, και παρέχουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να αναστοχαστεί τα θέματα που θίγονται.

Ο μελαγχολικός και μεταφυσικός τρόπος γραφής οδηγεί τον αναγνώστη σε σκέψεις αναφορικά με τη σημασία της ζωής και της ύπαρξης. Ο συνδυασμός της απλότητας με το βάθος καθιστά το Voces ένα έργο που συνεχίζει να ενδιαφέρει και να εμπνέει αναγνώστες σε διάφορες γωνιές του κόσμου.

Αγαπημένοι αφορισμοί

Ανεβαίνουμε, ανεβαίνουμε, κι όταν φτάνουμε στην κορυφή, ατενίζουμε την άβυσσο.

Το αύριο δεν είναι ίδιο με το σήμερα, σήμερα.

Μην μπαίνεις μπροστά στα μάτια σου. Άσε τα μάτια σου να βλέπουν.

Προτού περπατήσω το δρόμο μου, ήμουν ο δρόμος μου.

Όποιος λέει την αλήθεια τίποτα σχεδόν δε λέει.

Οι ιστορίες του κυρίου Κόινερ είναι ένα από τα βιβλία που κατά καιρούς ξαναδιαβάζω καθώς ο ιδιαίτερος τρόπος που ο Brecht που παρουσιάζει τα ζητήματα όπως η δικαιοσύνη, η εξουσία, η ανθρώπινη φύση και η κοινωνική αλλαγή ενθαρρύνει τον αναγνώστη να σκεφτεί και να αμφισβητήσει κοινές πεποιθήσεις. Ο Brecht χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα του κυρίου Κόινερ για να παρουσιάσει σύντομες ιστορίες, παροιμίες και σκέψεις που συχνά περιλαμβάνουν κοινωνική κριτική και φιλοσοφική σκέψη. Η γραφή του είναι γνωστή για τον τρόπο με τον οποίο συνδυάζει την ποιητική γλώσσα με την κοινωνική και πολιτική παρατήρηση.

Αγαπημένα αποσπάσματα
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι γίνονται σήμερα αντικείμενο εκμετάλλευσης σε ατομικό επίπεδο, κάτι που βέβαια δεν το θέλουν, δεν θα πρέπει να μας ξεγελάει ότι οι άνθρωποι θέλουν εν γένει να είναι αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Η ευθύνη αυτών που τους βλάπτουν ως προς την εκμετάλλευση είναι ακόμα μεγαλύτερη, επειδή παραβιάζουν μια επιθυμία μεγάλης ηθικής εμβέλειας.
Ο ΜΟΧΘΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ: «Με τι ασχολείστε τώρα;» ρώτησαν τον κύριο Κόινερ. Ο κύριος Κόινερ αποκρίθηκε: «Κοπιάζω πάρα πολύ, ετοιμάζω το επόμενο λάθος μου».

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΙΝΕΡ ΓΝΩΡΙΖΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ανθρώπους. Έλεγε: Χρειάζεται να γνωρίζεις τους ανθρώπους μόνο όταν υπάρχει εκμετάλλευση. Σκέφτομαι σημαίνει αλλάζω. Όταν σκέφτομαι κάποιον, τον αλλάζω, έχω σχεδόν την αίσθηση ότι δεν είναι αυτός που είναι, αλλά απλώς ότι ήταν έτσι, όταν εγώ τον έβαλα στη σκέψη μου.