Η Κάτια Δανδουλάκη έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 16 Μαΐου του 1948 και είναι ταύρος. Έχει την καταγωγή της από τη Σητεία από την πλευρά του πατέρα της και από τη Μικρά Ασία από την πλευρά της μητέρας της.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Τελείωσε τη Σχολή Θεάτρου του Κάρολου Κουν και το London School of Dramatic Art.
Κατά την παραμονή της στο Λονδίνο συνεργάστηκε με το BBC σε τηλεταινίες και ραδιοφωνικές παραγωγές.Τη δεκαετία του 1990 ο Νίκος Φώσκολος την επέλεξε ως βασική πρωταγωνίστρια στη νέα τηλεοπτική σειρά που ετοίμαζε, τη “Λάμψη”. Ο ρόλος της Βίρνας Δράκου της χάρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Το 1998, μετά από σχεδόν οχτώ χρόνια συνεργασίας, εγκαταλείπει τη Λάμψη και αφοσιώνεται στο θέατρο.
«Προσέχω το πρόσωπό μου και τη διατροφή μου. Έχω κάνει τα πάντα. Το ομολογώ, τα πάντα!»
«Φυσικά προσέχω το πρόσωπό μου είχε πει η Κάτια Δανδουλάκη. Έχω κάνει τα πάντα. Το ομολογώ. Τα πάντα, όχι όμως εκείνα που σε παραμορφώνουν. Τίποτα δεν έχει παραμορφωθεί πάνω μου. Όπως σε πολλές άλλες. Έλεος δηλαδή. Πάντα προσέχω τι θα βάλω στο στομάχι μου. Από τη μητέρα μου το κληρονόμησα. Έτσι, έχει ξεσυνηθίσει ο οργανισμός μου. Αν φάω κάτι με λίπος μπορεί να αρρωστήσω. Έχω κάνει πολλές θυσίες. Και πάντα μακριά από γλυκά. Πάντα στα γυρίσματα και στο θέατρο κουβαλάω την εξάρτησή μου. Το μικρό φορητό ψυγειάκι μου με κορνφλέικς, μπιφτεκάκια, κοτόπουλο, γιαούρτι».
Σε άλλη συνέντευξή της είχε πει:
«Όταν άρχισα να χάνω τους ανθρώπους μου, τρόμαξα για πρώτη φορά με τον χρόνο που περνάει. Τότε κατάλαβα ότι μεγαλώνω. Από τότε που σταμάτησα την τηλεόραση, φροντίζω τον εαυτό μου περισσότερο. Δεν μπορώ τα “δεν έχω κάνει τίποτα στο πρόσωπο μου”. Κι αν έχεις κάνει δηλαδή, τι είναι, κακό; Φροντίζω τον εαυτό μου ως εκεί που δεν παίρνει. Κάνω ζωή αθλητή, αλλά όταν τα λέω αυτά δεν με ακούνε γιατί όλοι θέλουν τη γρήγορη λύση. Λένε σε ποιον πλαστικό πάτε; Τι ανόητη ερώτηση, Θεέ μου. Θέλει θυσία για να κρατήσουμε τη νεανική μας ενέργεια. Να διατηρείς το βάρος σου σταθερό. Να γυμνάζεσαι. Εγώ όταν είχα όλες κι όλες τρεις ώρες κενό για να κοιμηθώ και να πάω στο γύρισμα και έπρεπε να διαλέξω περισσότερο ύπνο ή γυμναστική, πάντα διάλεγα τη γυμναστική. Ενώ μου άρεσαν τα γλυκά, τα έκοψα μαχαίρι μετά τα σαράντα. Για δέκα χρόνια δεν τα άγγιξα. Είμαι άνθρωπος της πειθαρχίας. Δεν μπορώ τα νάζια και τις δικαιολογίες. Αυτό το νάζι, που είναι μάστιγα πλέον, μου είναι απολύτως απωθητικό. Το παιδικό χαρακτηριστικό σε μεγάλο άνθρωπο είναι έως και σιχαμένο».
Τι αποκάλυψε για την ημέρα του γάμου της με τον Μάριο Πλωρίτη
«Ήταν μια καθημερινή ημέρα που δεν άλλαξε το πρόγραμμά της. Πήγαμε στη Ρηγίλλης, σε ένα εκκλησάκι, παντρευτήκαμε. Πήγα εγώ μετά στη Λάμψη να κάνω το γύρισμα, μάλιστα τότε ήμουν με τον Χρήστο τον Πολίτη που δεν ήξερε τίποτα και ο Μάριος πήγε στο Βήμα να γράψει το άρθρο του. Ο παππάς όταν μας έβλεπε να βγαίνουμε απόρησε, «δηλαδή θα πάτε χώρια;» μας έκανε. Πήγα λοιπόν εγώ στο γύρισμα και με βάλανε στο τελεφερίκ μαζί με τον Χρήστο. Η κάμερα ήταν μπροστά μας και μας έλεγαν ότι πρέπει να μιλάμε. Του λέω, «Χρήστο, πρέπει να μιλάμε», «Ναι, τι να λέμε;» μου κάνει. «Θα σου πω εγώ, παντρεύτηκα» του λέω και γέλασε, νόμιζε ότι του λέω σαχλαμάρες.
Λέω, «Χρήστο μου είναι αλήθεια, στο λέω γιατί δεν ακούν οι κάμερες. Παντρεύτηκα πριν μια ώρα» και γύρισε και μου έκανε μια αγκαλιά και μου έδωσε ένα φιλί, δεν την ξεχνάω εκείνη τη στιγμή» είχε πει χαρακτηριστικά η Κάτια Δανδουλάκη.
Η Κάτια Δανδουλάκη είχε αποκαλύψει για ποιον λόγο δεν έκανε ποτέ παιδί
«Ήθελα πάρα πολύ να κάνω παιδί. Δεν ήταν επιλογή μου, ήταν επιλογή των συνθηκών. Το ήθελα πάρα πολύ, γιατί ο Μάριος Πλωρίτης ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που θα ήθελα με αυτόν να έχω παιδί. Δεν ήθελα ένα παιδί γενικώς. Ήθελα ένα παιδί με αυτόν τον άντρα. Όταν λοιπόν δεν μπόρεσα να το έχω… Υπήρξε εγκυμοσύνη, αλλά αυτά είναι πολύ λεπτά πράγματα. Είναι και θέμα τύχης. Καμιά φορά το άγχος δεν σε αφήνει να το κάνεις. Από την άλλη ίσως το κάρμα μου ήταν να μην έχω παιδί. Δεν αισθάνομαι ελλιπής χωρίς αυτό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό» είχε πει χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
Κόντεψα να χάσω την ψυχή μου μετά το θάνατο του Μάριου Πλωρίτη
«Δεν φανταζόμουν ότι η στεναχώρια μπορεί να έχει τόσο βάθος. Κόντεψα να χάσω την ψυχή μου, δεν ήξερα ποια είμαι. Δεν ήταν θέμα αυτοκτονικών τάσεων, δεν καταλάβαινα γιατί υπήρχα. Βεβαίως κατάλαβα ότι έχω ανάγκη από γιατρό και πήγα αμέσως γιατί δεν είμαι άνθρωπος της αρρώστιας, είμαι άνθρωπος της ζωής.
Και γλίτωσα πολύ γρήγορα, μέσα σε ένα χρόνο. Στη δουλειά πήγαινα με πάρα πολύ ζόρι. Έβλεπα κόσμο στο θέατρο από κάτω κι έλεγα “Χριστέ μου, ο κόσμος που με ανακούφιζε πρώτα, τώρα μου δημιουργεί πανικό;”. Είναι φοβερό πράγμα η ανισορροπία της ψυχής. Μετά τον Μάριο, το χάος».
Η κύστη στον εγκέφαλο και η κατάθεση ψυχής…για τη μητέρα της
«Με κούρασε ο “πρωταθλητισμός”. Κάποια στιγμή έπαθα κατάθλιψη, την έβγαλα από πάνω μου μέσα σε ένα χρόνο. Ήρθα στη ζωή μετά από εφτά αποβολές που έκανε η μαμά μου. Η μητέρα μου ήταν 12 χρόνια άρρωστη. Είχε μια κύστη στον εγκέφαλό της και δεν με αναγνώριζε» ,είχε αναφέρει η Κάτια Δανδουλάκη.
Η θεατρική αποτυχία που της κόστισε 500,000 ευρώ!
Η Κάτια Δανδουλάκη είχε εξομολογηθεί: «Ακόμη και στο θέατρο το ένστικτό μου λειτούργησε σωστά. Όταν, δηλαδή, δεν υπήρχε χημεία, το ένιωθα από τη στιγμή που θα ξεκινούσε η πρόβα και καταλάβαινα ότι δεν θα είχε επιτυχία. Απλά ήταν πολύ αργά για να αλλάξω έργο. Όταν, για παράδειγμα, κάναμε το «Παιχνίδι των Θεών» με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, κατάλαβα ότι ήταν λάθος να παίξω σε ένα θέατρο 700 θέσεων ένα έργο που απευθύνεται σε κοινό Δευτερότριτου. Αλλά ακόμα και γι’ αυτό δεν μετανιώνω, γιατί ήταν μια μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. Εγώ υποκλίνομαι στους παραγωγούς που ρίσκαραν βάζοντας τους κόπους μιας ζωής στο θέατρο. Και πραγματικά θεωρώ μεγάλη μου επιτυχία ότι έφτασα έπειτα από τόσα χρόνια να πω ότι πια δεν χρωστάω σε κανέναν. Η «θεατρική παραγωγή» είναι μια πονεμένη ιστορία, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παγκοσμίως. Δεν υπάρχει παραγωγός που να είναι πλούσιος.
Ο Αντριου Λόιντ Γουέμπερ, που έχει υπογράψει τα μεγαλύτερα μιούζικαλ και είχε δικό του θέατρο, το έδωσε, γιατί δεν ήθελε να πεθάνει στην ψάθα.Τότε με το «Παιχνίδι των Θεών» έχασα 500.000 ευρώ. Θυμάμαι, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, που τα συζητούσαμε, μου έλεγε ότι πρέπει να κάνεις έξι επτά επιτυχίες για να πληρώσεις μία αποτυχία. Το ήξερε καλά, γιατί το είχε πληρώσει κι εκείνη ακριβά. Ευτυχώς, τότε υπήρχαν ακόμα οι υψηλές αμοιβές στην τηλεόραση και την ευγνωμονώ, γιατί με βοήθησε να κάνω παραστάσεις που ονειρευόμουν στο θέατρο. Την αγάπησα πολύ την τηλεόραση και νιώθω ότι με αγάπησε κι εκείνη».
Η σύντομη σχέση με τον Παπαμιχαήλ
Διαβάστε περισσότερα στο >> enimerotiko.gr/
