Η Γλυφάδα αποτελούσε έναν προορισμό συνώνυμο της καλής ζωής τις περασμένες δεκαετίες. Παρότι η θάλασσα δεν είχε την ομορφιά της Βουλιαγμένης, τα «Αστέρια» της Γλυφάδας είχαν στυλ, ανέσεις και ταυτίστηκαν γρήγορα και με το καλό φαγητό αλλά και τη διασκέδαση. Ο χορός στα «Αστέρια» με ζωντανή ορχήστρα ήταν το «κάτι άλλο» στη δεκαετία του 1960. Οι νυχτερινές εμφανίσεις περιγράφονταν στις κοσμικές στήλες, αλλά και τα μεσημέρια υπήρχε χορός για τη νεολαία που χόρευε με το μαγιό.
Η Γλυφάδα έζησε μεγάλες στιγμές από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν σε όλη αυτήν την περίοδο τα «Αστέρια» ήταν ταυτόσημα της καλής ζωής, της ξενoιασιάς και του ανοικτού πνεύματος. Γεμάτα με Ελληνες και ξένους, κάτω από τις πάνινες ομπρέλες, σε μπλε, πράσινο, πορτοκαλί και κίτρινο χρώμα, όπως ήταν τότε η μόδα, τα «Αστέρια» έζησαν την ελληνική εκδοχή της αισιοδοξίας στη διάρκεια των μεταπολεμικών χρόνων.
