Όταν ήμασταν μικροί κάθε Κυριακή οι γονείς μας έπαιρναν από το χέρι και μας πήγαιναν στο Λούνα Πάρκ στη Σαλαμίνα, εκεί που τώρα στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και για περίπου 20 χρόνια, όλοι οι μικροί Θεσσαλονικείς πέρασαν από εκεί.
Στα µέσα της δεκαετίας του 1990, το Λούνα Παρκ άρχισε να παρακμάζει και τελικά έκλεισε. Στη θέση του εγκαινιάστηκε το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το 2000. Χαρακτηριστικό του λούνα παρκ που μπορούσες να δεις από μακριά ήταν η μεγάλη ρόδα με τα φώτα της, που γυρνούσε και που σου επέτρεπε να δεις όλη τη Θεσσαλονίκη από ψηλά. Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δώρα μικρής αξίας.
Επόμενη στάση διάφορα οχήματα που είτε έβαζες νόμισμα και κουνιόντουσαν βγάζοντας ήχο (τα συναντάμε πλέον στα περίπτερα), είτε ήταν πολλά μαζεμένα σε έναν τροχό που γύριζε και επέλεγες όποιο ήθελες βάζοντας μάρκες.
Θυμάστε το αλογάκι που είχε μπροστά του μια βιτρίνα και πυροβολούσες Ινδιάνους; Άλλο ένα αγαπημένο παιχνίδι της εποχής τα ιπτάμενα διαστημόπλοια. Λειτουργούσαν με μάρκες, έμπαινες μέσα και με την βοήθεια ενός μοχλού σε ανέβαζαν ψηλά, περιστρεφόντουσαν και είχαν και ένα στόχαστρο μπροστά για να πυροβολείς τους γύρω σου.
Η παιδική κάμπια τρενάκι που έκανε βόλτες, οι βαρκούλες που τραβούσες το σκοινί και έκανες κούνια, οι κρίκοι. Η μπαλαρίνα, το ταψί, τα συγκρουόμενα, το τρενάκι του τρόμου, οι ιπτάμενες κούνιες με τις μεγάλες αλυσίδες, η σκοποβολή, ο ιππόδρομος.
Υπήρχε βέβαια και ο χώρος που στεγάζονταν ξεχωριστά τα arcades,τα φλιπεράκια, τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και όλων των ειδών τα καλούδια.
Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν και παιχνίδια για πιο απαιτητικούς πελάτες όπως το σφυρί, το τρελό τρενάκι (roller coaster) και άλλες παραλλαγές τους. Θυμάστε;
Το κείμενο είναι από χρήστη στο forum του retromaniax.gr
Η κεντρική φωτογραφία είναι του Νώντα Στυλιανίδη
