Λάκης Κομνηνός: Ο Έλληνας ηθοποιός με το αρχοντικό παράστημα που προκαλούσε συναγερμό στον 'κοριτσόκοσμο' εκείνης της εποχής

Ο Λάκης Κομνηνός είναι Έλληνας ηθοποιός, με έντονη κινηματογραφική παρουσία από τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 έως τα τέλη της δεκαετίας του’ 70, όπου σε κάθε του εμφάνιση προκαλούσε συναγερμό στον κοριτσόκοσμο εκείνης της εποχής. Ταινίες-σταθμοί στην καριέρα του το αισθηματικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Εκείνο το καλοκαίρι» (1971) και το βιογραφικό έπος του Φίλιππα Φυλακτού «Παύλος Μελάς» (1974), όπου υποδύεται τον επώνυμο ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα.

Ο Απόστολος Πάστος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1944 στην Ερεσό της Λέσβου. Σπούδασε για δύο χρόνια στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη το 1965. Συνέχισε τις σπουδές του στις ΗΠΑ και επί τρία χρόνια παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου και θεάτρου στην Ακαδημία Τεχνών του Ιλινόις.

Το ντεμπούτο του στο θέατρο το έκανε σε ηλικία 20 ετών, το 1964, στο πλάι της Άννας Συνοδινού, στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Την ίδια χρονιά πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Εγωισμός» σ’ ένα μικρό ρόλο με το όνομα Λάκης Πάστος.

Οι πρώτες ταινίες και «Εκείνο το καλοκαίρι»

Τα επόμενα χρόνια έπαιξε σε πολλές ταινίες κοινωνικές, μιούζικαλ, πολεμικές, πολιτικές και λιγότερο σε κωμωδίες. Ξεχώρισε για τους ρόλους του στις ταινίες «Δάκρυα για την Ηλέκτρα» (1966), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Μάρθα η γυναίκα του πόνου» (1970), «Οι γενναίοι του Βορρά» (1970), «28 Οκτωβρίου ώρα 5.30» (1971), «Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ» (1970), «Η χαραυγή της νίκης» (1971), «Δολοφονήστε το Μακάριο» (1975) και «Το κόκκινο τραίνο» (1982).

Η ταινία που θεωρείται σταθμός στην καριέρα του είναι το αισθηματικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Εκείνο το καλοκαίρι» (1971). Πρωταγωνίστησε δίπλα στην Έλενα Ναθαναήλ, δημιουργώντας μαζί της ένα πολύ γοητευτικό κινηματογραφικό ζευγάρι.

Ένας ρόλος που τον σημάδεψε ήταν αυτός του Παύλου Μελά στην ομώνυμη ταινία του Φίλιππου Φυλακτού, που προβλήθηκε στις αρχές του 1974 και ήταν η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία εκείνης της χρονιάς.

Το 1990 σκηνοθέτησε τη μοναδική του ταινία, την κοινωνική περιπέτεια «Το επόμενο θύμα» με πρωταγωνιστή τον ίδιο στο ρόλο ενός πατέρα που αναζητά τα αίτια της αυτοκτονίας του γιου του. Η πιο πρόσφατη κινηματογραφική του παρουσία ήταν το 2015 στην ταινία του Μανούσου Μανουσάκη «Ουζερί Τσιτσάνης», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Θέατρο, τηλεόραση και ντοκιμαντέρ

Όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε το θέατρο και την τηλεόραση. Όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως παραγωγός. Το 1975 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής, την Πανθέαμα, που αρχικά είχε κυρίως θεατρική δραστηριότητα και για αρκετά χρόνια είχε υπό τη διεύθυνσή της τα θέατρα «Μετροπόλιταν», «Καλουτά», «Χατζηχρήστου» και «Ακροπόλ», ενώ από το 1980 ασχολήθηκε με την παραγωγή τηλεοπτικών θεαμάτων. Η εταιρεία από το 1996 συνέχισε τη δραστηριότητά της ως Media Team. Στην εταιρεία παραγωγής του Λάκη Κομνηνού πιστώνονται 200 και πλέον ντοκιμαντέρ, που ασχολούνται με πολλές και ποικίλες πτυχές της Ελλάδας.

Ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, από το 1982 έως το 1985 διετέλεσε σύμβουλος του υπουργού Προεδρίας για τα οπτικοακουστικά θέματα και από το 1982 έως το 1983 διευθυντής στην ΥΕΝΕΔ (νυν ΕΡΤ2) ο πρώτος μη στρατιωτικός προϊστάμενός της.

Παντρεύτηκε δύο φορές. Με την ηθοποιό Ντίνα Τριάντη απέκτησε δύο παιδιά κι ένα παιδί με τη δεύτερη σύζυγό του, τη δημοσιογράφο Τζόρτζια Κοντράρου.

Με πληροφορίες από Μαύρος Κύκνος