Lana Del Rey θυμίζει τις φωνές του '50
Η Lana Del Rey έχει έναν ξεχωριστό ήχο και στυλ που συχνά παραπέμπει σε φωνές και αισθητική των δεκαετιών του '50 και '60. Αυτό φαίνεται:
Στη φωνή της:
Η φωνή της έχει βαθύ, μελαγχολικό τόνο και vintage χροιά, που θυμίζει καλλιτέχνιδες όπως:
Nancy Sinatra (ιδιαίτερα στο "Summertime Sadness" και "Video Games")
Julie London και Peggy Lee, με τον αργό, αισθησιακό τρόπο ερμηνείας
Στο στυλ των τραγουδιών της:
Χρησιμοποιεί συχνά παλιάς εποχής ενορχηστρώσεις με έγχορδα, doo-wop ή cinematic στοιχεία
Οι στίχοι της φέρνουν μια νοσταλγία για την αμερικανική κουλτούρα του παρελθόντος: pin-up girls, παλιά αυτοκίνητα, diners, και Hollywood glamour
Στην αισθητική της γενικά:
Η εικόνα που προβάλλει (video clips, φωτογραφίσεις, στυλ ντυσίματος) εμπνέεται συχνά από το vintage Americana
Υπάρχει έντονο το στοιχείο του παλιού κινηματογράφου και της femme fatale
Αυτός ο συνδυασμός την κάνει να ξεχωρίζει και να μοιάζει σαν να ανήκει σε άλλη εποχή, ενώ παραμένει μοντέρνα.
Η σχέση της Lana Del Rey με την Julie London δεν είναι άμεση (δεν έχουν συνεργαστεί φυσικά, αφού η Julie London πέθανε το 2000), αλλά υπάρχει μια καλλιτεχνική και αισθητική συγγένεια που αναγνωρίζεται από πολλούς κριτικούς και ακροατές.
1. Φωνητικό στυλ
Julie London ήταν γνωστή για τη βαθιά, βελούδινη, χαμηλότονη φωνή της, γεμάτη αισθησιασμό και μελαγχολία.
Lana Del Rey έχει παρόμοιο στυλ: συχνά τραγουδάει σε χαμηλό register, με μια υπνωτιστική, αργή ερμηνεία που θυμίζει τη London σε κομμάτια όπως το "Cry Me a River".
Παράδειγμα:
Η Julie London στο “Cry Me a River” και η Lana στο “Terrence Loves You” ή “Video Games” – και οι δύο δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μελαγχολικού ρομαντισμού με λιτά μέσα.
2. Μουσική ατμόσφαιρα & ενορχήστρωση
Και οι δύο χρησιμοποιούν κινηματογραφικού τύπου ενορχηστρώσεις: η Julie με jazz/blues υπόβαθρο, η Lana με dream pop και baroque στοιχεία.
Η Lana σε πολλά κομμάτια της επιλέγει vintage ήχους που θα μπορούσαν να ακουστούν σε ένα παλιό φιλμ νουάρ – κάτι πολύ κοντά στον ήχο της Julie London.
3. Αισθητική και περσόνα
Η Julie London ήταν το απόλυτο glamorous femme fatale είδωλο των ‘50s και ‘60s.
Η Lana Del Rey έχει χτίσει την εικόνα της γύρω από παρόμοια θεματολογία: μελαγχολική, ρομαντική γυναίκα που συχνά τραγουδά για την αγάπη, την απώλεια και την επιθυμία, με εικαστικές αναφορές στο παλιό Hollywood.
4. Θεματολογία τραγουδιών
Η νοσταλγία, ο ρομαντισμός, και η μελαγχολία είναι βασικά κοινά θέματα.
Και οι δύο ασχολούνται με συναισθηματικά φορτισμένες ερμηνείες και με την εσωτερική ένταση της γυναικείας εμπειρίας στον έρωτα.
Συμπέρασμα
Η Lana Del Rey δεν έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι η Julie London είναι άμεση επιρροή της, αλλά η σύγκριση είναι εύλογη και συχνά γίνεται. Μπορούμε να πούμε ότι η Julie London είναι ένα από τα "πνευματικά πρότυπα" της Lana – μια πρόγονος στην αισθητική της θλίψης, του ρομαντισμού και του σαγηνευτικού μυστήριου.
