Το ροκ είναι πια κλασική μουσική

Το ροκ είναι πια κλασική μουσική
 

Αυτό που λες, "Το ροκ είναι πια κλασική μουσική," είναι μια φράση που συχνά ακούγεται με ένα μείγμα ειρωνείας και σεβασμού — και έχει αρκετή δόση αλήθειας.

Γιατί μπορούμε να πούμε ότι το ροκ είναι πια «κλασική» μουσική:

Ιστορική απόσταση: Το ροκ ξεκίνησε στις δεκαετίες του '50 και '60. Πλέον μιλάμε για είδη και δίσκους που έχουν πίσω τους πάνω από 50-70 χρόνια ιστορίας. Όπως κάποτε ακούγαμε Μπετόβεν ή Μπαχ ως "παλιά μουσική", έτσι τώρα μιλάμε για Beatles, Stones, Zeppelin και Pink Floyd με αντίστοιχο δέος.

Αναγνώριση & σεβασμός: Το ροκ έχει μελετηθεί ακαδημαϊκά, διδάσκεται σε πανεπιστήμια, έχει αποκτήσει «κανόνες», "ρεπερτόριο" και "μνημεία" – όπως τα έχει και η κλασική μουσική.

Επιρροή & διάρκεια: Συνεχίζει να επηρεάζει νέους μουσικούς και παραμένει ζωντανό μέσα από επανεκτελέσεις, remasters και live αφιερώματα.

Κοινό: Οι παλιότερες γενιές που μεγάλωσαν με ροκ είναι πλέον μεγαλύτερες, ίσως με τον ίδιο τρόπο που οι προηγούμενες γενιές άκουγαν Σοπέν ή Μότσαρτ — με μια διάθεση νοσταλγίας αλλά και εκτίμησης για το "μεγάλο έργο".

Αλλά και όχι εντελώς:

Αν εννοούμε «κλασική» με την έννοια του μουσείου, τότε ίσως το ροκ χάνει κάτι από την επαναστατικότητά του. Όμως ακόμα υπάρχουν ενεργές μπάντες, νέοι καλλιτέχνες που παίζουν ροκ ή μπλέκουν το ροκ με νέα ρεύματα, κρατώντας το είδος ζωντανό — όχι μόνο ως ανάμνηση αλλά και ως δημιουργία.

 

Τέλεια! Ορίστε μια λίστα με ροκ άλμπουμ και κομμάτια που θεωρούνται πια «κλασικά» — με την έννοια ότι έχουν αντέξει στον χρόνο, επηρέασαν γενιές και αντιμετωπίζονται με σεβασμό όπως έργα της κλασικής μουσικής.

 Κλασικά Ροκ Άλμπουμ (σαν "συμφωνίες" του 20ού αιώνα)
The Beatles – Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967)

Θεωρείται ορόσημο στην ιστορία της μουσικής, σαν "συμφωνία" πειραματισμού και παραγωγής.

Κομμάτι: A Day in the Life

Pink Floyd – The Dark Side of the Moon (1973)

Ολόκληρο άλμπουμ σαν ένα ενιαίο μουσικό ταξίδι — όπως μια συμφωνία του Μάλερ.

Κομμάτι: Time, Us and Them

Led Zeppelin – Led Zeppelin IV (1971)

Το Stairway to Heaven έχει τη θέση του σχεδόν σαν "κλασική ροκ καντάτα".

Άλλο κλασικό: Black Dog, When the Levee Breaks

The Rolling Stones – Exile on Main St. (1972)

Χαοτικό αλλά αρμονικό, με blues, rock, country και soul επιρροές.

The Who – Who's Next (1971)

Με κομμάτια όπως το Baba O'Riley και το Won't Get Fooled Again, είναι σαν ένα ροκ-ορατόριο.

Bob Dylan – Highway 61 Revisited (1965)

Το Like a Rolling Stone θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών.

Jimi Hendrix – Are You Experienced (1967)

Καινοτομία στον ήχο της κιθάρας, σαν να "εφηύρε" ένα νέο όργανο.

Κομμάτια: Purple Haze, The Wind Cries Mary

The Doors – The Doors (1967)

Ο Μόρισον ως ένας "ροκ ποιητής", με μυστηριακή θεματολογία και σκοτεινή αισθητική.

Κομμάτι: The End, Break On Through

"Ροκ Κλασικά" Τραγούδια (σαν άριες)

Queen – Bohemian Rhapsody

Eagles – Hotel California

Deep Purple – Smoke on the Water

Lynyrd Skynyrd – Free Bird

David Bowie – Space Oddity / Life on Mars?

Bruce Springsteen – Born to Run

Fleetwood Mac – Go Your Own Way

Nirvana – Smells Like Teen Spirit (νέας γενιάς «κλασικό»)

Radiohead – Paranoid Android (μοντέρνα "συμφωνία")