Το ροκ είναι πια κλασική μουσική
Αυτό που λες, "Το ροκ είναι πια κλασική μουσική," είναι μια φράση που συχνά ακούγεται με ένα μείγμα ειρωνείας και σεβασμού — και έχει αρκετή δόση αλήθειας.
Γιατί μπορούμε να πούμε ότι το ροκ είναι πια «κλασική» μουσική:
Ιστορική απόσταση: Το ροκ ξεκίνησε στις δεκαετίες του '50 και '60. Πλέον μιλάμε για είδη και δίσκους που έχουν πίσω τους πάνω από 50-70 χρόνια ιστορίας. Όπως κάποτε ακούγαμε Μπετόβεν ή Μπαχ ως "παλιά μουσική", έτσι τώρα μιλάμε για Beatles, Stones, Zeppelin και Pink Floyd με αντίστοιχο δέος.
Αναγνώριση & σεβασμός: Το ροκ έχει μελετηθεί ακαδημαϊκά, διδάσκεται σε πανεπιστήμια, έχει αποκτήσει «κανόνες», "ρεπερτόριο" και "μνημεία" – όπως τα έχει και η κλασική μουσική.
Επιρροή & διάρκεια: Συνεχίζει να επηρεάζει νέους μουσικούς και παραμένει ζωντανό μέσα από επανεκτελέσεις, remasters και live αφιερώματα.
Κοινό: Οι παλιότερες γενιές που μεγάλωσαν με ροκ είναι πλέον μεγαλύτερες, ίσως με τον ίδιο τρόπο που οι προηγούμενες γενιές άκουγαν Σοπέν ή Μότσαρτ — με μια διάθεση νοσταλγίας αλλά και εκτίμησης για το "μεγάλο έργο".
Αλλά και όχι εντελώς:
Αν εννοούμε «κλασική» με την έννοια του μουσείου, τότε ίσως το ροκ χάνει κάτι από την επαναστατικότητά του. Όμως ακόμα υπάρχουν ενεργές μπάντες, νέοι καλλιτέχνες που παίζουν ροκ ή μπλέκουν το ροκ με νέα ρεύματα, κρατώντας το είδος ζωντανό — όχι μόνο ως ανάμνηση αλλά και ως δημιουργία.
Τέλεια! Ορίστε μια λίστα με ροκ άλμπουμ και κομμάτια που θεωρούνται πια «κλασικά» — με την έννοια ότι έχουν αντέξει στον χρόνο, επηρέασαν γενιές και αντιμετωπίζονται με σεβασμό όπως έργα της κλασικής μουσικής.
Κλασικά Ροκ Άλμπουμ (σαν "συμφωνίες" του 20ού αιώνα)
The Beatles – Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967)
Θεωρείται ορόσημο στην ιστορία της μουσικής, σαν "συμφωνία" πειραματισμού και παραγωγής.
Κομμάτι: A Day in the Life
Pink Floyd – The Dark Side of the Moon (1973)
Ολόκληρο άλμπουμ σαν ένα ενιαίο μουσικό ταξίδι — όπως μια συμφωνία του Μάλερ.
Κομμάτι: Time, Us and Them
Led Zeppelin – Led Zeppelin IV (1971)
Το Stairway to Heaven έχει τη θέση του σχεδόν σαν "κλασική ροκ καντάτα".
Άλλο κλασικό: Black Dog, When the Levee Breaks
The Rolling Stones – Exile on Main St. (1972)
Χαοτικό αλλά αρμονικό, με blues, rock, country και soul επιρροές.
The Who – Who's Next (1971)
Με κομμάτια όπως το Baba O'Riley και το Won't Get Fooled Again, είναι σαν ένα ροκ-ορατόριο.
Bob Dylan – Highway 61 Revisited (1965)
Το Like a Rolling Stone θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών.
Jimi Hendrix – Are You Experienced (1967)
Καινοτομία στον ήχο της κιθάρας, σαν να "εφηύρε" ένα νέο όργανο.
Κομμάτια: Purple Haze, The Wind Cries Mary
The Doors – The Doors (1967)
Ο Μόρισον ως ένας "ροκ ποιητής", με μυστηριακή θεματολογία και σκοτεινή αισθητική.
Κομμάτι: The End, Break On Through
"Ροκ Κλασικά" Τραγούδια (σαν άριες)
Queen – Bohemian Rhapsody
Eagles – Hotel California
Deep Purple – Smoke on the Water
Lynyrd Skynyrd – Free Bird
David Bowie – Space Oddity / Life on Mars?
Bruce Springsteen – Born to Run
Fleetwood Mac – Go Your Own Way
Nirvana – Smells Like Teen Spirit (νέας γενιάς «κλασικό»)
Radiohead – Paranoid Android (μοντέρνα "συμφωνία")