Γιατί οι δισκογραφικές ψάχνουν τις νέες Sabrina Carpenter, Chappell Roan και όχι τους νέους Led Zeppelin
Οι δισκογραφικές εταιρείες επικεντρώνονται σε νέα πρόσωπα σαν τη Sabrina Carpenter ή τη Chappell Roan αντί να αναζητούν… «νέους Led Zeppelin». Υπάρχουν βαθιά οικονομικά και πολιτισμικά αίτια πίσω από αυτή την τάση:
Ψηφιακή οικονομία & singles over albums
Όπως εξηγεί ο Gene Simmons (KISS), το μοντέλο των εταιρειών άλλαξε ριζικά μετά την εποχή της Napster και του streaming. Οι δισκογραφικές απομακρύνθηκαν από τη χρηματοδότηση ολόκληρων άλμπουμ και ανάπτυξης συγκροτημάτων, καθώς ένα single απαιτεί σημαντικά λιγότερο επενδυτικό ρίσκο. Επιπλέον, οι νέοι θαυμαστές (και πολλές φορές το κοινό-στόχος) είναι κυρίως νεαρές γυναίκες, άρα τα labels επιλέγουν να επενδύουν σε καλλιτέχνιδες με άμεση απήχηση σε αυτό το κοινό.
Τάση προς αυθεντικότητα, σάτιρα και κιτς pop
Οι Carpenter, Roan και Charli XCX συνδυάζουν αυθεντικότητα, «ενέργεια-παιδιού» και αστερότητας—μια αισθητική που αγκαλιάζει την ακαταστασία. Προσφέρουν απενοχοποιημένη διασκέδαση, φυγή και συναισθηματική σύνδεση, αφοπλίζοντας τους ακροατές με ειλικρίνεια και χιούμορ. Αυτή η προσέγγιση απέχει από την υπεροπτική σοβαρότητα που κάποτε κυριαρχούσε στην ποπ μουσική.
Ανάπτυξη ως πρόοδος, όχι στιγμιαία επιτυχία
Ο παραγωγός Jack Antonoff χαρακτήρισε το 2024 «καλοκαίρι καθιέρωσης καλλιτεχνών», επισημαίνοντας πως η επιτυχία των Carpenter, Roan και Charli είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας δουλειάς και δημιουργίας ενός προσωπικού ήχου—μια αντίληψη που αντικατοπτρίζει την παραδοσιακή συμβολή των labels στην ανάπτυξη καλλιτεχνών.
Οι solo καλλιτέχνες είναι πιο εύκολα προώθησιμοι από συγκροτήματα
Σύμφωνα με μουσικόφιλα ποστ, τα συγκροτήματα είναι πιο ακριβά στη διαχείριση και στην προώθηση. Αντίθετα, ένας solo τραγουδιστής είναι πιο εύκολα ελεγχόμενος (είδωλο, εικόνα, κοινωνικά δίκτυα), ενώ η ανάπτυξή του μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικά μέσω online πλατφορμών.
Τι λέει το κοινό;
«Η Chappell σώζει την ποπ μουσική... επαναφέρει τη διασκέδαση, την κατασκήνωση και τη θεατρική πλευρά... και επιπλέον είναι λεσβία;»
Για Chappell Roan
Αυτό αποτυπώνει πώς τέτοιες καλλιτέχνες φέρνουν φρεσκάδα, representation και αισθητική—πολλά από αυτά που έρχονται σε αντίθεση με την πιο βαριά και μη προσαρμοστική ροκ κουλτούρα.
Επιπλέον:
«Τα συγκροτήματα είναι πολύ ακριβά για να τα διαχειρίζεσαι... οι σόλο καλλιτέχνες είναι πιο εύκολο να τους ελέγξεις...»
Συνοψίζοντας
Οι σύγχρονες δισκογραφικές εταιρείες (και το κοινό) προτιμούν καλλιτέχνες με άμεση "ψηφιακή" απήχηση, αυθεντική σύνδεση και μουσική που μπορεί να αντιμετωπιστεί ως single-hit, παρά σαν ένα συγκρότημα-επένδυση μακράς πνοής όπως οι Led Zeppelin. Είναι ένας κόσμος όπου οι κανόνες, η παραγωγική διαδικασία και οι προσδοκίες από τη μουσική έχουν αλλάξει —και οι Roan και Carpenter, με την ειλικρίνειά τους και τη δυναμική τους, είναι τέλειες για αυτό το νέο πλαίσιο.
