Κάθε μέρα που ξυπνάω είναι για μένα ένα δώρο. Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για το δώρο της υγείας που με κρατάει ζωντανή. Δεν θεωρώ δεδομένο ότι θα ξυπνήσω.
Ακόμα και τις μέρες που δε νιώθω καλά, βιώνω όλα μου τα συναισθήματα χωρίς να αντιστέκομαι. Επιτρέπω στον εαυτό μου να είναι ευάλωτος.
Το βράδυ, πριν κοιμηθώ, συγχωρώ όσους με πλήγωσαν. Μαλακώνω την καρδιά μου και απελευθερώνομαι από τα αρνητικά συναισθήματα. Δημιουργώ χώρο μέσα μου και επιτρέπω στη ζωή να με αναπνεύσει.
Ζητώ συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου όταν χρειάζεται. Ο εγωισμός δεν με πάει μπροστά.
Κάνω ειρήνη με το παρελθόν μου. Κατανοώ πως σε ένα βαθύτερο επίπεδο, εγώ η ίδια επέλεξα τις εμπειρίες αυτές ως μαθήματα. Αποδέχομαι τον εαυτό μου και τους άλλους όπως είναι, χωρίς να προσπαθώ να τους αλλάξω. Είναι αυτό που είναι.
Εγώ πώς μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος; Αναλαμβάνω την ευθύνη της ζωής μου. Το ότι εγώ ευθύνομαι για ό,τι μου συμβαίνει είναι υπέροχο— γιατί αυτό σημαίνει πως μπορώ και να το αλλάξω.
Έχω πίστη στον εαυτό μου και στο θεϊκό σχέδιο. Παραδίνομαι στη ροή. Είμαι ασφαλής.
Επιλέγω να ζω στην αγάπη. Να προσφέρω μέσα από την καρδιά μου, και όχι από φόβο. Επιλέγω να φροντίζω το σώμα μου καθημερινά και να συντονίζομαι με την αγάπη μέσα μου.
Να αποδέχομαι και να αγκαλιάζω όλα τα σκοτεινά μου σημεία. Δεν γεννήθηκα για να είμαι τέλεια, αλλά για να είμαι αληθινή.
Απομακρύνω τον εαυτό μου από οτιδήποτε μου ρίχνει την ενέργεια. Ό,τι συνέβη, έγινε για να με δω, να προχωρήσω, να με αγαπήσω.
Είμαι αρκετή, μόνο και που αναπνέω. Είμαι ζωντανή. Είμαι ευλογημένη. Επιλέγω να ζω στο τώρα με ευγνωμοσύνη.
