Ένας καλλιτέχνης δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε όλους και αυτό λογικά δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση.
Όμως είναι διαφορετικό το να μην αρέσει από το να μην γίνονται αποδεκτά τα επιτεύγματα του και να γίνεται προσπάθεια να μειωθεί η καλλιτεχνική του αξία.
Στην περίπτωση της Taylor Swift δεν είναι λίγοι αυτοί που στην χώρα μας την θεωρούν αδιάφορη, ότι είναι ψεύτικη η επιτυχία της και ότι δεν της μένουν παρά μερικοί μήνες καλλιτεχνικής αποδοχής.
Βέβαια παραβλέπουν ότι αυτή που λένε ότι σήμερα είναι και αύριο δεν είναι, εδώ και 16 χρόνια είναι σταθερά στην κορυφή και εδώ και αρκετά χρόνια με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους.
Στον Καλλιτεχνικό τομέα δεν μπορούμε βέβαια να την συγκρίνουμε με τους καλλιτέχνες από το μακρινό παρελθόν, αφού μιλάμε για άλλες εποχές τις οποίες αξιολογούν διαφορετικά όσοι της έζησαν.
Πρόσφατα έκλεισε την περιδεία της με 149 εμφανίσεις σε Ευρώπη και Αμερική με μεγάλη ανταπόκριση που της χάρισε 2 δις δολλάρια, ποσό που ποτέ βέβαια δεν είχε συγκεντρώσει ποτέ άλλος καλλιτέχνης.
Το αν καταφέρει να επαναλάβει την τόση μεγάλη επιτυχία της δεν έχει καμία σημασία, μέχρι τώρα στην ιστορία της μουσικής κανείς δεν έχει πετύχει κα΄τι ανάλογο, δηλαδή μετά από 16 χρόνια να είναι το Νο 1, όλοι οι μεγάλοι έκαναν επιστροφές είχαν μία επιτυχία και πάλι υποχωρούσαν, αυτή είναι σταθερά στην κορυφή και πουλάει, σε αντίθεση με άλλους που οι πωλήσεις τους προέρχoνται κυρίως από τα streaming.
Άσε που αμέτρητες νεαρές τραγουδίστριες την μιμούνται πια και γνωρίζουν επιτυχία, αυτό άλλωστε συμβαίνει στην ιστορία της μουσικής.
To να προσπαθούν να την απαξιώσουν διάφοροι δήθεν ειδικοί είναι δικαίωμα τους, άλλωστε δεν μας έχουν συνηθίσει και σε λογικές εκτιμήσεις για άλλους καλλιτέχνες, συνήθως εκτιμούν κάποιους μετά από δεκαετίες ή όταν πεθαίνουν πρόωρα.
