Το "The Long Run" κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που το classic rock ήταν πλέον ανεπίκαιρο
Ήταν ακόμα ένα επιτυχημένο album από τους Eagles, ωστόσο ήταν φύσει αδύνατον να επαναλάβουν την επιτυχία της προηγούμενης studio δουλειάς τους. Το "The Long Run" κυκλοφόρησε στα τέλη του 1979, δηλαδή σε μια εποχή που το punk rock γνώρισε τις ημέρες απόλυτης δόξας τους, ενώ η disco ήταν ακόμα στις υψηλότερες θέσεις των προτιμήσεων των fans. Το "The Long Run", παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του, δεν είχε μόνο να αντιμετωπίσει τα ανταγωνιστικά μουσικά είδη. Οι Eagles έπρεπε να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους, καθώς πριν από τρία χρόνια είχαν κυκλοφορήσει ένα από τα καλύτερα albums της δεκαετίας, το απόλυτο αριστούργημά τους "Hotel California".
Το "Hotel California" και η δύσκολη συνέχεια
Το 1976 ήταν ίσως η καλύτερη χρονιά στην ιστορία του classic rock, με κυκλοφορίες από καθιερωμένα, όπως και νεόκοπα γκρουπ, να χαρίζουν στους fans μια σειρά από εξαιρετικές κυκλοφορίες. Ενδεικτικά αναφέρονται τα Desire (Bob Dylan), Frampton Comes Alive (Peter Frampton), 2112 (Rush), Jailbreak & Johnny the Fox (Thin Lizzy), Rising (Rainbow), Presence (Led Zeppelin), Boston (Boston) και πολλά άλλα. Το ντεμπούτο των Ramones θα κυκλοφορήσει επίσης εκείνη τη χρονιά και σε συνδυασμό με το "Nevermind the Bollocks - Here's the Sex Pistols" του επόμενου έτους, θα καθόριζε τον rock ήχο για τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια τουλάχιστον. Σε όλον αυτό τον ωκεανό κυκλοφορίων, ξεχωρίζει φυσικά και το Hotel California, ένα album στο οποίο οι Eagles συνδύασαν το country υπόβαθρο τους με το classic rock, χαρίζοντας στους fans ένα αριστούργημα στο οποίο ξεχωρίζει φυσικά το αιώνιο ομώνυμο τραγούδι. Η τεράστια επιτυχία του δίσκου όμως είχε και το τίμημα της.
Οι Eagles μετατρέπονται σε αστέρες πρώτου μεγέθους και όπως είναι λογικό, τα μέλη του γκρουπ αισθάνονται εξαντλημένοι ψυχικά, σωματικά και πενυματικά. Αργότερα θα παραδεχτούν στο Rolling Stone πως θα έπρεπε να είχαν ξεκουραστεί για κάποιο διάστημα, αλλά εκείνη τη στιγμή, την περίοδο της παντοκρατορίας τους, η "μηχανή" πρέπει να δουλέψει και να παράγει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Περιοδείες γεμάτες πολυτέλεια, ιδιωτικά τζετ, λιμουζίνες και ξενοδοχεία, όλα αυτά που για να αντέξει ένας μουσικός εκείνη την περίοδο, κατέφευγε πολλές φορές σε καταχρήσεις. Μιλώντας πολλά χρόνια αργότερα στην εφημερίδα Independent, ο Glenn Frey:
"Το studio ήταν σαν το σχολείο. Απλά δεν ήθελα να πάω".
Η κυκλοφορία "The Long Run" και η υποδοχή του album
Τα άρθρα της εποχής είναι αδυσώπητα και παρουσιάζουν τους Eagles, στην καλύτερη περίπτωση, ως "ξεπερασμένους". Η disco και το punk κυριαρχούν και κάπως έτσι, το συγκρότημα αποφασίζει να απαντήσει μέσω των στίχων του. Το ομώνυμο τραγούδι του "The Long Run" θα έχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα:
"Did you do it for love?
Did you do it for money?
Did you do it for spite?
Did you think you had to honey?
Who is gonna make it?
We'll find out in the long run"
Το "The Long Run" κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 1979 και έγινε συνολικά επτά φορές πλατινένιο. Παρά το γεγονός πως το υλικό που περιείχε δεν έφτανε τα υψηλά standards του "Hotel California", εντούτοις έδωσε τρία singles, τα "Heartache Tonight", "The Long Run" και "I Can't Tell You Why". Επίσης περιείχε και τη σύνθεση του Joe Walsh "In the City", η οποία είχε γράψει τη δική της ιστορία λίγους μήνες πριν, καθώς ακουγόταν στο τέλος του θρυλικού σήμερα film του 1979 "The Warriors".
Θυμηθείτε το album εδώ:
