Ο καθένας από εμάς έχει τις προσωπικές του προτιμήσεις για την μουσική και βασικά συνήθως αγαπά περισσότερο τους καλλιτέχνες με τους οποίους μεγάλωσε μαζί.
Υπάρχουν αμέτρητες τέτοιες περιπτώσεις με καλλιτέχνες που κυκλοφόρησαν μια σειρά από ενδιαφέροντα άλμπουμ αλλά δεν κατάφεραν να νικήσουν τον χρόνο, κάτι που είναι αδύνατον, ακόμα και στην μουσική η οποία ανανεώνεται συνέχεια και απευθύνεται όλο και σε νεότερο ακροατήριο.
Οι μεγαλύτεροι, εκτός του ότι δεν έχουν πια τον απαραίτητο χρόνο να ασχοληθούν με την μουσική, δεν βρίσκουν στις νέες ηχογραφήσεις το ερέθισμα που θα μπορούσε να τους κάνει να τις αγαπήσουν.
Υπάρχουν ακροατές του Πετρίδη οι οποίοι είναι προσκολλημένοι στο μακρινό παρελθόν και του ζητούν να παίζει τους καλλιτέχνες που αγάπησαν κάποτε και ίσως αγαπούν ακόμα.
Ο Γιάννης κρατάει πάντα μία ισορροπία μεταξύ της νέας μουσικής και αυτής που αγαπήσαμε στο παρελθόν και καλό είναι οι ακροατές να ακούνε παλιά και καινούργια, ωραίες ειναι οι αναμνήσεις, αλλά το νέο είναι πιο σημαντικό για την συνέχεια της μουσικής, άλλωστε όλοι αυτοί οι μουσικοί από το παρελθόν μεγαλούργησαν όταν ήταν νεαροί.
Ακούγονται λοποίον και οι Camel και οι περισσότεροι από αυτούς που έγραψαν ιστορία με κάθε ευκαιρία και με τον χρόνο που τους αναλογεί.
