Δεν είναι ευχάριστο στην ηλικία μου να κάνω υποδείξεις σε γονείς και παιδιά για το είδος της μουσικής που θα ακούνε.
Όταν ήμασταν μικροί είχαμε ανάλογες νουθεσίες από τους μεγάλους, όχι όμως για το περιεχόμενο των στίχων των τραγουδιών που ακούγαμε και δεν καταλαβαίναμε τους στίχους, αλλά για τον ρυθμό.
Σήμερα το πρόβλημα με την Ελληνική τραπ είναι ότι περιέχει στίχους που συχνά προτρέπουν στην βία και μειώνουν το γυναικείο φύλο δημιουργώντας παράλληλα μια ψεύτικη εικόνα υπεροχής στους ακροατές της.
Ένα μικρό παιδάκι είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε ανάλογα κηρύγματα και δεν είναι τυχαία η άνθηση των συμμοριών από πιτσιρικάδες σε όλες σχεδόν τις συνοικίες της Αθήνας μιμούμενοι κομμάτι της Αμερικάνικης, αλλά και Ευρωπαϊκής κοινωνίας σε χώρες όπως η Γαλλία που συχνά οδηγεί σε ένταξη πολλών εφήβων σε ακροδεξιά κόμματα.
Το αστείο είναι ότι αυτά τα κινήματα της ψευτομουσικής βρίσκουν συχνά συμπαράσταση από κόμματα της αριστεράς τα οποία όμως όταν φτάνουν στην κάλπη ανακαλύπτουν ότι δεν τους ψηφίζουν οι αγανακτισμένοι πιτσιρικάδες οι οποίοι σύμφωνα με έρευνες ψηφίζουν ακροδεξιά σε σημαντικό ποσοστό.
Πάντα τα αγόρια ήταν πρωτοπόρα στις μουσικές εξελίξεις και παρακολουθούσαν τα πάντα, τώρα αποχαυνωμένα ακούνε μόνο τραπ ή στην καλύτερη περίπτωση και χιπ χοπ. Τα κορίτσια όμως τώρα έχουν πάρει τον ρόλο τους και ακούνε τα πάντα και είναι πιο ενημερωμένα, αν έχετε στην οικογένεια σας αγόρια και κορίτσια σίγουρα ξέρετε τι εννοώ.
Δεν μπορείτε βέβαια να επιβάλλεται στα αγόρια σας να μην ακούν αυτού του είδους την μουσική, όμως μπορείτε να τους βοηθήσετε να ανακαλύπτουν νέα ονόματα που μπορεί να τους συγκινήσουν, γι' αυτό έχει σημασία να μην χάνουμε την επαφή μας με την μουσική, ένας πιτσιρικάς δύσκολα θα συγκινηθεί με τους ήρωες του '70, όμως η μουσική ποτέ δεν σταματάει, πάντα υπάρχουν νέα πράγματα.
Δεν είναι τόσο αθώα η Ελληνική τραπ και θα βρείτε τα προβλήματα μπροστά σας με την εξέλιξη των παιδιών και εγγονιών σας.
