Όσοι μας παρακολουθούν σίγουρα ξέρουν ότι ανήκουμε σ' αυτούς που παραδέχονται και παρακολουθούν το χιπ χοπ αντιμετωπίζοντας συχνά τις αντιρρήσεις αυτών που είναι συνήθως προσηλωμένοι μόνο στο ροκ.
Πιστεύουμε πάντα ότι οι άνθρωποι πρέπει να ξεχωρίζουν τις καλές ηχογραφήσεις από κα΄θε είδος μουσικής, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Άκουσα το νέο άλμπουμ του Λεξ που ανεβάσαμε για ενημέρωση πρόσφατα και ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω το πώς έχουν μεγάλη απήχηση στους νέους καλλιτέχνες με αυτό το περιεχόμενο.
Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, όμως όλο το βάρος των τραγουδιών του, όπως και στους άλλους καλλιτέχνες που παίζουν αυτό το είδος, βασίζεται στην φρασεολογία που χρησιμοποιούν και την οποία βρίσκουν ελκυστική η πιτσιρικάδες, όμως το περιεχόμενο δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ούτε σαν σκουπίδι, στα σκουπίδια καμιά φορά μπορεί να βρεις και διαμάντια, σε ανάλογα τραγούδια δεν νομίζω. Ανύπαρκτη φωνητική ικανότητα και επιμονή σε στίχους που διεγείρουν την φαντασία των νέων οι οποίοι πια δεν έχουν άλλες επιλογές από τα ΜΜΕ.
Ανύπαρκτο ραδιόφωνο, χωρίς παραγωγούς που θα μπορούσαν να προσελκύσουν τους νέους, αργά και βασανιστικά, πέρασαν στην ανυπαρξία παίζοντας περιορισμένα σε αριθμό τραγούδια, συνήθως απευθυνόμενοι στους 40ρηδες .
Δεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίες αλλά θα σας φέρω ένα παράδειγμα, από αυτά τα χαζά που χρησιμοποιώ συχνά σαν παρθένος.
Αν δώσεις σε ένα μωρό ένα πλαστικό μπουκαλάκι, μπορεί να παίζει ατελείωτες ώρες με αυτό και να είναι ευτυχισμένο, αν πάλι του δώσεις ένα παιχνίδι 200 ευρώ, θα νιώσει το ίδιο χαρούμενο και δεν έχει βέβαια την ικανότητα να καταλάβει την διαφορά.
Το ίδιο συμβαίνει με την μουσική, δεν υπάρχουν δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να προσελκύσουν τους νέους στην μουσική και δεν λέμε σε επίπεδο Πετρίδη, αλλά κάποιος που να κάνει αυτό που λέμε γκελ.
Ο νέος δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει καλλιτέχνες, όταν τους ρωτάς σου απαντούν, ακούω τραπ, ραπ κλπ, από ονόματα μηδέν.
Γιατί συμβαίνει αυτό, βασικά από ότι έχω καταλάβει τα ραδιόφωνα λόγω της πείνας που έχει πέσει δεν πληρώνουν, όπως και οι μουσικοί, γιατί να ασχοληθούν με την μουσική αφού δεν θα βρουν ανταπόκριση και όλοι τα θέλουν τζάμπα.
Εμείς το έχουμε κάνει το δρομολόγιο μας και δεν πάμε να ζήσουμε βέβαια από την μουσική την υπόλοιπη μία μέρα, ένα μήνα, 2 χρόνο ή 10 που μπορεί να ζήσουμε, αλλά ένας νέος θέλει κίνητρο.
Όταν λοιπόν τα ΜΜΕ προβάλλουν την ζωή και τις χρυσές αλυσίδες του κάθε τράπερ, τον οποίο κάποιοι με λίγες γνώσεις θεωρούν Θεό γιατί την βρίσκουν με την φρασεολογία των τραγουδιών τους, κάτι που ίσως δείχνει σεξουαλική στέρηση για τους μεγαλύτερους, ας μην περιμένουμε πολλά.
Είχα γράψει παλιά πολύ θετικά για καλλιτέχνες όπως ο 12ος πίθηκος, αυτοί οι καινούργιοι χρησιμοποιούν επιτηδευμένα συγκεκριμένες λέξεις για παραμύθιασμα, ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Πού θα μάθει ο νέος τους Porridge Radio ας πούμε, μοιραία έχει επαφή μόνο με αυτά που του πλασάρουν τα ΜΜΕ
