Από τον Κώστα Ζουγρή
Αν υπήρχε χρηματιστήριο μουσικής, μία από τις πιο σταθερές αξίες στο πέρασμα του χρόνου θα ήταν το Blues Rock, που από την πρώτη εμφάνισή του, στις αρχές της δεκαετίας του '60, μέχρι και σήμερα κερδίζει συνεχώς νέους φίλους, χωρίς απαραίτητα να κυκλοφορούν νέα ονόματα στον χώρο.
Ο Βρετανός μουσικός Chris Barber στα μέσα της δεκαετίας του '50 ήταν αυτός που άρχισε να προσκαλεί στην πατρίδα του μαύρους αμερικανούς καλλιτέχνες των μπλουζ, όπως οι John Lee Hooker και Muddy Waters, οι οποίοι εμφανίζονταν στις συναυλίες του. Την ίδια εποχή, στην μπάντα τού Barber συμμετείχαν λευκοί Βρετανοί μουσικοί, όπως οι Cyril Davies και Alexis Corner, που έπαιζαν μπλουζ από τις αρχές της δεκαετίας του '50 και είχαν ήδη δημιουργήσει έναν πυρήνα με φανατικούς θαυμαστές. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 οι δύο μουσικοί εγκαταλείπουν τον Chris Barber και μαζί με τον νεαρό Brian Jones φτιάχνουν την μπάντα που ονόμασαν Blues Incorporated.
Οι Blues Incorporated άναψαν το φιτίλι μιας φλόγας που απλώθηκε σε ολόκληρη τη Βρετανία και με αλματώδη ρυθμό, μέσω της απήχησης που είχαν στη συνέχεια συγκροτήματα όπως οι Rolling Stones, στους οποίους προσχώρησε ο Brian Jones, έκαναν τα μπλουζ ένα είδος θρησκείας για τους μουσικόφιλους. Από την ίδια μπάντα μέσα σε έναν χρόνο, το 1961, θα περάσουν ονόματα όπως οι Charlie Watts (Rolling Stones), Art Wood, Ronnie Jones και Long John Baldry.
Ο Graham Bond ήταν επίσης από τα βασικά μέλη των Blues Incorporated και με την αποχώρησή του έφτιαξε τους Graham Bond Organization μαζί με τους Jack Bruce και Ginger Baker, οι οποίοι αργότερα έφτιαξαν με τον Clapton τους Cream.
Η μουσική των Rolling Stones, που ήταν η πρώτη μπάντα που ασχολήθηκε με τα μπλουζ κερδίζοντας αμέσως σχεδόν τη φήμη, ήταν ένα κράμα του μπλουζ που έπαιζαν ονόματα όπως οι Muddy Waters και Slim Harpo, σε συνδυασμό με το ρυθμ εντ μπλουζ του Chuck Berry.
Δεκάδες συγκροτήματα εμφανίστηκαν μετά την επιτυχία των Stones· από τα πιο γνωστά, ήταν οι Yardbirds, μέλος των οποίων ήταν ο Eric Clapton, ο οποίος όμως αποχώρησε όταν το συγκρότημα έκανε μια μικρή στροφή προς την ποπ και πήγε στους Bluesbrakers του John Mayall, μια μπάντα η οποία στη συνέχεια θα φιλοξενήσει την αφρόκρεμα των βρετανών μουσικών του είδους, όπως ο Peter Green, που αργότερα θα γίνει μέλος των Fleetwood Mac, ο John McVie, ο Jack Bruce των Cream, στη συνέχεια, και ο Mick Taylor, που θα αντικαταστήσει τον Brian Jones στους Rolling Stones μετά τον θάνατο του τελευταίου κάτω από αδιευκρίνιστες ουσιαστικά συνθήκες.
Συγκροτήματα όπως οι Animals, με τους Eric Burdon, Alan Price, οι Who στα πρώτα τους βήματα, οι Them του Van Morrison, οι Chicken Shack, συγκρότημα της Christine McVie, η οποία προσχώρησε αργότερα στους Fleetwood Mac, οι Ten Years After, με τραγουδιστή τον Alvin Lee, το συγκρότημα του Jeff Beck, οι Savoy Brown, οι Taste με τον Rory Gallagher, είναι μερικοί από τους λευκούς Βρετανούς που παρουσίασαν στην πατρίδα τους τα μπλουζ που έπαιζαν οι αμερικανοί μουσικοί του μπλουζ, όπως οι Muddy Waters, Howlin' Wolf, John Lee Hooker, Jimmy Reed, Lead Belly, Robert Johnson κ.ά.
Στα τέλη της δεκαετίας του '60, τη σκυτάλη θα πάρουν οι Led Zeppelin, των οποίων αρκετά τραγούδια ήταν και συνθέσεις Αμερικανών από τον χώρο του μπλουζ, και οι Free, που θα εξελιχθούν στη συνέχεια στους Bad Co.
Στην Αμερική, από το 1963, ο κιθαρίστας Lonnie Mack έπαιζε ορχηστρικά κομμάτια στο ύφος που αργότερα θα ονομασθεί Blues Rock.
Συγκροτήματα όπως οι Butterfield Blues Band, που φτιάχτηκαν από τον 16χρονο Mike Blomfield και τον Paul Butterfield σε μια προσπάθειά τους να μιμηθούν τους μαύρους μουσικούς που κυριαρχούσαν στην πόλη που γεννήθηκαν, το Σικάγο, έφεραν ξανά κοντά στα μπλουζ μεγάλο μέρος της αμερικανικής νεολαίας, με τη διαφορά ότι τώρα τα μπλουζ έγιναν η αγαπημένη μουσική και των λευκών. Οι Canned Heat από το Λος Αντζελες, που τα βασικά μέλη τους, ο Bob Hite και ο Alan Wilson ήταν από τους μεγαλύτερους συλλέκτες μπλουζ δίσκων και κατάφεραν να συνδυασθούν τέλεια με το είδωλό τους από το Detroit, τον John Lee Hooker και να ηχογραφήσουν μάλιστα και δίσκο μαζί του, και ο Johnny Winter θα ανοίξουν τον δρόμο για καλλιτέχνες όπως ο Jimi Hendrix, που με την κιθάρα του θα βοηθήσει τα μέγιστα την ανάπτυξη του είδους. Περίπου στην ίδια περίοδο, οι Doors θα συμπεριλαμβάνουν συχνά τραγούδια από τον χώρο των μπλουζ σε δίσκους και συναυλίες τους σ' έναν πρωτότυπο συνδυασμό, αφού σε δίσκους τους υπήρχαν τραγούδια των Howlin' Wolf και Willie Dixon μαζί με σύνθεση των Kurt Weil και Bertolt Brecht. Αλλο ένα συγκρότημα που αρχικά εντυπωσίασε ήταν οι Big Brother and The Holding Company, που είχαν για τραγουδίστρια την Janis Joplin, η οποία με την απήχηση που είχαν τα τραγούδια της στο κοινό, θα βοηθήσει στο να περάσει ο ήχος και στην επόμενη δεκαετία.
Αυτός ο ήχος θα έχει και συνέχεια επηρεάζοντας συγκροτήματα όπως οι AC/DC.
Η επιτυχία του Blues Rock οδήγησε σε νέα παρακλάδια, όπως το Southern Rock, με συγκροτήματα όπως οι Allman Brothers, οι Lynyrd Skynyrd, και θα επηρεάσει σημαντικά το χαρντ ροκ μέσα από ονόματα όπως οι Aerosmith, που θα συνδυάσουν τα μπλουζ και το χέβι μέταλ στα τραγούδια τους, στον δρόμο που είχαν ανοίξει οι Led Zeppelin, Foghat από την Αγγλία, ο Gary Moore από τη Βόρεια Ιρλανδία, οι Mountain με μέλη από ΗΠΑ και Καναδά, οι Whitesnake από τη Βρετανία, όπως και ο κιθαρίστας Robin Trower, ο οποίος μετά την αποχώρησή του από το συγκρότημα των Procol Harum θα ασχοληθεί με το μπλουζ ροκ, οι αμερικανοί κιθαρίστες George Thorogood, Steve Ray Vaughan, Joe Walsh, ο οποίος αρχικά ήταν μέλος των James Gang, στη συνέχεια έκανε προσωπική καριέρα, για να γίνει, τέλος, βασικό μέλος των Eagles, και οι Ζ.Ζ. Top.
Από τα ονόματα που εμφανίστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια και είχαν καλή παρουσία στον χώρο θα πρέπει να αναφερθούν οι: Black Crowes, Joe Bonamassa, Chris Duarte, ο Kenny Wayne Shepherd, οι Black Keys, ο τυφλός κιθαρίστας Jeff Healey, και βέβαια ο Jack White με τα συγκροτήματά του White Stripes και Raconteurs, των οποίων ο ήχος έχει αρκετά κοινά στοιχεία με το είδος.
