Έχουμε γεμίσει αγανακτισμένους, αγανακτισμένοι για τον Ολυμπιακό, τον Μητσοτάκη, τον Μακρόν, την Λεπέν, τον Πούτιν, τον Τραμπ, τον Τζόνσον, τον Μπάϊντεν, τους λευκούς που στους περασμένους αιώνες είχαν σκλάβους τους μαύρους, τις γυναίκες που πριν από 40 χρόνια χρόνια έκαναν σεξ παρά την θέληση τους με τον τότε σύζυγο τους ή φίλο τους και εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες άλλους.

Ωραία η ερμηνεία του Kendrick Lamar στο νέο του τραγούδι, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον Marvin Gaye και το I Want You που δεν ήταν και από τα κορυφαία τραγούδια του.

Γενικά η μουσική των μαύρων σε μεγάλο βαθμό σήμερα κουράζει αφάνταστα και ο Kendrick Lamar του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που μάθαμε από τα Mixtape και προωθούσαμε στην εκπομπή μας χαρίζοντας μας εξαιρετικά άλμπουμ, τώρα πια είναι κι αυτός ένας από τους πολλούς οργισμένους μαύρους καλλιτέχνες που θέλουν μεγαλύτερο κομμάτι της εξουσίας από αυτό που τους αναλογεί και με τα φράγκα που έχουν αποκτήσει στην Αμερική, και την υποστήριξη που έχουν από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο τα καταφέρνουν φαινομενικά, όμως η πλειοψηφία ανήκει αλλού, Τραμπ και Μπάιντεν δεν θα έλεγα ότι είναι φίλοι τους, άλλο το τι κάνουν για να κερδίσουν την ψήφο τους.

Εντυπωσιακό το τραγούδι του Kendrick Lamar αλλά δεν πρόκειται να πάρει θέση στα αριστουργήματα που μας έχουν χαρίσει οι μαύροι στο παρελθόν, ο κόσμος σήμερα, ή τουλάχιστον εγώ, δεν θέλουμε νέους Public Enemy, θέλουμε νέους Stevie Wonder, Marvin Gaye, Ray Charles, Al Green, Otis Redding η έστω Kanye West της πρώτης δεκαετίας του αιώνα.

Θέλουμε ειρήνη, όχι πόλεμο

Κώστας Ζουγρής