Ανάλογα του αν το κόμμα που συμπαθεί ο Έλληνας πολίτης είναι στην εξουσία ή στην αντιπολίτευση κρίνει όλα όσα κάνει.
Εγώ επειδή πια εδώ και πολλά χρόνια δεν πιστεύω στα κόμματα με την έννοια που είχαν πριν από 30 χρόνια και παλαιότερα και νομίζω ότι πια έχουν εξελιχθεί σε σύγχρονες εταιρείες, όπως και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, χωρίς αυτό να είναι κακό, το αντίθετο θα έλεγα, τα κράτη πια πιστεύω πως έχουν ανάγκη από έμπειρους πολιτικούς με καλές σχέσεις με την οικονομία η οποία παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο σε όσα συμβαίνουν στον πλανήτη.
Στο θέμα της εγκληματικότητας η κατάσταση εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεφύγει, οι μικρές ποινές οι οποίες συνήθως δεν εφαρμόζονται, η ανοχή της πολιτείας, αλλά και των πολιτικών σε μειονότητες οι οποίες ολοφάνερα έχουν παραβατική, αν όχι εγκληματική συμπεριφορά, οδηγεί σε όλο και χειρότερες καταστάσεις.
Η πανδημία και η έλλειψη χρημάτων έχει οδηγήσει την Ελλάδα, αλλά και άλλα κράτη στο να μειώνουν τις ποινές γιατί δεν μπορούν να συντηρούν οικονομικά τόσο μεγάλο αριθμό ατόμων οι οποίοι καταδικάζονται σε φυλάκιση παρά την επιείκεια του συστήματος.
Αυτό που προτείνω λοιπόν με το συχνά τρελό μυαλό μου, είναι όσοι καταδικάζονται να είναι υποχρεωμένοι να σιτίζουν και να συντηρούν τον εαυτό τους στην φυλακή, αν έχουν περιουσιακά στοιχεία, αυτά να κατάσχονται, ή να προσφέρουν προσωπική εργασία, όχι μόνο σε αγροτικές δουλειές, αλλά να δημιουργηθούν μικρές μονάδες βιομηχανίας με αυτό το αντικείμενο που θα παράγουν κάτι.
Ο άνθρωπος αγαπάει το χρήμα και τα περιουσιακά του στοιχεία, αν ξέρει ότι θα του τα στερήσεις, θα το σκεφτεί ίσως περισσότερο πριν κάνει κάτι παράνομο.
Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο του σκοτώνω και δεν πληρώνω, που λέγαμε μικροί, όχι κύριε, θα πληρώσεις και όταν θα βγεις έξω τα περιουσιακά σου στοιχεία θα έχουν μειωθεί, δεν θα έχεις μόνο την αμοιβή των καλών δικηγόρων.
Κώστας Ζουγρής
