Ακούμε ή διαβάζουμε τα τελευταία χρόνια για το θάνατο των άλμπουμς και την μεγάλη άνοδο των τραγουδιών που μονοπωλούν πια το ενδιαφέρον του κοινού.
Το Νο 1 της περασμένης εβδομάδας που ήταν το Yeezus του Kanye West σημείωσε υποχώρηση 80% σε σχέση με την πρώτη εβδομάδα.
Από την άλλη πλευρά, στα σινγκλς, το Thrift Shop των ΜacLemore and Lewis Feat. Wanz στο Α΄ εξάμηνο του 2013 σημείωσε πωλήσεις 5.558.000 αντιτύπων που είναι μερικές χιλιάδες περισσότερα από αυτά που είχε πωλήσει στην αντίστοιχη περσινή περίοδο το Somebody That I Used To Know του Gotye. 7 ακόμα τραγούδια στο εξάμηνο ξεπέρασαν τα 3 εκατομμύρια. Πέρυσι στο ίδιο διάστημα τα τραγούδια ήταν 6.
Από πλευράς άλμπουμ, ο Justin Timberlake με το 20/20 Experience είχε πωλήσεις 2.037.000, ενώ τα δυο επόμενα άλμπουμ στο ίδιο διάστημα δεν ξεπέρασαν το 1 εκατ. το καθένα, Mumford and Sons 985 χιλ., Bruno Mars 884.
13 σχεδόν χρόνια πριν ένα άλμπουμ των Nsync που ήταν το συγκρότημα που άρχισε την καριέρα του ο Justin Timberlake είχε πωλήσει μέσα σε ένα εξάμηνο 6.593.000 αντίτυπα, νούμερο υπερβολικά υψηλό σε σχέση με το σήμερα.
Τί συμβαίνει λοιπόν, έφτασε το τέλος των άλμπουμ;
Η άποψή μου είναι ότι απλά δεν κυκλοφορούν στην εποχή μας δίσκοι που ολόκληρο το περιεχόμενό τους είναι ελκυστικό για τους υποψήφιους αγοραστές, σε αντίθεση με τα σινγκλς που συνήθως επανακυκλοφορούν σε νέα ρημίξ με συμμετοχή άλλων καλλιτεχνών που δεν υπάρχουν στα αυθεντικά άλμπουμ.
Πετυχημένα σε αριθμό σινγκλς στο τοπ 10 άλμπουμ όπως αυτά καλλιτεχνών σαν τις Rihanna, Κaty Perry δεν περιλαμβάνουν ίσως ούτε ένα τραγούδι στην μορφή που κυκλοφόρησε σαν σινγκλ, γι' αυτό και οι πωλήσεις τους και η θέση που καταλαμβάνουν στα τσαρτ είναι δυσανάλογη με την επιτυχία των τραγουδιών που περιλαμβάνουν.
Μια ματιά σε πετυχημένα άλμπουμ από το παρελθόν μάς δείχνει ότι υπήρχαν δίσκοι που δεν είχαν ούτε ένα σινγκλ και όμως έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Στο χώρο της κλασικής μουσικής, επανακυκλοφορούν διάφορα έργα που έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο και γνωρίζουν επιτυχία.
Στην σύγχρονη μουσική, με την σχετικά πρόσφατη αλλαγή στο περιοδικό Billboard βλέπουμε παρουσίες όπως το άλμπουμ των Beatles, Help στο Νο 83, με αφορμή βέβαια την κυκλοφορία της ταινίας σε Blue Ray, αλλά ειλικρινά μπορούμε να ελπίζουμε ότι σημερινά άλμπουμ θα μπορούν να πετύχουν κάτι ανάλογο σε 47 χρόνια; ίσως 10-15 από κάθε χρονιά και αυτό είναι μάλλον αισιόδοξο νούμερο.
Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, όσοι ασχολούνται στα ΜΜΕ με την μουσική δεν υποστηρίζουν άλμπουμ, αλλά ούτε και τραγούδια, συνήθως διαβάζουμε καλά λόγια μόνο για ονόματα που από το διεθνή χώρο δεν τα ξέρει παρά μόνο το στενό τους περιβάλλον και από ελληνικά, εξαιρετικά λόγια για άγνωστα στους μουσικόφιλους ονόματα, αλλά γνωστά προφανώς στις παρέες αυτών που γράφουν, δηλαδή κάτι ανάλογο με τα ονόματα που προβάλλουν οι αθλητικές εφημερίδες τώρα στην περίοδο των μεταγραφών και είναι συνήθως γνωστά σε πολύ μυημένους, γιατί πόσοι παρακολουθούν την Β΄κατηγορία Ισπανίας ή θυμούνται παίκτες που δεν παίζουν εδώ και χρόνια στην πρώτη ομάδα στον σύλλογο που ανήκουν;
Τα άλμπουμ δεν θα πεθάνουν λοιπόν, απλά για να χρησιμοποιήσουμε οικονομικούς όρους που κυριαρχούν στην εποχή μας, 'Είναι σε πτωτικό κανάλι΄
Λουίζα Ζουγρή
