Αυτοί που κατηγορούν τα τσαρτς, δεν ξέρουν από μουσική και δεν την αγαπούν

Αυτοί που κατηγορούν τα τσαρτς, δεν ξέρουν από μουσική και δεν την αγαπούν

Η ιστορία της ανθρωπότητας γράφτηκε από αυτούς που ξεχώρισαν εδώ και χιλιάδες χρόνια σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Αυτοί που δεν θέλουν να ξεχωρίζει κανείς, συνήθως είναι οι μέτριοι που πάντα θα βγαίνουν χαμένοι σε κάθε σύγκριση.

Το σύνδρομο αυτού που νομίζει ότι είναι 'κάποιος' και τον αδίκησε η κοινωνία, τον οδηγεί σε επιθέσεις εναντίων αυτών που πέτυχαν κάτι καλύτερο και παίρνουν θάρρος επειδή τους επικροτούν οι 100-150 που αισθάνονται το ίδιο.

Δεν ξέρω τι πετύχαμε εγώ και ο Πετρίδης, προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να παίρνω μπράβο, ας γλύφουν άλλους που είναι πιο αναγνωρίσιμοι Who Cares ποιος είναι ο Ζουγρής που ακούει τώρα αυτό που είναι σούπερ,.

Τα αποτελέσματα στην μετριότητα τα είδαμε πρόσφατα με μαθητές να μπαίνουν σε σχολές επιδεικνύοντας λευκές κόλλες στις εισαγωγικές εξετάσεις.

Έχουμε γνωρίσει πολλούς μεγάλους καλλιτέχνες και έχουμε διαβάσει ακόμα περισσότερο για την ζωή τους και τη ιστορία τους.

Όλοι είναι φανατικοί των τσαρτς και μεγάλωσαν σαν ακροατές και καλλιτέχνες έχοντας την φιλοδοξία να πετύχουν κάτι ανάλογο με τα ινδάλματα τους.

Το να κοροϊδεύει κάποιος τα τσαρτ δείχνει έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος στις εκπομπές που έκανε στην ΕΡΤ Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι βασίστηκε στο Ελληνικό τσαρτ και συνέχεια μας έλεγε Νο 1 κλπ και τότε ήταν ο αγαπημένος όλων αυτών που σήμερα ενοχλούνται με το τσαρτ

Αυτοί που κατηγορούν τα τσαρτς αναφέρονται συνήθως σε άγνωστους, προσέξτε άγνωστους, όχι ταλαντούχους που δεν είχαν την ευκαιρία να ξεχωρίσουν

Μπορεί σήμερα ο τρόπος που μεθοδεύονται να μην είναι ενδεδειγμένος, αλλά αυτό έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν χωρίς αρνητικές επιπτώσεις, το έχουμε αναφέρει πρώτοι εδώ και χρόνια, αλλά και η μουσική πια άλλαξε, αυτοί που έχουν αναλάβει τις τύχες της μπορεί να μην είναι σήμερα οι καλύτεροι, ξέρουν όμως σίγουρα πιο πολλά .από τον κάθε ανημέρωτο ο οποίος βγαίνει και κάνει τον έξυπνο στην σελίδα του και τον επικροτούν οι λιγοστοί φίλοι του που ταιριάζουν οι απόψεις τους για την κακούργα κοινωνία που επιβραβεύει ονόματα όπως οι Beales, o Elvis, οι Stones, οι U2, o Springsteen και όχι τα Μανιτάρια της Άνω Ραχούλας που είχαν ένα τόσο καλό άλμπουμ.

Τα τσαρτς υπήρχαν και θα υπάρχουν, όπως υπάρχουν τα ρεκόρ στα σπορ, την λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και όλα τα άλλα.

Όσοι δεν τα εγκρίνουν δεν πειράζουν κανένα, αλλά είναι αστείο το να κατηγορούν όσους κατά καιρούς ασχολήθηκαν με αυτά και από τους οποίους έμαθαν αρκετά.

Δεν υπάρχει ούτε ένας επώνυμος καλλιτέχνης που να μην έχει μιλήσει υπέρ των τσαρτς, από Smiths, Clash, Bowie, οι πάντες και ειδικά στην εποχή του πανκ, όλοι πήγαιναν στο τοπ οφ δε ποπς, όσοι γράφουν εναντίον τους, απλά δεν ξέρουν παρά μόνο μερικά πράγματα για τους περιθωριακούς καλλιτέχνες και αγνοούν την ιστορία της μουσικής.

Μου μετέφεραν ότι κάποιος έγραψε ότι το Ποπ & Ροκ δεν ήταν το πρώτο περιοδικό που έγραψε για το πανκ, ναι ίσως αφού βγήκε τον Μάρτιο του 1978, όμως κανείς δεν έπαιξε πανκ νιου γουαίηβ πριν από το από τις 4 στις 5, εμείς κυκλοφορήσαμε τους πρώτους δίσκους, τα παίξαμε στο ραδιόφωνο και αν δεν το κάναμε τότε, ίσως ακόμα την Raffaella Carra και τους Charms θα άκουγαν, .

Κώστας Ζουγρής